Πεντέλη: Άραγε σβήνει η φωτιά με τα γκλοπ; Μαρτυρίες κατοίκων για τον “σωστό” συντονισμό

Στάχτες, μαύρες εικόνες, αποπνικτική ατμόσφαιρα, φλόγες, πανικός, φωνές και κλάματα, είναι κάποια από τα όσα έζησαν οι κάτοικοι των περιοχών που επλήγησαν από την μεγάλη φωτιά, που ξέσπασε στην Πεντέλη την Τρίτη.

Την ώρα που ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Χρήστος Στυλιανίδης, αλλά και ο πρωθυπουργός έκαναν λόγο για “σωστό συντονισμό των δυνάμεων, συνεργασία και έγκαιρη επέμβαση”, κάτοικοι της περιοχής, μιλώντας στο NEWS24/7, σημείωναν ότι δεν υπήρχε οργάνωση σε πολλούς τομείς, αλλά ούτε και σωστή προετοιμασία.

Η Νικολέτα, κάτοικος της Καλλιθέας Πεντέλης, μιλά για την δική της προσωπική εμπειρία από το μέτωπο της φωτιάς, τονίζοντας πως υπήρχε “ελλιπής πρόληψη”, ενώ κάνει λόγο για μία “τραγική κατάσταση“.

“Περιμένουμε την φωτιά να κατέβει στο δρόμο – Το μήνυμα από το 112 άργησε να έρθει “

“Εγώ είδα την φωτιά όταν ήταν ακόμη μικρή. Έφυγα από το σπίτι μου και ξαφνικά βλέπω καπνό και ακούμε σειρήνες. Εκείνη την ώρα η φωτιά ήταν σε ένα σημείο μη προσβάσιμο, γιατί δεν υπάρχουν αντιπυρικές ζώνες. Ήταν ακόμη αντιμετωπίσιμη, αλλά οι Πυροσβέστες δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι. Μπροστά στα αυτιά μας, τους άκουγα να λένε “Περιμένουμε την φωτιά να κατέβει στο δρόμο”. Αυτό έγινε περίπου στις 5 και μισή. Εναέρια μέσα, δεν είχαν σηκωθεί ακόμη”, δήλωσε.

Η φωτιά εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και όταν οι φλόγες άρχισαν να γίνονται εντονότερες, ξεκίνησαν να πετούν τα εναέρια μέσα. “Μέσα σε μισή ώρα περίπου η φωτιά είχε αρχίσει και κατέβαινε, φύσαγε πολύ. Τότε είδα ελικόπτερα και καναντέρ να πετάνε. Το μέτωπο κατευθυνόταν προς το Ντράφι. Άλλαξε, όμως ο άνεμος άρχισε πάλι να έρχεται προς Πεντέλη. Είχαμε τρομοκρατηθεί, προσπαθούσαμε να βγάλουμε τους ηλικιωμένους να τους διώξουμε. Αρχίσαμε να βλέπουμε πελώριες φλόγες σε πολύ μικρό διάστημα, στους λόφους στην Καλλιθέα. Δεν μπορούσε να φτάσει κανένα πυροσβεστικό μέσο, γιατί δεν έχει δρόμους. Ό,τι έκαναν τα ελικόπτερα.” είπε.

Η Νικολέτα, καταγγέλλει στο NEWS24/7, πως δεν υπήρχε σωστός συντονισμός, οργάνωση αλλά ούτε και ενημέρωση από τους αρμόδιους φορείς και γενικότερα “επικρατούσε μια κατάσταση πανικού“.

“Το μήνυμα από το 112 άργησε να έρθει. Ήρθε δηλαδή κατά τις 18.30 (μια ώρα αργότερα), και αρχικά δεν ήταν για εκκένωση, αλλά για να είμαστε σε ετοιμότητα. Το μήνυμα της εκκένωσης νομίζω ήρθε 30-45 λεπτά αργότερα”.

“Η φωτιά είχε αρχίσει να έρχεται προς εμάς μανιασμένη. Τότε ήρθαν η αστυνομικοί και ξεκίνησαν να φωνάζουν “Φύγετε, φύγετε”. Η αστυνομία πήγαινε από σπίτι σε σπίτι. Μας έβγαζαν έξω και πάρα πολλοί άνθρωποι ηλικιωμένοι, ανάμεσα σε αυτούς και ο παππούς μου, δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και οι αστυνομικοί τους έβγαζαν στα χέρια” είπε.

Άπειροι αστυνομικοί – Ήθελα να τους πω “έχετε έρθει να δείρετε την φωτιά ή εμάς που καιγόμαστε”;

Οι κάτοικοι πάλευαν μόνοι για τα σπίτια τους, καθώς σύμφωνα με τα λεγόμενα της Νικολέτας, τα οχήματα της Πυροσβεστικής είχαν μεταφερθεί στο Παίδων.

