Πισπιρίγκου: “Προσπαθούσε να με πείσει ότι είχε αγωνία για τη Μαλένα”, λέει μαρτυρας

Για μια «αποστασιοποιημένη στάση» της Ρούλας Πισπιριγκου, η οποία «είχε μια εμμονική σκέψη ότι θα συμβεί κάτι κακό» μίλησε η ψυχολόγος στο ογκολογικό τμήμα του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», Χαρίκλεια Λύρα, εν ποιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, επικαλούμενη ορισμένες συνεδριάσεις που είχε με την κατηγορούμενη στο πλαίσιο της νοσηλείας της κόρης της, Μαλένας, λόγω λευχαιμίας.

«Η συγκεκριμένη μητέρα είχε μεγάλη απόκλιση σε σχέση με άλλους γονείς που είχα δει….» κατάθεση η ψυχολόγος, περιγράφοντας στο δικαστήριο τα όσα αποκόμισε τόσο από τη Ρούλα Πισπιρίγκου όσο και από τη Μαλένα την οποία επίσης συνάντησε.

«Η μητέρα είχε μια εμμονική σκέψη ότι θα συμβεί κάτι κακό, μου έκανε  εντύπωση. Μου έλεγε για τη Μαλένα ότι είναι πολύ καλή, ήσυχο κορίτσι που έχει σχέση καθαριότητας και τακτοποίησης, κάτι που δεν ισχύει για ένα τόσο μικρό παιδί. Αντίθετα, για τη Τζωρτζίνα μου είπε ότι είναι θρασεία και εγωίστρια. Όλα αυτά μου τα είπε αποστασιοποιημένα και ψυχρά» υποστήριξε η μάρτυρας εξηγώντας ότι «η μητέρα προσπαθούσε να με πείσει ότι είχε αγωνία για τη Μαλένα. Χωρίς όμως αυτό να συνοδεύεται από συναίσθημα και αγωνία. Δεν με έπεισε. Σκέφτηκα ότι δεν είχε εγκαθιδρυθεί καν η σχέση μητέρας – κόρης, δεν πρόλαβα όμως να βεβαιωθώ».

Μάλιστα, απέρριψε το ενδεχόμενο η κατηγορούμενη να είναι ένας «κλειστός» χαρακτήρας.«Είδαέναβλέμμασκοτεινό, απαθές, αποστασιοποιημένο, δεν είναι το βλέμμα του ανθρώπου που υποφέρει. Δεν εξέφρασε καμία αγωνία. Είχε μια παγωμένη έκφραση. …Υπάρχουν γονείς που κλαίνε, είναι σε απελπισία. Ήταν σαν να ήταν σε αναμονή ενός επικείμενου κινδύνου».

Η μάρτυρας αναφέρθηκε κι στη συνάντηση που είχε με την 3,5 ετών Μαλένα υποστηρίζοντας πως και εκεί είδε μια σχέση αποστασιοποιημένη με τη μητέρα της. «Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι δεν απευθύνθηκε στη μητέρα. Με τα παιχνίδια που της έδωσα άρχισε να κάνει ένα προσωπικό παιχνίδι. Δεν υπήρχε καμία αλληλεπίδραση μεταξύ μητέρας και παιδιού. Έκατσα εκεί μισή ώρα. Άφησα τα παιχνίδια στο κρεβάτι της, τα περιεργάστηκε και άρχισε να λέει διάφορα λόγια σαν να προσπαθούσε να δημιουργήσει κάποιες ιστορίες. Δεν απηύθυνε τίποτα σε κανέναν στο παιχνίδι του, τίποτα στη μητέρα, ούτε η μητέρα στο παιδί» εξηγησε.