Ο Τζόνι Ντεπ σπάει την απομόνωση και τραγουδάει το “Isolation” του Λένον για όσους φοβούνται να είναι μόνοι
Η πρεμιέρα του Τζόνι Ντεπ στο instagram έγινε διασκευάζοντας το "Isolation" του Τζον Λένον.
- 17 Απριλίου 2020 12:00
Ο Τζόνι Ντεπ είχε μια αποστροφή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Προτιμούσε ένα είδους ατομικής απομόνωσης χωρίς επαφή με τον κόσμο των άλλων γύρω του και δεν υπέκυπτε στις πιέσεις – αντιστεκόταν σθεναρά. Μέχρι σήμερα. Χθες, Πέμπτη για την ακρίβεια.
Η πανδημία του κορονοϊού λειτούργησε αντίστροφα για τον 56χρονο βραβευμένο ηθοποιό, ο οποίος σε μια προσπάθεια να έρθει πιο κοντά στους φανς του εν μέσω καραντίνας δημιούργησε προσωπικό λογαριασμό στο instagram καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως “τώρα είναι η ώρα ν’ ανοίξουμε έναν διάλογο, καθώς η απειλή αυτού του αόρατου εχθρού έχει ήδη προκαλέσει αμέτρητες τραγωδίες και τεράστια ζημιά στη ζωή των ανθρώπων“.
“Νιώθω ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο σε αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς, αυτούς τους δύσκολους καιρούς – για αυτούς που αγαπάμε, για την κοινότητά μας, για τον εαυτό μας, για τον κόσμο και για το μέλλον“, συνέχισε να λέει στο video, εξηγώντας το βαθύτερο σκοπό της συμμετοχής του σ’ αυτό το αδιάκοπο παιχνίδι ανταλλαγής εικόνων, συναισθημάτων, κυρίως όμως απόψεων.
Ο Ντεπ, που πρωτογνωρίσαμε ως τον στρατιώτη Λέρνερ του οσκαρακού “Platoon” από τον Όλιβερ Στόουν και αστυνομικό Τομ Χάνσον στο “21 Jump Street” προτού διαλέξει το δρόμο των παραμυθιών για να εκφραστεί καλλιτεχνικά, θα φρόντιζε η πρωτότοκη ανάρτησή του, αμέσως μετά από εκείνη που προϊδέαζε για το τι θα έρθει, να προκαλέσει το θόρυβο που αναλογούσε στη φήμη του. Ως μουσικός ταυτόχρονα η διασκευή του “Isolation”, την μπαλάντα που έγραψε και ερμήνευσε μυσταγωγικά ο Τζον Λένον στο πρώτο σόλο άλμπουμ που κυκλοφόρησε μετά τη διάσπαση των Beatles το 1970, ήταν για τον ίδιο η πιο ταιριαστή για την παράξενη αυτή συνθήκη.
Παρέα με τον διάσημο μουσικό/κιθαρίστα Τζεφ Μπεκ χάρισαν τη δική τους πιο σύγχρονη και ηλεκτρονική εκδοχή στην ενορχήστρωση και τραγούδησαν για εκείνους που “φοβόμαστε να είμαστε μόνοι”. Για εκείνους “πρέπει να έχουν ένα σπίτι”. Για “ένα αγόρι και ένα κορίτσι” που προσπαθούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο. Για τον άνθρωπο που “είναι θύμα της παραφροσύνης”. Για τον κόσμο που “πιθανόν δεν έχει πολλά χρόνια ακόμη”.
Πώς ο Τζον Λένον είχε ερμηνεύσει το τραγούδι;
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ |
|