“Δεν υπήρχε πουθενά πυροσβεστικό. Άπειροι αστυνομικοί με ολοκαίνουργια αυτοκίνητα και οι υδροφόρες και πυροσβεστικά του ’80 και ’90. Τους πυροσβέστες δεν τους έβλεπα, γιατί είχαν πάει να περιορίσουν την φωτιά στο Παίδων.

Οι αστυνομικοί στεκόντουσαν. Υπήρχαν σκηνές που καιγόντουσαν σπίτια και ο κόσμος πάλευε μόνος του και οι αστυνομικοί κοιτούσαν. Δεν είδα ούτε έναν αστυνομικό να πιάνει μια μάνικα, μόνο να μας διώχνουν και να μας λένε “καιγόμαστε, φύγετε”.

Μαλιστα, την ώρα που μας κατέβαζαν στο πάρκινγκ του Πράκτικερ, βλέπω μια κλούβα των ΜΑΤ, οπλισμένοι, έτοιμοι. Εγώ είχα αναπνευστικό πρόβλημα και ήθελα να τους πω “έχετε έρθει να δείρετε την φωτιά ή εμάς που καιγόμαστε”. Γιατί αντί να βλέπω πυροσβεστικό έβλεπα ματατζήδες”.

Δεν μας ενημέρωνε κανείς – Η κατάσταση ήταν τραγική

Η Νικολέτα στην συνέχεια περιέγραψε την κατάσταση πανικού που επικρατούσε στο πάρκινγκ όπου μεταφέρθηκαν. Η ενημέρωση των κατοίκων γινόταν από τηλεφωνήματα από ανθρώπους, που είχαν μείνει να παλέψουν με τις φλόγες.

“Εμείς φύγαμε κατά τις 20:00 από το σπίτι, μας έβγαλε η αστυνομία με τον στρατό και μας πήγαν στο πάρκινγκ του πράκτικερ. Από εκεί το πράκτικερ μας μοίραζε νερά, μέχρι τότε κανένας δεν μας είχε δώσει τίποτα.

Στο πάρκινγκ, η αδερφή μου έκλαιγε και εγώ έκλαιγα, άνθρωποι με μωρά έκλαιγαν, ηλικιωμένοι, όλοι. Υπήρχε ένας πανικός. Εγώ έπαθα αναπνευστικό πρόβλημα και πήγα στο νοσοκομείο. Η κατάσταση ήταν τραγική.

Συνεχώς μας πήγαιναν πιο κάτω. Από το 112, σου έλεγαν εκκενώστε προς Γέρακα, εκκενώστε από Γέρακα πηγαίνετε προς Παλλήνη, μετά εκκενώστε από Παλλήνη πηγαίνετε Αγία Παρασκευή. Δεν είδα κανέναν υπάλληλο από το Δήμο και την Περιφέρεια. Εμείς μάθαμε ότι δεν κάηκε το σπίτι μας στις 6 και μισή το πρωί, επειδή είχε μείνει πίσω ο θείος μου. Κάποια άλλη ενημέρωση δεν είχαμε”.

Την επόμενη μέρα η αντίδραση της Πυροσβεστικής με τις αναζωπυρώσεις ήταν γρηγορότερη, ενώ η Πολιτική Προστασία παρείχε και δωρεάν ξενοδοχεία στους κατοίκους της Πεντέλης.

“Οι αναζωπυρώσεις ήταν πάρα πολύ συχνές, και η Πυροσβεστική αμέσως τις έσβηνε. Είχαμε μέχρι το μεσημέρι. Τώρα, η περιοχή δεν έχει ρεύμα για ένα 24ωρο. Το ρέυμα θα αργήσει να έρθει πολύ. Υπάρχουν παντού συνεργεία του ΔΕΔΔΗΕ, όμως δεν ξέρουμε πότε θα έχουμε ρεύμα. Η πολιτική προστασία για όσους είναι από την Πεντέλη και το μέτωπο, μας έχει δώσει σήμερα ξενοδοχεία να πάμε να μείνουμε δωρεάν. Εγώ δεν έχω πάει“, δήλωσε η Νικολέτα.

Ξεκινήσαμε μόνοι μας την διαδικασία εκκένωσης – Το μήνυμα του 112 ήρθε αργά

Η Γωγώ, η οποία μένει στο Ντράφι περιγράφει στο NEWS24/7, τις αρχικές στιγμές πανικού που έζησε, όταν είδε την φωτιά κοντά στο σπίτι της. ‘Εγώ δούλευα, ήμουν στο δωμάτιό μου, όταν ήρθε η μητέρα μου στις 5 και μισή και μου λέει “Γωγώ έχει φωτιά”.

“Βγαίνω έξω και βλέπω εναέρια πάνω από το σπίτι και την φωτιά στα 4 χιλιόμετρα. Στάχτες και καπνός παντού, σε σημείο που δεν βλέπαμε. Ξεκινήσαμε πολύ γρήγορα την διαδικασία εκκένωσης, χωρίς να μας έχει έρθει κάποιο μήνυμα, όπως μας είχαν μάθει τα ΜΜΕ από τότε στο Μάτι. Τραβήξαμε τα έπιπλα, βγάλαμε τις κουρτίνες, βάλαμε βρεγμένες πετσέτες παντού και βρέξαμε τα πάντα γύρω από το σπίτι”.

