Μαύρα μεσάνυχτα

Μπορεί να ξενυχτήσαμε, αλλά τουλάχιστον είδαμε επιτέλους στην κυβέρνηση ένα ευέλικτο σχήμα με μόλις… 47 μέλη. Όπως πάντα ο πρωθυπουργός κρατά τις υποσχέσεις του.

Ο ανασχηματισμός after, που θα μπορούσε να ανακοινωθεί και στα μπουζούκια να το γιορτάσουμε κιόλας, χαρακτηρίζεται “δομικός” και “σαρωτικός”, αλλά ως συνήθως, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια κίνηση τακτικής.

Φυσικά για να μην είμαστε άδικοι, δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε την κίνηση ματ της υπουργοποίησης της Άννας Νταλάρα που θα βρεθεί στο ίδιο υπουργείο με την επιτυχημένη στο Οικονομίας Λούκα Κατσέλη.

Μετά από αυτές τις εξελίξεις και λαμβάνοντας υπόψη το έργο που άφησε πίσω του ο Ανδρέας Λοβέρδος, οι εργαζόμενοι μπορούν πλέον ελεύθερα να κυκλοφορούν με το διαβατήριο στα δόντια, για να είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να μεταναστεύσουν.

Παρένθεση. Τώρα που είπα Νταλάρα, θυμήθηκα την άποψη του Τζίμη Πανούση για τον ανασχηματισμό. Σε μια παράστασή του, ζήτησε από τον κιθαρίστα του να πάει στα ντραμς και τον ντράμερ να πάρει την κιθάρα, λέγοντας ότι όσο καλά θα παίξουν αυτοί, άλλο τόσο αποτελεσματικοί θα είναι και οι υπουργοί στα νέα τους καθήκοντα. Είναι το πιο εύστοχο σχόλιο για την πλειοψηφία των ανασχηματισμών στην Ελλάδα. Κλείνει η παρένθεση.

Δυστυχώς παρά το σασπένς και την αγωνιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης και των προσκείμενων σε αυτή ΜΜΕ να μας πείσουν ότι κάτι έγινε χθες, δεν έχουμε να κάνουμε παρά με μια επικοινωνιακή φούσκα.

Η μόνη που απομακρύνθηκε από την κυβέρνηση ήταν η Κατερίνα Μπατζελή. Αν η νέα αρχή σηματοδοτείται με μερικές μετακινήσεις υπουργών, με την επιστροφή πολιτικών παλαιάς κοπής, που γνωρίζουμε την αποτελεσματικότητά τους και τη θυσία Μπατζελή, καταλαβαίνετε τι μας περιμένει.

Πόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η κα Κατσέλη στα νέα της καθήκοντα,  σε σχέση με το πέρασμά της από το υπουργείο Οικονομίας;

Πόση πυγμή θα δείξει ο Ανδρέας Λοβέρδος κατά των “συμφερόντων που δρουν στα δημόσια νοσοκομεία”, όταν θυμόμαστε τις δακρύβρεχτες παραστάσεις του για το “κακό μνημόνιο” και τις μάχες που δεν έδωσε για τους εργαζόμενους.

Όσο για την υπουργοποίηση Παπουτσή, δυστυχώς η αναφορά του ονόματός του πάντα μου θυμίζει το Σάμινα και με το κρίσιμο υπουργείο που αναλαμβάνει στη συγκεκριμένη συγκυρία, τρέμω για το τι θα επακολουθήσει.

Δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε.

Ένας ανασχηματισμός που δεν συνοδεύεται από προτάσεις και από αλλαγή πολιτικής, είναι απλώς ένα κόλπο για να απασχολείται ο λαός και να αγοράζει χρόνο η κυβέρνηση. Αυτό έγινε και χθες. Μια επικοινωνιακή παράσταση από τους μετρ του είδους και ένα κλείσιμο λογαριασμών εντός του ΠΑΣΟΚ.

Αλλά ευτυχώς  ο κόσμος δεν τσιμπάει πια. Είναι ολοφάνερο στα σχόλια και στις αντιδράσεις των πολιτών και κυρίως στο “νύχτα ήρθαν, νύχτα θα φύγουν”, το οποίο διάβασα και άκουσα αρκετές φορές σήμερα.