Μετρό Θεσσαλονίκης: Όσα είδαμε στα εγκαίνια και τις πρώτες ώρες λειτουργίας του
Διαβάζεται σε 8'
Από το αμαξοστάσιο της Πυλαίας, στον σταθμό Βενιζέλου και από εκεί στην Αγία Σοφία και το Σιντριβάνι. Μία βόλτα υπογείως και υπεργείως στους νέους σταθμούς του μετρό της Θεσσαλονίκης
- 01 Δεκεμβρίου 2024 10:35
Σάββατο 30 Νοεμβρίου. Από νωρίς το πρωί στελέχη της αστυνομίας στον χώρο πέριξ του αμαξοστασίου της Πυλαίας περίμεναν την άφιξη των υψηλών προσκεκλημένων. Ωστόσο, λίγο μετά τις 10 το πρωί κανείς δεν ελέγχει ποιος μπαίνει στο κτίριο. Μετά την πρώτη περιστρεφόμενη πόρτα τρεις νεαρές γυναίκες ζητούν ονοματεπώνυμο. Σου δίνουν ένα καρτελάκι με την ένδειξη Media και περιμένεις. Λίγο αργότερα θα σκαναριστεί η πρόσκληση και μπορούμε πλέον να μπούμε στον χώρο όπου θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια.
Η διαδρομή από την είσοδο έως τον χώρο της εκδήλωσης, που υπέρκειται των αποβαθρών, είναι σύντομη. Η αίσθηση όμως του καινούριου (και η μυρωδιά του), η καθαριότητα και η θέα στα αραγμένα βαγόνια του νέου μετρό της Θεσσαλονίκης, την καθιστούν εντυπωσιακή.
Σε αυτό τον χώρο θα κάνουν την εμφάνισή τους λίγο αργότερο στελέχη της Ελληνικό Μετρό και της Thema, του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, του υπουργείου Πολιτισμού και εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ενδιαφέρον είχε η παρουσία στην εκδήλωση του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης, Βασίλη Παπαγεωργόπουλου και του πρώην νομάρχη, Παναγιώτη Ψωμιάδη. Καταδικασθέντες και οι δύο πρώην τοπικοί άρχοντες, επί των ημερών των οποίων ξεκίνησαν τα έργα του μετρό.
Οι ομιλίες στην τελετή
Με την άφιξη του πρωθυπουργού και της Προέδρου της Δημοκρατίας, ξεκίνησε η εκδήλωση με “αγιασμό” από τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, Φιλόθεο και ακολούθησαν ομιλίες από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Ελληνικό Μετρό, κ. Νίκο Κουρέτα, τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Thema, Κάρλο Μπιάνκο, τον υφυπουργό Υποδομών και Μεταφορών, Νίκο Ταχιάο, την υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστο Σταϊκούρα και τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η συνύπαρξη αρχαιοτήτων και μετρό ήταν αυτή που υπερτονίστηκε κατά τις ομιλίες, όπως ήταν αναμενόμενο. Τα πλέον διθυραμβικά σχόλια από τους ομιλητές αφορούσαν στον σταθμό της Βενιζέλου και στην επιτάχυνση των εργασιών κατά τον τελευταίο χρόνο. Τα τελευταία αφορούσαν κυρίως την ηγεσία του υπουργείου Υποδομών και την Ελληνικό Μετρό, όμως ακούγοντας τις τοποθετήσεις θα μπορούσε εύκολα κανείς να θεωρήσει ότι το μετρό της Θεσσαλονίκης ήταν κυρίως αρμοδιότητα του υπουργείου Πολιτισμού. Πράγμα βέβαια όχι παράδοξο αν σκεφτεί κανείς ότι στο υπέδαφος της Θεσσαλονίκης συναντώνται τα, πλέον των δύο χιλιάδων, χρόνια ιστορίας της πόλης.
Η πολιτικοποίηση της τελετής ήταν ιδιαίτερα έντονη με συνεχείς έμμεσες ή άμεσες επιθέσεις στην διοίκηση 2015-2019, επιθέσεις στις οποίες κάποια εκ των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν παρόντα(Γιαννούλης, Νοτοπούλου, Σπίρτζης, Μυλόπουλος), επέλεξαν να απαντήσουν μέσω των Social Media.
Η τελετή ολοκληρώθηκε με το συμβολικό πάτημα του κουμπιού από τον πρωθυπουργό και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πριν επιβιβαστούν με τους ομιλητές στον πρώτο συρμό, εγκαινιάζοντας την επίσημη λειτουργία του.
Η πρώτη διαδρομή ως τη Βενιζέλου
Ο επόμενος συρμός έφυγε ένα εικοσάλεπτο αργότερα. Δημοσιογράφοι και προσκεκλημένοι στην τελετή επιβιβαστήκαμε, με τις φωτογραφικές μηχανές και τα κινητά σε θέση ετοιμότητας για την ιστορική αυτή διαδρομή. Η πρώτη στάση ήταν η Νέα Ελβετία, ένας από τους δύο τερματικούς σταθμούς, όπου ήδη έβλεπες τον κόσμο να περιμένει. Σταδιακά και όσο πλησιάζαμε στο κέντρο της πόλης το πλήθος στις αποβάθρες αυξάνεται. Πολύ σύντομα, πριν φτάσουμε στον Ευκλείδη, η εικόνα θυμίζει καθημερινή πρωί στην διαδρομή Σύνταγμα -Ευαγγελισμός. Στριμωγμένοι λοιπόν, φτάσαμε στον Σταθμό Βενιζέλου, δύο σταθμούς πριν το τέρμα του Νέου Σιδηροδρομικού Σταθμού.