Επιβεβαιώνοντας τα λεγόμενα της Νικολέτας, η Γωγώ δήλωσε πως “το πρώτο μήνυμα για εκκένωση από το 112 ήρθε πολύ αργότερα. Εμείς είχαμε ήδη προετοιμαστεί. Το πρώτο μήνυμα ήρθε 18:20 και για την εκκένωση ήρθε κατα τις 20:00. Τότε μας χτύπησαν την πόρτα και μας είπαν να φύγουμε”.

Έζησα μια “εμπόλεμη” κατάσταση

Η ίδια περιγράφει την κατάσταση στο πάρκινγκ ως “εμπόλεμη“. Άνθρωποι μοίραζαν νερά και φαγητά ο ένας στον άλλο, ήταν αποκλεισμένοι, ενώ αργότερα τους μετέφεραν συνεχώς, καθώς η φωτιά επεκτεινόταν.

Ήσουν σε ένα πάρκινγκ εγκλωβισμένος. Ήταν σαν καταφύγιο

“Όταν φύγανε πήγαμε σε ένα πάρκινγκ σούπερ μάρκετ σε περιοχή, που δεν καιγόταν ακόμα, παρόλο που λίγο αργότερα η φωτιά μας έφτασε. Εκεί ήταν μαζεμένο όλο το Ντράφι και όλη η Ανθούσα. Ήσουν σε ένα πάρκινγκ εγκλωβισμένος. Ήταν σαν καταφύγιο. Δίναμε νερό ο ένας στον άλλο, δίναμε νερό σε σκυλάκια, μοιραζόμασταν φαγητά. Πεινούσες και δεν μπορουσες να πάρεις από πουθενά τίποτα.

Δεν κοιμηθήκαμε στο πάρκινγκ, δεν μπορούσε κανείς να κοιμηθεί, είχαμε συνέχεια ανοιχτό κάτι να ακούμε τις ειδήσεις να δούμε τι γίνεται. Δεν υπήρξε καμία μέριμνα στο μέρος που ήμασταν. Δεν ήρθε ποτέ, ούτε ένας πυροσβέστης, ούτε ένας αστυνομικός, ούτε κάποιος του δήμου, τίποτα να μας ενημερώσουν, απλά είχαν μείνει εκεί να κλείσουν τους δρόμους. Στις 5 μισή το πρωί μας ήρθε ένα μήνυμα το οποίο έλεγε εκκενώστε γρήγορα προς Γέρακα από Παλλήνη, που βρισκόμασταν, γιατί έπιασε φωτιά και εκεί.

Έζησα μια εμπόλεμη κατάσταση, έτσι θα την περιέγραφα.”

Σύμφωνα με όσα δήλωσε η Γωγώ επέστρεψε στο σπίτι της περίπου στις 6 το πρωί, δίχως να υπάρχει κάποια ενημέρωση για το αν αυτό είναι επικίνδυνο. Οι κάτοικοι υπέθεσαν πως αφού η φωτιά είχε φτάσει στην Παλλήνη, δεν θα υπήρχε πλέον ενεργό μέτωπο στο Ντράφι.

“Μείναμε στο πάρκινγκ μέχρι τις 6 το πρωί σε μια κατάσταση εξουθένωσης, δίψας και πείνας. Σκεφτήκαμε ότι για να κατέβηκε η φωτιά στην Παλλήνη, το Ντράφι θα έχει ηρεμήσει, όποτε γυρίσαμε πίσω. Όμως, δεν είχε ηρεμήσει. Γυρίσαμε ευτυχώς σε ένα σπίτι που δεν είχε καεί, παρόλο που τα γειτονικά οικόπεδα ήταν καμένα όπως και ο κήπος μας. Δηλαδή η φωτιά μας περικύκλωσε, αλλά για κάποιο λόγο σαν να πέρασε από πάνω μας. Γενικά το σπίτι δεν έχει ούτε νερό ούτε ρεύμα και δεν ξέρουμε πότε θα αποκατασταθούν”.

Στο τέλος της συνομιλίας μας η Γωγώ και η Νικολέτα τόνισαν, πως δεν θα εύχονταν ποτέ σε κανέναν να πάθει κάτι παρόμοιο, ενώ ευχήθηκαν κουράγιο και δύναμη σε όσους έχασαν τις περιουσίες τους. Τέλος, ευχαρίστησαν τους αφανείς ήρωες που πάλευαν μέχρι τελευταία στιγμή με τις φλόγες.

Αντί επιλόγου, θα ήθελα να χρησιμοποιήσω μια φράση που άκουσα από την Νικολέτα. “Το χειρότερό μου χρώμα είναι πλέον… το μαύρο“.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις