Σαν σήμερα το 1944: Η απελευθέρωση της Αθήνας και το τέλος της γερμανικής κατοχής

Ήταν 12 Οκτωβρίου 1944, ημέρα Πέμπτη, σαν σήμερα πριν από 77 χρόνια, όταν οι ναζί κατέβασαν τη σβάστικα από τον βράχο της Ακρόπολης, με την Αθήνα να είναι ελεύθερη και πάλι, έπειτα από τέσσερα χρόνια κατοχής.

Την ιστορική εκείνη ημέρα, ο αθηναϊκός λαός παρακολούθησε την κατάθεση στεφάνου από τον επικεφαλής των Γερμανών μαζί με τον κατοχικό (διορισμένο) δήμαρχο στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη.

Όταν οι Γερμανοί εγκατέλειψαν το χώρο της Πλατείας Συντάγματος, το πλήθος ποδοπάτησε το στεφάνι και στη συνέχεια εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ξέσπασαν σε αλαλαγμούς χαράς, γιορτάζοντας τη μεγάλη στιγμή που περίμεναν να έλθει τριάμισι ολόκληρα χρόνια.

Την αυτή εκείνη, τίμησε το πρωί της Τρίτης, άγημα των Ενόπλων Δυνάμεων που έκανε την έπαρση της ελληνικής σημαίας, στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.

Για τα 78 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, έγραψε, στον λογαριασμό του στο Twitter: “78 χρόνια από την Απελευθέρωση της Αθήνας (12/10/1944). «Και βλέπομε τη γερμανική σημαία σιγά-σιγά να υποστέλλεται, να εξαφανίζεται, σαν να την κατάπιε ο Ιερός Βράχος. Και ν’ αρχίζη ν’ ανεβαίνη στον ιστό το αγαπημένο χρώμα του ουρανού μας» (Ιωάννα Τσάτσου, Φύλλα Κατοχής)”.

H ανακοίνωση του ΕΣΔΟΓΕ

«…Παντού, όλο και πιο πολλοί άντρες, γυναίκες, παιδιά προστρέχουνε στις πλατείες, αναμαλλιασμένοι από τον άνεμο, γελώντας, κλαίοντας. Εκατοντάδες σημαίες, γαλανόλευκες ή κόκκινες, ξεπετάχτηκαν μέσα από το πλήθος και, μονομιάς, αυτή η απέραντη μάζα αρθρώθηκε και σείστηκε σε μια κίνηση. Έτσι άρχισε η ατέλειωτη παρέλαση, μια παρέλαση που ποτέ δεν είχε ξαναδεί ο κόσμος. Τρεις μέρες και τρεις νύχτες ο λαός της Αθήνας, τσακισμένος από τα δεινά τόσων μαύρων ατελείωτων χρόνων, από τόσα πένθη και τόση μιζέρια, ο πεινασμένος, άρρωστος λαός, που έφτυνε αίμα, ξετυλίχτηκε κάτω από τον ήλιο και με το φως των πυρσών, χωρίς να κοιμηθεί, χωρίς να πιει και χωρίς να φάει, κρατημένος απ΄ το ομαδικό παραλήρημα, από την απέραντη χαρά της λευτεριάς, που είχε ξαναβρεθεί». A. Kedros, «Le peuple roi», Παρίσι, 1952.

Στις 12 Οκτωβρίου 1944 η Αθήνα λυτρώθηκε από το ναζιστικό εφιάλτη. Είχαν προηγηθεί 3,5 εφιαλτικά χρόνια βάρβαρης Κατοχής αλλά και μεγαλειώδους Εθνικής Αντίστασης, με πρωτοπόρο το ΕΑΜ και την πολύτιμη συμβολή όλων των αντιστασιακών οργανώσεων. Όμως εβδομήντα οκτώ χρόνια μετά τη λήξη της Κατοχής, η ιστορικής σημασίας συμβολή της Ελλάδας, που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, δεν έχει ακόμη εμπράκτως αναγνωρισθεί καθώς η Γερμανία αρνείται να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα για τα αποτρόπαια εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας στη χώρα μας: τις μαζικές εκτελέσεις και τα Ολοκαυτώματα, το λιμό της Κατοχής, την εξαφάνιση της Εβραϊκής κοινότητας, τη λεηλασία του πλούτου και των αρχαιολογικών θησαυρών, την καταστροφή των δημόσιων και ιδιωτικών υποδομών, την καταναγκαστική εργασία.

