Ο Ιταλός που τα έδωσε όλα για το Μάτι: Μία εκπληκτική ιστορία αλληλεγγύης

Η ιστορία όπως την παρουσίασε το marathonpress.gr.

Είναι 23 Ιουλίου 2018 και σε μια τηλεόραση σε ένα σπίτι της Τεργέστης, ο Λορέντζο ακούει την τραγική είδηση. «Η Ελλάδα πλήττεται από φονικές πυρκαγιές, τουλάχιστον 21 νεκροί στο Μάτι».

Δεν έχει την παραμικρή ιδέα που είναι το Μάτι, γνωρίζει, όμως, από πρώτο χέρι τους Έλληνες. Σε κάποια στιγμή της ζωής του, ο… εκκεντρικός μεσήλικας σήμερα, Λορέντζο Τζεντίλε, έψαξε καταφύγιο εκτός Τεργέστης για να ξεπεράσει μια προσωπική δυσκολία. Η μοίρα τον έφερε στη Νάξο…

«Έφτασα στην Ελλάδα άγνωστος μεταξύ αγνώστων, χωρίς να ξέρω μία λέξη ελληνικά αλλά και μία λέξη αγγλικά. Από το πουθενά, με μάζεψε μία οικογένεια, μου πρόσφερε δουλειά και μέρος να μείνω. Τότε αγάπησα τον Έλληνα και σταδιακά αγάπησα την Ελλάδα».

«Οι Έλληνες φίλοι μου χρειάζονται βοήθεια», ήταν η πρώτη σκέψη του Λορέντζο εκείνο το φρικτό βράδυ. Και βάλθηκε να μας δείξει πως δεν χρειάζεται παρά μόνο πολλή θέληση και τρέλα για να κάνεις πράξη αυτά που άλλες φορές σε άλλους ανθρώπους μοιάζουν βουνό.

Ο παθιασμένος με την Τεργέστη και περήφανος για τον τόπο του Λορέντζο δεν έκανε κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε οι υπόλοιποι. Έφτιαξε ένα γκρουπ στο Facebook ενημερώνοντας κυρίως τους φίλους του στην Τεργέστη, ότι σκοπεύει να βοηθήσει τους Έλληνες. Το όνομα του γκρουπ «Mr Gentile and friends».

Χάρη στον μεγάλο του κύκλο αλλά και τη δημοφιλία της Ελλάδας στη γείτονα χώρα, η σελίδα απέκτησε εκατοντάδες μέλη μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Το «Mr Gentile and friends» είχε πλέον ξεκάθαρο σκοπό… Εκμεταλλευόμενος την περίσταση, ο Λορέντζο όρισε κάποια σημεία στην Τεργέστη ως σημεία συγκέντρωσης ειδών και σύντομα αναγκάστηκε να κάνει το ίδιο και στο Φρίουλι, όπου το ενδιαφέρον ήταν ακόμη εντονότερο.

Το ταξίδι ξεκινά

Δεν χρειάστηκε παρά ελάχιστο χρονικό διάστημα και κάποια οικονομική βοήθεια από συμπατριώτες του, ώστε ο μικρός το δέμας, αλλά τεράστιος σε ψυχή φίλος μας να νοικιάσει ένα φορτηγό, να το γεμίσει πράγματα και να κάνει το πρώτο του ταξίδι στο Μάτι τον Σεπτέμβριο.

Η γνωριμία του με άτομα που του πρόσφεραν εγγυήσεις για την υλοποίηση του στόχου του ήταν αρκετή για να τεθεί ο επόμενος στόχος, αφού πρώτα βοήθησε αρκετό κόσμο προσφέροντάς του εκατοντάδες ρούχα και οικιακά αντικείμενα. Η υπόσχεσή του στον Μανώλη Χατζηχρίστο, Ελληνοϊταλό κάτοικο στο Μάτι που τον βοήθησε με την επικοινωνία αλλά και τις λεπτομέρειες της διανομής ήταν θέμα τιμής για τον Λορέντζο.

Επιστρέφοντας στην Τεργέστη ήξερε ότι όλοι όσοι συμμετείχαν στο πρώτο εγχείρημα θα το ξανά έκαναν. Η διαφορά ήταν ότι πλέον, στο παιχνίδι είχαν μπει πολλοί περισσότεροι.

«Γυρνώντας στην Τεργέστη διαπίστωσα ότι πολύ περισσότερος κόσμος που είχε ενημερωθεί μέσω Facebook για την πρωτοβουλία αυτή, έδειξε έμπρακτο ενδιαφέρον να αποτελέσει μέρος της προσπάθειας. Δε χάσαμε καθόλου χρόνο. Μπήκαμε αμέσως σε διαδικασία συλλογής των νέων ειδών, φορτώσαμε ένα φορτηγό γεμάτο πράγματα σε σημείο να μην χωρούν στο τέλος ούτε πέντε καρφίτσες και ξεκίνησα το δεύτερο ταξίδι»…

Αυτό το ταξίδι είχε συνδιοργανωτή… Ο Μανώλης Χατζηχρίστος, λειτουργώντας ως Εξωραϊστικός Σύλλογος του Μάτι, ενημέρωσε την εταιρεία ΑΝΕΚ-SUPERFAST και αυτή -προς τιμήν της- συνέβαλε τα μέγιστα αφού με το που ενημερώθηκαν οι επικεφαλής της εταιρείας τον σκοπό του ταξιδιού του Λορέντζο, έκαναν δώρο τα εισιτήρια και τη θέση του φορτηγού και παραχώρησαν στον Λορέντζο και στους δύο φίλους του, τον Ντάβιντε και τον 18χρονο Πιέρ Πάολο, καμπίνα για να έχουν άνετο ταξίδι.