Πρεμιέρα για το Μετρό Θεσσαλονίκης
Το πλήθος που περιδιάβαινε τον πολυδιαφημισμένο σταθμό είναι δύσκολο να περιγραφεί. Άνθρωποι όλων των ηλικιών είχαν κατακλύσει τον σταθμό. Στις αποβάθρες, τις κυλιόμενες σκάλες, τις μη κυλιόμενες σκάλες, στα ασανσέρ, στους γκισέδες, δίπλα στα αρχαία, οι Θεσσαλονικείς και οι επισκέπτες της πόλης συνέρρευσαν για να θαυμάσουν τον μουσειακό σταθμό.
Παρά την δυνατή βροχή δεν ήταν λίγοι αυτοί που στέκονταν έξω από τον σταθμό για να δουν την όψη της πόλης, το Αλκαζάρ και το Μπεζεστένι χωρίς τις λαμαρίνες, με τις γυάλινες προθήκες του σταθμού να συμπληρώνουν πλέον το τοπίο.
“Μαλάκα έχουμε μετρό στην πόλη μας” έλεγε ένας πακετάς σταματημένος στο φανάρι με το κινητό σφηνωμένο στο κράνος. Και αυτή είναι μία διαπίστωση που έκπληκτοι έκανα πολύ Θεσσαλονικείς.
Η Αγίας Σοφίας έμπαζε νερά
Ακολουθήσαμε την διαδρομή του μετρό ανάποδα και επίγεια αυτή τη φορά. Από την Βενιζέλου στην Αγία Σοφία. Φτάνοντας στον σταθμό στην κάτω πλευρά της Εγνατίας έβλεπε κανείς τις κυλιόμενες σκάλες δεξιά και αριστερά να κινούνται κανονικά υπό βροχή. Οι σκάλες στην μέση είχαν κλείσει εξαιτίας της ολισθηρότητας. Η είσοδος του σταθμού, για τους μη Θεσσαλονικείς, θυμίζει την είσοδο στον σταθμό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, όπου οι σκάλες είναι εκτεθειμένες στα καιρικά φαινόμενα.
Εντός του σταθμού εργαζόμενοι προειδοποιούσαν για το ολισθηρό εξαιτίας της βροχής δάπεδο και υποδείκνυαν τα καλύτερα σημεία για να περπατήσει κάποιος προκειμένου να μην γλιστρήσει. Άλλοι προσπαθούσαν να μαζέψουν τα νερά. Η εικόνα αυτή προκάλεσε στον γράφοντα αμφιβολίες για το αν όταν το μετρό θα έχει ενταχθεί για τα καλά στην καθημερινότητα της πόλης θα ξαναδούμε τους εργαζόμενους της Thema και της Ελληνικό Μετρό να σφουγγαρίζουν το πάτωμα διαρκώς και να καθοδηγούν τους πολίτες.
Σιντριβάνι
Τα πράγματα στον σταθμό “Σιντριβάνι” ήταν τελείως διαφορετικά. Σε σχέση με τους υπόλοιπους σταθμούς του κέντρου, στο Σιντριβάνι επικρατούσε μία σχετική ηρεμία. Ο κόσμος έξω ελάχιστος, σαν να μην υπήρχε εκεί τίποτα νέο. Εντός του σταθμού η κίνηση ήταν φυσιολογική, σαν μια οποιαδήποτε καθημερινή, θα έλεγε κάποιος. Σκοπός εδώ ήταν να πάρουμε τον συρμό ώστε να μεταβούμε στον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό. Η κίνηση αυτή, όμως, μας επεφύλασσε μία έκπληξη. Ενώ οι συρμοί που κινούνταν στην “Τροχιά” προς Νέα Ελβετία έδειχναν άνετοι από πλευράς κόσμου, σε όσους ερχόταν από τα ανατολικά προς το κέντρο επικρατούσε το αδιαχώρητο. Από τον σταθμό Σιντριβάνι, εάν κάποιος στις 15:15 περίπου ήθελε να μεταβεί πιο κεντρικό θα έπρεπε να είναι έτοιμος να περιμένει κάποιον συρμό στον οποίο να χωράει, ή να στριμωχτεί.
Το μετρό στην Θεσσαλονίκη ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε στους κατοίκους της. Ένα μέσο που σίγουρα θα βελτιώσει έστω και λίγο την καθημερινότητά, είναι κέρδος για την πόλη. Αρκεί τα επόμενα απαραίτητα για την Θεσσαλονίκη έργα να μην κάνουν και αυτά πρώτα αβίωτη την ζωή των κατοίκων της πόλης.
