Οι σχέσεις του Στεφανάκου με τους “Πυρήνες”

Ο χαρακτηρισμένος ως “ηγέτης της Greek Mafia”, Βασίλης Στεφανάκος δεν είχε τη συνηθισμένη εικόνα που έχουμε σχηματίσει για τους κακοποιούς και τους “ανθρώπους της νύχτας”.

Αν και καταδικασμένος για ηθική αυτουργία σε δολοφονίες, εκβιασμούς, προστασία και λαθρεμπόριο, μεταξύ άλλων, ο Στεφανάκος αποτελούσε μία από τις πιο πολιτικοποιημένες μορφές στον κόσμο της νύχτας.

Προερχόμενος από αριστερή οικογένεια που είχε υποστεί διώξεις και με πατέρα εξόριστο κατά την δικτατορία, ο Στεφανάκος σε συνεντεύξεις του μιλούσε πάντα με θαυμασμό για τα μέλη της “Συνωμοσίας” αλλά και συνολικά για τους πολιτικούς κρατούμενους, για τους οποίους θεωρούσε πως “έχουν το τεκμήριο της καθαρότητος του αγωνιστή που υποθηκεύει τη ζωή του στον αγώνα του”, όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του.

Η σχέση του Στεφανάκου με τον Χριστόδουλο Ξηρό αλλά και με τα μέλη της “Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς”, που είχε γνωρίσει στη φυλακή απασχόλησαν τις διωκτικές αρχές, αλλά και τα ΜΜΕ.

Η φημολογούμενη συνεργασία τους στο “σχέδιο Γοργοπόταμος” για την απόδρασή τους, αλλά και στην διπλή δολοφονία των μελών της Χρυσής Αυγής στο Ηράκλειο τον Νοέμβριο του 2013 και του αρχιφύλακα των φυλακών Δομοκού, Σεραφείμ Γκαλιμάνη, στις αρχές του 2015, δεν αποδείχτηκαν ποτέ.

Τα έγκλειστα μέλη των “Πυρήνων” με ανακοίνωσή τους δήλωναν πως ο Στεφανάκος δεν είχε καμία σχέση με το σχέδιο απόδρασης, κάνοντας λόγο για στοχοποίησή τους με σκοπό  “να εμφανίσουν το κατασκεύασμα της όσμωσης “τρομοκρατών – ποινικών” και να φτιάξουν νέες δικογραφίες”. Τόσο, όμως, τα μέλη της “Συνωμοσίας”, όσο και ο ίδιος ο Στεφανάκος δεν αρνήθηκαν την φιλία τους.

Στην ίδια ανακοίνωση της ΣΠΦ αναφέρεται: “Την φιλία μας αυτή θα την υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο γιατί δε χωράει σε ταμπέλες “τρομοκρατών” ή “ποινικών” που μας αποδίδουν τα δικαστήρια και τα δημοσιεύματα. Ο συγκεκριμένος φίλος, όπως και άλλοι βαρυποινίτες που αναφέρονται στις ειδήσεις ως δήθεν συνεργάτες μας, ΔΕΝ είχαν καμιά σχέση με τη σχεδιαζόμενη απόπειρα απόδρασης”.

Ο Στεφανάκος από τη μεριά του σε διάφορες συνεντεύξεις που έδινε κατά καιρούς, αναφερόμενος στα μέλη της ΣΠΦ έκανε λόγο για καλούς φίλους και “αξιοπρεπή παιδιά” που συμπάθησε.

“Αυτοί οι εννιά είναι φίλοι μου και κάναμε παρέα. Εχουμε μείνει και μαζί. Ηλικιακά θα μπορούσαν να είναι παιδιά μου. Γενικά, τους καμαρώνω. Οσο γι’ αυτά στα οποία δε συμφωνώ μαζί τους, τους τα λέω όταν κουβεντιάζουμε, αν και τώρα μας απαγορεύουν να μιλάμε, εκτός βέβαια των τυχαίων συναντήσεων. Δε χρειάστηκαν ποτέ τη βοήθεια κανενός στις φυλακές. Μπήκαν πιτσιρίκια, αλλά ήταν άντρες. Τώρα, όταν απολαμβάνεις έναν καλό καφέ με τον φίλο σου, σημασία έχει τι κουβεντιάζεις και όχι ποιος έφτιαξε τον καφέ”.

Η σχέση του με τους “Πυρήνες”, ήταν, δίπλα στη ζωή του έγκλειστου, ένα από τα συχνότερα θέματα στις συνεντεύξεις του. Πάντα μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για και εξέφραζε τον θαυμασμό του για τους αναρχικούς συγκρατούμενούς του αλλά και την απέχθειά του για την Χρυσή Αυγή.

“Οταν αναφέρομαι στα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, εννοώ τα οκτώ – εννέα άτομα που γνωρίζω και έχω ζήσει μαζί τους. Επίσης έχω γνωρίσει και συναναστραφεί με τέσσερις πέντε αναρχικούς-αντιεξουσιαστές που δεν είναι πια στη φυλακή. Μόνον γι’ αυτούς μπορώ να μιλήσω. Αυτοί οι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι ήταν προφανώς πλήρως άσχετοι με την τραχύτητα και τη χυδαιότητα του περιβάλλοντος της φυλακής, με όπλο το θάρρος του επαναστάτη και τον αυτοσεβασμό, στάθηκαν στα πόδια τους αξιοπρεπώς σε πολύ δύσκολα περιβάλλοντα. Στον αντίποδα οι μαϊμούδες της Χρυσής Αυγής ψάχνουν γνωστούς στις φυλακές για να μη τους διακορεύσουν. Διότι είναι άλλο να βαράνε δέκα έναν μετανάστη κι άλλο να συναντάει ένας από αυτούς τον μετανάστη στον διάδρομο της φυλακής και να σκύβει το κεφάλι”.