Το γεμάτο με αυτοκόλλητα χορηγών βανάκι πάτησε ελληνικό δρόμο στις 29 Οκτωβρίου, ημέρα Δευτέρα. Η δεύτερη κατά σειρά επιχείρηση διανομής βοήθειας ήταν το λιγότερο συγκινητική. Όταν ο Λορέντζο έφτασε στο Μάτι, οι εν Ελλάδι φίλοι του σάστισαν με τον όγκο των πραγμάτων που έφερε από την Ιταλία.

Αμέσως στήθηκε ο χώρος διανομής στο ξενοδοχείο «Μάτι», τον δεύτερο κατά σειρά χορηγό αφού εκτός της αίθουσας προσέφερε και τα δωμάτια για την διαμονή των τριών Ιταλών. Ο χώρος φάνταζε μικρός για να χωρέσει όλα αυτά τα ενδύματα, σεντόνια, κουβέρτες, παπλώματα, κασκόλ, γάντια, σκουφιά κ.α. Τα πράγματα, που κατά κόρον προέρχονταν από τις ντουλάπες των δεκάδων φίλων Ιταλών, ήταν σε άψογη κατάσταση ενώ υπήρχαν και καινούρια πράγματα. Ενδεικτικό είναι ότι Ιταλός που έκλεισε το μαγαζί του και είχε στοκ, πρόσφερε στον Λορέντζο ρούχα με τα ταμπελάκια τους, τα οποία σήμερα χαίρονται κάποιες πυρόπληκτες ελληνικές οικογένειες.

Όταν σχολιάσαμε τον όγκο των ρούχων που έφερε, ο Λορέντζο μάς εξήγησε τη θεωρία του. «Υπήρχε δυνατότητα να έρθω και νωρίτερα, άλλωστε είχαμε υλικό συγκεντρωμένο στην Τεργέστη όταν εγώ ακόμη ήμουν εδώ στο πρώτο μου ταξίδι. Στόχος όμως δεν ήταν να έρθω με τόσα ρούχα όσα θα αρκούσαν για να πάρει μια οικογένεια, δυο-τρεις μπλούζες κι άλλα τόσα παντελόνια. Ήθελα ο κόσμος που χρειάζεται βοήθεια να μπορεί να ξαναγεμίσει την ντουλάπα του».

Πράγματι, μόνο από τις δύο πρώτες μέρες διάθεσης, περισσότερες από 30 οικογένειες πέρασαν από το ξενοδοχείο «Μάτι» και προμηθεύτηκαν σε έναν ικανοποιητικό βαθμό, ρούχα και σκεπάσματα για τον χειμώνα. «Αυτό το χαμόγελο στα πρόσωπα ταλαιπωρημένων ανθρώπων, αυτό το ευχαριστώ που ακούω και ξέρω ότι είναι από καρδιάς, μου θυμίζει τον ρόλο που έχω στη ζωή και τον σκοπό μου. Να προσφέρω βοήθεια εκεί που υπάρχει ανάγκη, να κάνω το καλό και να επιβραβεύομαι με αυτές τις εικόνες. Δεν υπάρχει για μένα μεγαλύτερη ευχαρίστηση, πλην από την ημέρα που η Τεργέστη θα είναι ξανά ανεξάρτητη».

Ναι, μάλλον θα έπρεπε να το αναφέρουμε νωρίτερα, αλλά σχεδόν πάντα ο Λορέντζο έχει μαζί του την κόκκινη σημαία-σύμβολο της Τεργέστης. Μετά το πρώτο του ταξίδι μάλιστα, έχει και μία σημαία με τα οικόσημα Τεργέστης και Φρίουλι για να τιμήσει τους εκατοντάδες κατοίκους στο Φρίουλι που βοήθησαν το εγχείρημά του.

Τη δεύτερη ημέρα του Νοεμβρίου κι αφού κατέγραφε στιγμή-στιγμή το ταξίδι του, ώστε οι συμπατριώτες του να βλέπουν μέσω βίντεο στο Facebook το πώς εξελίσσεται, ο Λορέντζο πήρε το δρόμο της επιστροφής. Όσοι νομίζετε ότι… ξεμπερδέψαμε με τον τρελοϊταλό, γελιέστε… «Φίλε μου, τώρα που μιλάμε, στην Ιταλία περιμένουν άλλες 70 κούτες με πράγματα. Θα με ξαναδείτε σύντομα. Και δεν θα σταματήσω να έρχομαι μέχρι την ημέρα που όσες οικογένειες χρειάζονται βοήθεια, τη λάβουν». Εις το επανιδείν Λορέντζο κι ευχαριστούμε από καρδιάς…