Συνεχίζεται η απεργία πείνας Κούρδων της Αθήνας για τον Οτσαλάν

Την ώρα που ο τουρκικός κράτος σφυροκοπά θέσεις του PKK τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ, οι Κούρδοι της Αθήνας συνεχίζουν τον αγώνα τους που έχει ως τελικό στόχο την απελευθέρωση του ηγέτη του PKK Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας μέλη του κουρδικού κινήματος των Αθηνών πραγματοποιούν απεργία πείνας στα Προπύλαια στο κέντρο της πόλης.

Το Σάββατο το πρωί επίσης διεξήχθη και πορεία, επίσης στο κέντρο της Αθήνας.

Η ανακοίνωσή τους είναι η εξής: “Στις 9 Οκτωβρίου 1998, ο Κούρδος ηγέτης Αμπντουλάχ Οτσαλάν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Συρία υπό την πίεση των διεθνών δυνάμεων, ιδίως των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτή η πίεση συνεχίστηκε και ενώ πλέον βρισκόταν στην Ευρώπη. Τελικά, απήχθη από την Τουρκία στις 15 Φεβρουαρίου 1999 και ενώ τελικά είχε οδηγηθεί και βρισκόταν στην Κένυα. Αυτή η αλληλουχία γεγονότων, την οποία οι Κούρδοι περιγράφουν ως διεθνή συνωμοσία, στοχεύει, μέσω του ατόμου του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, στις προσδοκίες του κουρδικού λαού για ελευθερία.

Για σχεδόν 20 χρόνια, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν βρίσκεται σε απομόνωση στο νησί Imrali (Καλόλιμνος) το οποίο έχει μετατραπεί σε φυλακή. Υπόκειται σε καθεστώς κράτησης ειδικά σχεδιασμένο γι ‘αυτόν, το οποίο δεν σέβεται κανένα εθνικό ή διεθνή κανόνα και το οποίο ποικίλλει ανάλογα με την πολιτική κατάσταση. Το νησί-φυλακή του İmralı οργανώθηκε με τη συγκατάθεση των ευρωπαϊκών αρχών.

Όπως και η απαγωγή του Οτσαλάν το καθεστώς απομόνωσης στο οποίο υπόκειται είναι με τη διεθνή συναίνεση. Παρόλο που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Επιτροπή για την Καταπολέμηση των Βασανιστηρίων (CPT) ασκούν κριτική από καιρό σε καιρό, το σύστημα αυτό δεν καταδικάστηκε ποτέ από την Ευρώπη. 20 χρόνια μετά την έναρξη της διεθνούς συνωμοσίας, το καθεστώς απομόνωσης που επιβλήθηκε στον Οτσαλάν ενισχύεται παράλληλα με τη δικτατορία που έχει ρίζες στην Τουρκία.

Από τις 27 Ιουλίου 2011, απαγορεύεται να δει τους δικηγόρους του και δεν έχουμε νέα του από τις 11 Σεπτεμβρίου 2016, ημερομηνία της τελευταίας επίσκεψης της οικογένειάς του. Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης, που τέθηκε σε ισχύ στις 20 Ιουλίου 2016, επέτρεψε στο τουρκικό κράτος να βρει πρόσχημα για να εφαρμόσει ένα απαράδεκτο καθεστώς απομόνωσης. Σήμερα, μετά την άρση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, οι τουρκικές αρχές χρησιμοποιούν τα νομοθετικά διατάγματα που εγκρίθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου για να δικαιολογήσουν την απομόνωση. Ωστόσο, κανένα από αυτά τα νομοθετικά διατάγματα δεν προβλέπει απαγόρευση συναντήσεως με τους δικηγόρους.

Η σημερινή τουρκική κυβέρνηση δικαιολογεί αυτή την απαγόρευση ως πειθαρχικό μέτρο κατά του Αμπντουλάχ Οτσαλάν για γεγονότα που χρονολογούνται από το 2009, γεγονός που είναι από νομικής απόψεως σκανδαλώδες. Στο πλαίσιο αυτό, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απέρριψε, στις 27 Σεπτεμβρίου 2018, μια καταγγελία για σωματική κακοποίηση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στο κελί του, και η CPT αρνείται να επισκεφτεί το νησί φυλακή Imrali, ενώ δεν υπάρχουν νέα του Öcalan για περισσότερο από δύο χρόνια.

Είναι σαφές ότι αυτή η θέση των ευρωπαϊκών φορέων για τα ανθρώπινα δικαιώματα ενθαρρύνει μόνο τη δικτατορία και την ενός ανδρός αρχή στην Τουρκία όπως επίσης και την έντονη καταστολή από τον Ερντογάν. Παρά τις πολύ αυστηρές συνθήκες κράτησής του, ο Κούρδος ηγέτης προσπάθησε πάντα να διαπραγματευτεί μια πολιτική λύση. Όλες οι διαπραγματευτικές διαδικασίες που έχουν διεξαχθεί μέχρι στιγμής είναι αποτέλεσμα των προσπαθειών του. Στους ισχυρισμούς του, ανέπτυξε τη θεωρία του δημοκρατικού έθνους και έθεσε τα θεμέλια για μια κοινή ζωή των λαών. Η επανάσταση της Rojava, της οποίας είναι ο αρχιτέκτονας, είναι ο μεγαλύτερος καρπός των προσπαθειών του. Στις συνωμοσίες, την βία και την καταστολή, ανέκαθεν ανταποκρίθηκε με προτάσεις για ειρήνη και διαπραγμάτευση. Η βαριά απομόνωση που επιβάλλεται στον ηγέτη μας αποσκοπεί στην πραγματικότητα να εμποδίσει την ανάπτυξη μιας ειρηνικής λύσης στο κουρδικό ζήτημα και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας στην οποία οι λαοί θα μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά. Η απομόνωση επιδείνωσε επίσης τον πόλεμο που προκάλεσε η Τουρκία στο Κουρδιστάν.

Ο κουρδικός λαός και οι φίλοι του δεν έχουν αποδεχθεί και δεν θα αποδεχθούν την μεταχείριση που το σύστημα επεφύλαξε στον Κούρδο ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν από τη μαύρη ημερομηνία της 9ης Οκτωβρίου 1998. Μέσω του Οτσαλάν, ολόκληρος ο κουρδικός λαός επηρεάζεται από την αιχμαλωσία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα συνεχίσει να καταγγέλλει την συνωμοσία και θα απαιτεί να λάβει τέλος η απομόνωση, όπως επίσης να σπάσουν οι αλυσίδες που κρατούν δεμένο τον ηγέτη μας για 20 χρόνια. Με την ευκαιρία της 20ης επετείου της διεθνούς συνωμοσίας, καλούμε τον κουρδικό λαό, τους φίλους και όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις του κόσμου, να διαδηλώσουν ακόμα πιο αποφασιστικά, αυξάνοντας έτσι την αντίσταση ενάντια στην απομόνωση και ενισχύοντας την εκστρατεία εναντίον της”.