Πρόσφυγες σε έξωση στην Ελλάδα: Η ιστορία της Χαντλά

Η Χαντλά δεν μπορούσε να σταθεί όρθια στα πόδια της, ούτε να πάει μόνη της στο μπάνιο. Ήταν καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι. Είχε ήδη υποστεί πολλαπλές καρδιακές προσβολές, έπασχε από διαβήτη και αναπνευστικά προβλήματα. Στις αρχές Ιουνίου μετά από πολλές απειλές για έξωση αναγκάστηκε να φύγει από το σπίτι που έμενε στην Αθήνα. Δύο μέρες μετά πέθανε. Μέσα σε ένα κοντέινερ στο Σχιστό. Ήταν 59 ετών. Από το Χαλέπι της Συρίας.

Η Χαντλά ήταν ασθενής στο Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Αθήνα. Καθώς η ίδια ήταν σε εξαιρετικά ευάλωτη κατάσταση για να μετακινηθεί, η κόρη της, Νταλάλ, ερχόταν στην κλινική για να πάρει τα φάρμακά της. Υπάρχουν τουλάχιστον 30 ακόμη ασθενείς των Γιατρών Χωρίς Σύνορα με σοβαρές ιατρικές παθήσεις που απειλούνται με έξωση.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει αρχίσει να διώχνει περισσότερους από 11.000 πρόσφυγες που δικαιούνται διεθνούς προστασίας – πολλοί από τους οποίους είναι εξαιρετικά ευάλωτοι – από δομές στέγασής τους στην Ελλάδα.

Η Νταλάλ, κόρη της Χαντλά, αφηγείται την ιστορία της… Έφυγε από τη χώρα με την οικογένειά της, όταν βομβαρδίστηκε το σπίτι των γειτόνων τους και συνειδητοποίησαν ότι θα πεθάνουν αν μείνουν. Αφού έζησαν για κάποιο χρονικό διάστημα στην Τουρκία, αποφάσισαν να διασχίσουν το Αιγαίο και να έρθουν στην Ελλάδα. Η Νταλάλ δεν μπορούσε να έχει πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες και υγειονομική περίθαλψη για την άρρωστη μητέρα της, τον τραυματισμένο σύζυγό της, τον ακρωτηριασμένο γαμπρό της και τον νεογέννητο γιο της.

Αφού έμειναν κάποιο χρονικό διάστημα στη Χίο, μεταφέρθηκαν τελικά σε ασφαλή καταλύματα στην Αθήνα λόγω της κατάστασης της μητέρας της Νταλάλ. Παρά το ότι έλαβαν το καθεστώς του πρόσφυγα, η οικογένεια ενημερώθηκε ότι πρέπει να εγκαταλείψει το διαμέρισμα.

Στις 2 Ιουνίου 2020, μετά από πολλές απειλές έξωσης, η μητέρα της Νταλάλ, Χαντλά, που ήταν ασθενής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και αντιμετώπιζε σοβαρά ιατρικά προβλήματα, μεταξύ των οποίων διαβήτη και καρδιαγγειακές παθήσεις, μεταφέρθηκε στη δομή του Σχιστού στα περίχωρα της Αθήνας. Εκεί ο γιος της έμενε σε ένα κοντέινερ μαζί με άλλα 12 άτομα. Στις 4 Ιουνίου, δύο ημέρες αργότερα, η Χαντλά υπέστη ανακοπή και πέθανε.

«Στις 29 Μαΐου μας είπαν ότι πρέπει να φύγουμε από το διαμέρισμα και δύο ημέρες αργότερα ήρθαν και ζήτησαν το κλειδί και μας έδιωξαν. Τους είπα ότι η μητέρα μου είναι πολύ άρρωστη, τους έδειξα το ιστορικό της, αλλά μας είπαν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι’ αυτό και ότι η απόφαση είχε ληφθεί από το υπουργείο.

Είχε ήδη σταματήσει η οικονομική βοήθεια εδώ και δύο μήνες. Ήταν σαν να μας έλεγαν να φύγουμε και να πεθάνουμε. Εκείνη την περίοδο, η μητέρα μου ήταν σε εξαιρετικά ευάλωτη κατάσταση, δεν μπορούσε να σταθεί μόνη της όρθια, έπρεπε να χρησιμοποιήσει αναπηρικό καροτσάκι και δεν μπορούσε να πάει μόνη της στο μπάνιο. Είχε ήδη υποστεί πολλαπλές καρδιακές προσβολές και είχε επίσης αλλεργίες λόγω αναπνευστικών προβλημάτων.

Δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Δεν θέλαμε να φύγουμε από το σπίτι γιατί φοβόμασταν πολύ για τη μητέρα μου. Ταυτόχρονα, όμως, ανησυχούσαμε συνεχώς ότι η αστυνομία θα ερχόταν να μας πετάξει στο δρόμο. Τελικά, για να προστατέψουμε τη μητέρα μου, αποφασίσαμε να την πάμε στη δομή του Σχιστού, όπου ο αδερφός μου έμενε σε ένα κοντέινερ. Όταν φτάσαμε εκεί, η κατάσταση της μητέρας μου επιδεινώθηκε. Εκείνο το βράδυ έκανε εμετό και δεν μπορούσε να μιλήσει. Την επόμενη μέρα έπαθε ανακοπή και πέθανε μέσα στο κοντέινερ.

Εμείς μένουμε ακόμα στο διαμέρισμα, αλλά συνεχίζουν να μας καλούν και να μας λένε να φύγουμε. Δεν έχουμε τίποτα, δεν έχουμε πουθενά να πάμε».

Πολλοί ασθενείς των Γιατρών Χωρίς Σύνορα με σοβαρές χρόνιες παθήσεις έχουν αναγκαστεί να πάρουν τα υπάρχοντά τους από το κατάλυμα που διαμένουν καθώς έχουν ειδοποιηθεί ότι πρέπει να φύγουν, χωρίς καμία άλλη ενημέρωση για το πού πρέπει να πάνε. Δεκάδες άλλοι ασθενείς έχουν ενημερωθεί ότι πρέπει να φύγουν, ενώ η οικονομική τους βοήθεια έχει σταματήσει, παρά το γεγονός ότι είναι εξαιρετικά ευάλωτοι. Εν τω μεταξύ, οι πλατείες της πόλης γεμίζουν με ευάλωτους πρόσφυγες, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, εγκύων, νεογέννητων μωρών, ατόμων με σοβαρές χρόνιες παθήσεις και επιζώντων βασανιστηρίων και σεξουαλικής βίας.

Ανταποκρινόμενοι στις ανάγκες εκατοντάδων προσφύγων που κοιμούνται στους δρόμους της πλατείας Βικτωρίας στην Αθήνα, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα παραπέμπουν εκείνους που χρειάζονται ιατρική περίθαλψη στο Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας που λειτουργούν στην Αθήνα. Ωστόσο, οι βασικές ανάγκες των προσφύγων δεν καλύπτονται.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα καλούν επειγόντως την ελληνική κυβέρνηση, την ΕΕ και όλους τους οργανισμούς που εμπλέκονται στην παροχή στέγασης να βρουν άμεσες λύσεις για τη στέγαση όλων αυτών των προσφύγων που κοιμούνται τώρα στους δρόμους της Αθήνας και να σταματήσουν τις εξώσεις των προσφύγων μέχρις ότου αρθούν όλα τα διοικητικά εμπόδια για την ενσωμάτωση και την πρόσβασή τους στην υγειονομική περίθαλψη.

Ενημερωθείτε και υποστηρίξτε τη δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα εδώ.