Ο Παλαιστίνιος Tamer Nafar και ο Ισραηλινός Udi Aloni συναντιούνται επί σκηνής στο Γκάζι

Το Library Residency και ο Thanasimos παρουσιάζουν τη συναυλία και την ομιλία που διοργανώνει ο Udi Aloni. Εφιστώντας την προσοχή για την κατάπαυση του πυρός και τα τρέχοντα γεγονότα στη Μέση Ανατολή, ο Udi Aloni παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Αθήνα τον θρυλικό Παλαιστίνιο χιπ χοπ καλλιτέχνη Tamer Nafar που δημιούργησε σχεδόν μόνος του την παλαιστινιακή χιπ χοπ σκηνή.

Ο Nafar μεγάλωσε στο παλαιστινιακό γκέτο του Al Lidd σε μια πολυεθνική πόλη στο Ισραήλ, γνωστή και ως Lydda από την αρχαία ελληνική Λύδδα, και έγινε μια από τις πιο εύγλωττες φωνές για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και των γυναικών, καθώς και για την κοινωνική δικαιοσύνη από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα. Ο καλλιτέχνης έχει δώσει παραστάσεις διεθνώς και έγινε διακεκριμένος ηθοποιός αφού έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Junction 48 του Udi Aloni, που βασίζεται στη ζωή του Tamer Nafar. Η ταινία απέσπασε αξιόλογα βραβεία, μεταξύ άλλων τα βραβεία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου και του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Tribeca.

Ο Nafar δημοσιεύει τα ασυμβίβαστα άρθρα του στη Haaretz και η ισραηλινή κυβέρνηση έχει προσπαθήσει να φιμώσει τη φωνή του σε πολλές περιπτώσεις με νομικά και βίαια μέσα.
Σε αυτούς τους καιρούς θηριωδίας και βίαιης φίμωσης των παλαιστινιακών φωνών, η εκδήλωση περιλαμβάνει συζήτηση μεταξύ του Tamer Nafar και του Udi Aloni. εναρκτήριου καλλιτέχνη του προγράμματος φιλοξενίας καλλιτεχνών, Library Residency στην Πανεπιστημίου, πριν ξεκινήσει ο πόλεμος.

Ο Aloni είναι ένας ΑμερικανοΙσραηλινός σκηνοθέτης, συγγραφέας και ακτιβιστής του οποίου το έργο εξετάζει τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τέχνης, πολιτικής και θεολογίας εστιάζοντας στην Ισραηλινό-Παλαιστινιακή ιστορία και τη Γερμανό-Εβραϊκή φιλοσοφία. Το βιβλίο του για τον διεθνισμό «What Does a Jew Want» εκδόθηκε από τις εκδόσεις Columbia University Press. Οι ταινίες του έχουν λάβει διεθνή βραβεία, ενώ ο καλλιτέχνης συνεργάζεται με φιλοσόφους όπως οι Slavoj Zizek, Judith Butler και Alain Badiou, ωστόσο, ο Aloni επιστρατεύει τον ακτιβισμό για να φέρει στο φως τις θεωρίες και την τέχνη του.

Ο Udi και ο Tamer είναι αφοσιωμένοι φίλοι και σύντροφοι και μέσα από την τέχνη και τον ακτιβισμό τους αγωνίζονται για ένα θετικό μέλλον για την ατυχή «γή» που ο κόσμος καλεί Παλαιστίνη και Ισραήλ, και που ακόμη και στον 21ο αιώνα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει μια τραγική μοίρα. Σε αυτήν την κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης, οι καλλιτέχνες καλούν για άμεση και μόνιμη κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και για το τέλος της συνεχιζόμενης Nakba από το 1948. Οι καλλιτέχνες θα ήθελαν να μοιραστούν με το ελληνικό κοινό την προσδοκία τους για ένα καλύτερο μέλλον που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τους υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας. Εμπνευσμένοι από τον Edward Said, και εν μέσω της τρέχουσας θηριωδίας, ζητούν δράση ρωτώντας, όπως ο Said, εάν η «επισφαλής ιστορία» του Ισραήλ και της Παλαιστίνης «θα μπορούσε ποτέ να γίνει το όχι και τόσο επισφαλές θεμέλιο στην χώρα των Εβραίων και των Παλαιστινίων ενός διεθνικού χώρου στον οποίο το Ισραήλ και η Παλαιστίνη είναι μέρη, και όχι ανταγωνιστές, το ένα της ιστορίας του άλλου». Οι καλλιτέχνες επανεξετάζουν τη δήλωση του Said προσπαθώντας να δημιουργήσουν μια κοινή γλώσσα που θα επιτρέψει τόσο στην Παλαιστινιακή όσο και στην Εβραϊκή κοινότητα να συν-αντισταθούν και να συνυπάρχουν.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Library Residency, THANASIMOS, και του ΟΝ ETERON