Υπενθυμίζουμε ότι η Ο.Δ.Γ., που οφείλει την μεταπολεμική της ραγδαία ανάπτυξη στη μεγαλοψυχία της Ελλάδας και των άλλων χωρών – θυμάτων του ναζισμού, προκειμένου να μην καταβάλλει τις γερμανικές οφειλές στην πατρίδα μας επικαλούνταν διαχρονικά την ύπαρξη δύο χωριστών γερμανικών κρατών. Το επιχείρημα αυτό έπαψε να υφίσταται με την ενοποίηση της Γερμανίας, που τέθηκε σε ισχύ στις 3 Οκτωβρίου 1990. Όμως, οι γερμανικές κυβερνήσεις, αντί να τιμήσουν την υπογραφή τους στη Συνθήκη του Λονδίνου του 1953 χρησιμοποιούν έκτοτε κάθε λογής νομικά και πολιτικά τερτίπια προκειμένου να αποφύγουν τις απαράγραπτες υποχρεώσεις τους.

Επιπλέον, οι γερμανικές κυβερνήσεις προχωρούν τα τελευταία χρόνια σε ανθελληνικές και αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις («Ελληνογερμανική Συνέλευση», «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον», «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας», «εκπαιδευτικά προγράμματα» (MOG), που έχουν ως στόχο την αναθεώρηση της Ιστορίας, την περαιτέρω διείσδυση της Γερμανίας στην Ελλάδα και την υπονόμευση της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών. Είναι, μάλιστα χαρακτηριστικό ότι οργανώνονται επισκέψεις αξιωματούχων στους μαρτυρικούς τόπους με υποσχέσεις «δωρεών» και «ενισχύσεων» σε συνέχεια των προσβλητικών και ανιστόρητων δηλώσεων της Γερμανίδας Υπουργού Εξωτερικών κας Α. Μπέρμποκ περί «επενδύσεων» σε μαρτυρικούς τόπους αντί Δικαιοσύνης κι Αποζημίωσης. Τους απαντούμε: ΟΧΙ! Απαιτούμε, δεν επαιτούμε!

Απέναντι σε αυτή την περιφρονητική προς τον Ελληνικό Λαό, το Δίκαιο και την Ιστορία στάση του Βερολίνου έχουμε την ανιδιοτελή και συγκινητική υποστήριξη Γερμανών πολιτών και συλλογικοτήτων, που μετέχουν στον κοινό μας αγώνα για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση. Οι Γερμανοί συναγωνιστές μας αγωνίζονται μαζί μας για να λυτρωθεί η χώρα τους από το άγος των εγκλημάτων της ναζιστικής Γερμανίας αλλά και για να θέσουμε από κοινού βαθιές διαχωριστικές γραμμές απέναντι στον ναζισμό και τον φασισμό, που απειλεί να επανακάμψει στη Γερμανία κι ολόκληρη την Ευρώπη.

Υπενθυμίζουμε στη διεθνή κοινότητα ότι επιλεκτική ευαισθησία στην κατάλυση του Διεθνούς Δικαίου δεν νοείται. Και σημειώνουμε ότι όσο δεν αποδίδεται δικαιοσύνη για τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όσο δεν τιμωρούνται οι θύτες και δεν αποζημιώνονται τα θύματα, η ανθρωπότητα διατρέχει τον κίνδυνο επανάληψης των εγκλημάτων αυτών. Ο αγώνας για Δικαιοσύνη αποτελεί αγώνα για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία και ενώνει τους λαούς.

Η Ελληνική Δημοκρατία, ξεπερνώντας τις διαχρονικές ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων, είναι υποχρεωμένη να υλοποιήσει, χωρίς άλλη καθυστέρηση, την ιστορική απόφαση της Βουλής των Ελλήνων της 17 Απριλίου 2019 απαιτώντας, με όλα τα διαθέσιμα πολιτικά και νομικά μέσα, ακόμα και με μονομερείς ενέργειες, την καταβολή των οφειλών της Γερμανίας στην Ελλάδα. Παράλληλα, πρέπει να άρει κάθε νομικό κώλυμα που εμποδίζει την δικαίωση των θυμάτων από την ελληνική Δικαιοσύνη.

Συνεχίζουμε αταλάντευτα τον αγώνα για την αποκατάσταση της Δικαιοσύνης!

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις