Πέθανε η συγγραφέας Λούλα Αναγνωστάκη

Πέθανε η συγγραφέας Λούλα Αναγνωστάκη

Σφράγισε το ελληνικό θέατρο με τα έργα της και τη συνεργασία της με τον Κάρολο Κουν και το Θέατρο Τέχνης, αλλά και το Εθνικό. Ήταν αδερφή του Μανόλη Αναγνωστάκη, σύζυγος του καθηγητή ψυχιατρικής Γιώργου Χειμωνά και μητέρα του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά

Μία ιαπό τις σπουδαιότερες γυναικείες μορφές των ελληνικών γραμμάτων, η θεατρική συγγραφέας Λούλα Αναγνωστάκη πέθανε το πρωί της Κυριακής σε ηλικία 89 ετών.

Η Λούλα Αναγνωστάκη ήταν αδελφή του μεγάλου ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη, σύζυγος του συγγραφέα και ψυχίατρου Γιώργου Χειμωνά και μητέρα του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις αρχές της δεκαετίας του 1930 σπούδασε στη Θεσσαλονίκη (πήρε πτυχίο από τη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου)και την Αυστρία και έζησε στην Αθήνα, στο Κολωνάκι, σε ένα σπίτι- στέκι καλλιτεχνών και διανοούμενων.

Ήταν μια χαρακτηριστική φιγούρα, με τα μαύρα γυαλιά σημείο-κατατεθέν της, ένας άνθρωπος που σφράγισε το θέατρο με τα έργα της και τη συνεργασία της με τον Κάρολο Κουν και το Θέατρο Τέχνης, αλλά και το Εθνικό. 

Τα πρώτα τρία μονόπρακτα έργα της Αναγνωστάκη ανέβηκαν για πρώτη φορά στη σκηνή το 1965 και εκδόθηκαν σε βιβλίο το 1974 είναι: «Η διανυκτέρευση», «Η πόλη» και «Η παρέλαση», τα οποία πρωτοπαρουσιάσθηκαν σε μία ενιαία παράσταση στο Θέατρο Τέχνης από τον Κάρολο Κουν. Ακολούθησε το τρίπρακτο έργο «Η συναναστροφή», που παρουσιάσθηκε στο Εθνικό Θέατρο το 1967.

Τα μεταγενέστερα έργα της έχουν ανεβεί στις μεγάλες ελληνικές θεατρικές σκηνές καθώς και σε άλλες χώρες, όπως η Κύπρος, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία και η Πολωνία. Αυτά είναι:

  • Αντόνιο ή το μήνυμα (1972)
  • Η νίκη (1978)
  • Η κασέτα (1982)
  • Ο ήχος του όπλου (1987)
  • Διαμάντια και μπλουζ (1990)
  • Το ταξίδι μακριά (1995)
  • Ο ουρανός κατακόκκινος (μονόπρακτο, 1998)
  • Σ’ εσάς που με ακούτε (2003)
  • Ο Γιώργος ως Άμλετ, Τα κείμενα των Φιλίππων 2009-2014 (2015) Κάπα Εκδοτική

Η νεκρώσιμος ακολουθία, θα τελεστεί την ερχόμενη Τρίτη 10 Οκτωβρίου, στο πρώτο νεκροταφείο Αθηνών, στις 16:00.

Συλλυπητήριες δηλώσεις

“Η απώλεια της Λούλας Αναγνωστάκη αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στο ελληνικό θέατρο, το έργο της ωστόσο, αγέραστο και πάντα μοντέρνο, θα είναι πάντα εδώ, θα ζει για πάντα στο σανίδι της σκηνής”, αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τον θάνατο της Λούλας Αναγνωστάκη.

Το τμήμα Πολιτισμού και ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν τη βαθιά τους θλίψη για το θάνατό της και απευθύνουν τα ειλικρινή τους συλλυπητήρια στον γιο της, τον συγγραφέα Θανάση Χειμωνά, και σε όλους τους οικείους της.

Αφού επισημαίνει ότι η Λούλα Αναγνωστάκη ποτέ δεν ασχολήθηκε με το αντικείμενο των σπουδών της, τα νομικά, υπογραμμίζει ότι “πλάι στις ισχυρότατες λογοτεχνικές παρουσίες του αδελφού της Μανόλη Αναγνωστάκη και του συζύγου της, συγγραφέα και ψυχίατρου Γιώργου Χειμωνά, η Αναγνωστάκη πέτυχε να διατηρήσει την αυθεντικότητα της δικής της φωνής, την ξεχωριστή ματιά της στον κόσμο, τον ιδιαίτερο τρόπο της να προσεγγίζει τα πρόσωπα των έργων της”.

«Από σήμερα το ελληνικό θέατρο γίνεται φτωχότερο. Στέλνουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και την αγάπη μας στο γιο της Θανάση» αναφέρουν οι τομείς Πολιτισμού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σε ανακοίνωσή του για τον θάνατο της Λούλας Αναγνωστάκη.

«Ο λόγος της», σημειώνεται μεταξύ άλλων, «ζωντανός, άμεσος, ρεαλιστικός που τον διαπερνά μια ανεπαίσθητη ποιητική αύρα και τα πρόσωπα της ομιχλώδη, εγκλωβισμένα, μοναχικά με έναν ιδιαίτερο ψυχισμό. Πραγματεύτηκε τα σημαντικότερα θέματα της μεταπολεμικής Ελλάδας χρησιμοποιώντας μικρές στιγμές από την καθημερινή ζωή, κατάφερε να συνθέσει τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας».

Σε συλλυπητήρια ανακοίνωσή του για τον θάνατο της συγγραφέως, το Ποτάμι επισημαίνει: «Στη Λούλα Αναγνωστάκη, που έφυγε σήμερα, δεν θα άρεσαν ούτε οι αποχαιρετισμοί, ούτε οι αποτιμήσεις. Αντί για αντίο, δυο λέξεις που έγραψε ο Νίκος Μπακόλας στο αφιέρωμα της “Λέξης” τον Ιούνιο του 1987, στη μέση περίπου του δημιουργικού της κύκλου: “Μέσα από τα δράματά της η Αναγνωστάκη πετυχαίνει να είναι ένας από τους πιο καίριους και έντιμους εκφραστές της ελληνικής περιπέτειας ή της περιπέτειας των Ελλήνων μεταπολεμικά».

Για όλα τα άλλα, όπως και για τον Γιώργο, τον Μανόλη, τη Νόρα, τους ανθρώπους της που έφυγαν νωρίτερα, είχε μιλήσει η ίδια. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στον Θανάση Χειμωνά.»
 

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα