Σοφία Μπεκατώρου: Αποκάλυψε κακοποίηση 4χρονου αγοριού από τον γιο της νταντάς του, με την “κάλυψή” της
Η Σ. Μπεκατώρου έφερε στο φως την κακοποίηση τετράχρονου αγοριού και ενός αθλητή, κατά τη διάρκεια τη παρουσίασης των πρώτων ευρημάτων από τη λειτουργία της πλατφόρμας #MeNow_MeToo. Η κόλαση του μικρού παιδιού σταμάτησε όταν εκφράστηκε μέσω της ζωγραφικής.
- 03 Φεβρουαρίου 2022 18:41
Συνολικά 208 αναφορές κακοποίησης έχουν καταγραφεί -μέσα σε διάστημα περίπου δύο μηνών- στην πλατφόρμα #MeNow_MeToo του Ευρωπαϊκού Δικτύου κατά της Βίας (Ε.Δ.κ.Β.) από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας της. Το Ε.Δ.κ.Β. και η Σοφία Μπεκατώρου παρουσίασαν τα πρώτα στοιχεία που προκύπτουν από τη λειτουργία της πλατφόρμας menowmetoo.gr, ενώ έγινε και συγκεκριμένη αναφορά σε καταγγελίες.
Η χρυσή Ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας, της οποίας η εξομολόγηση πριν από περίπου ένα χρόνο έγινε η αφετηρία του κινήματος Me Too στην Ελλάδα, συμμετέχει στην πρωτοβουλία #MeNow_MeToo και έφερε στο φως δυο σοβαρές καταγγελίες, οι οποίες έφτασαν μεταξύ άλλων και στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας. Η μία αφορά σε ασελγείς πράξεις εις βάρος τετράχρονου αγοριού και η άλλη στην κακοποίηση αθλητή της Εθνικής ομάδας ενόργανης γυμναστικής.
Η Σόφια Μπεκατώρου διάβασε τη μαρτυρία του πατέρα του μικρού αγοριού, όπως και αυτή του αθλητή.
Η μαρτυρία του πατέρα:
“Πρόκειται για αγοράκι τεσσάρων ετών. Το αγοράκι αυτό, τα πρωινά, έμενε στο σπίτι του με μία κυρία 52 ετών, την νταντά του. Στο χώρο υπήρχαν κάμερες για παρακολούθηση σχεδόν σε όλα τα δωμάτια, εκτός από τις τουαλέτες. Ξαφνικά παρατηρήσαμε μία απότομη αλλαγή συμπεριφοράς, την οποία δεν μπορούσαμε να κατανοήσουμε θεωρώντας ότι το παιδί είναι απόλυτα ασφαλές. Τελικά, αποδείχθηκε -έπειτα από καιρό- ότι όταν η νταντά έμενε μόνη με το παιδί, χωρίς την παρουσία των γονέων, ερχόταν ο γιος της, ο οποίος ήταν φαντάρος σε γειτονική πόλη και προέβαινε σε ασελγείς πράξεις στο τεσσάρων χρόνων αγοράκι.
Το χειρότερο ήταν ότι η νταντά, μητέρα του δράστη, τον κάλυπτε και του επέτρεπε να έρχεται ξανά και ξανά στο σπίτι. Η νταντά ασκούσε ψυχολογική βία στο παιδί, για να μη μιλήσει. Τελικά, η κόλαση του μικρού παιδιού σταμάτησε όταν εκφράστηκε μέσω της ζωγραφικής και απεικόνισε όσα συνέβαιναν στο σπίτι και αφορούσαν την νταντά και το φαντάρο γιο της. Μετά την πρώτη ζωγραφιά το παιδί εξετάστηκε από έμπειρους παιδοψυχιάτρους και έγινε η καταγγελία στις αρχές”.
Η κ. Μπεκατώρου μετά την ανάγνωση της μαρτυρίας του πατέρα του αγοριού επεσήμανε: “Πέρασαν τρεις με έξι μήνες από τότε που έκανε ο πατέρας την καταγγελία. Θέλω να πω σε αυτό το σημείο ότι ο πατέρας εξέφρασε τις ευχαριστίες προς την εισαγγελία που έκανε άμεση παρέμβαση, η υπόθεση προχώρησε και βρίσκεται στα χέρια της δικαιοσύνης.
Είναι φανερό ότι αναγκαία είναι η παρέμβαση μέσω της παιδείας
Διαβάζοντας τις καταγγελίες αυτές μόνο θλίψη και θυμό νιώθω. Διαπιστώνουμε ότι ως κοινωνία έχουμε χάσει τον έλεγχο των ορίων της ανθρώπινης συμπεριφοράς και της διαχείρισης εξουσίας. Επικαλούμενοι το επάγγελμα και την αυθεντία ή τις καλές προθέσεις διαπράττουμε ψυχολογικά βασανιστήρια αντλώντας δύναμη και υπερηφάνεια. Είναι σαφές ότι πρέπει να τραβήξουμε άμεσα μια γραμμή και φροντίσουμε να αναδιαρθρώσουμε όλα τα πλαίσια, όπου εμφανίζεται η βία ξεκινώντας από τον ίδιο μας τον εαυτό και την οικογένεια. Ο τρόπος μου μιλάμε, συμπεριφερόμαστε και λειτουργούμε μεταφέρουν μηνύματα φανερά και κρυφά που αναπαράγουν τη βία. Πρέπει να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε πως μένοντας αμέτοχοι στη θέα της βίας, την ενισχύουμε και είναι δική μας ευθύνη να διαχωρίσουμε τη θέση μας και να παρέμβουμε όταν βλέπουμε κακοποιητικές. Είναι φανερό ότι αναγκαία είναι η παρέμβαση μέσω της παιδείας με στόχο την πάταξη της έμφυλης βίας και την ενίσχυση της συμπεριληπτικότητας στην κοινωνία μας. Οι αλλαγές του εκπαιδευτικού μας συστήματος μέσω δράσεων, καλλιέργειας, δεξιοτήτων ζωής στα θέματα φύλου, των δικαιωμάτων, της ψυχικής και σωματικής βίας, της ασφάλειας, του σεβασμού της γενετήσιας αξιοπρέπειας και ισότητας είναι μια αρχή.
Για την επιτυχία όμως του προγράμματος είναι απαραίτητη η υλοποίησή του σε όλες τις βαθμίδες, αρχίζοντας από το νηπιαγωγείο έως το λύκειο. Είναι απαραίτητο να υπάρχει συνέπεια και συνέπεια στη νέα γνώση, ώστε τα παιδιά να μπορούν να αφομοιώσουν τις αλλαγές στον τρόπο σκέψης και δράσης τους. Επίσης, προϋπόθεση για αποτελεσματική διδασκαλία είναι η εκπαίδευση των ίδιων των δασκάλων και των καθηγητών. Αυτές οι αλλαγές στο εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν είναι ένα πείραμα με αμφίβολο αποτέλεσμα. Έχει εφαρμοστεί με επιτυχία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και έχει δώσει εξαιρετικά αποτελέσματα. Η καταγραφή μέσω της πλατφόρμας #MeNow_MeToo είναι εδώ για να μείνει. Να καταγράψει τα περιστατικά βίας από διαφορετικούς χώρους, ώστε να μας δώσει αξιόπιστα στοιχεία προκειμένου να γίνουν οι σωστές παρεμβάσεις. Είναι η πλατφόρμα που θα βοηθήσει έμπρακτα να χαρτογραφηθεί το μέγεθος του παγόβουνου που αναλύουμε. Είναι κατανοητό ότι για την αντιμετώπιση του φαινομένου της βίας χρειάζονται συνέργειες, χρόνος και ολιστική διαχείριση. Προσωπικά στόχος της συμμετοχής μου στην προσπάθεια αυτή συνεργαζόμενη με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της βίας είναι ο συντονισμός διαφορετικών δημόσιων φορέων και μη κυβερνητικών οργανώσεων, ώστε επιτευχθεί ένα ξεκάθαρο πλαίσιο που θα παρέχει σε ένα θύμα υποστήριξη προκειμένου να είναι λειτουργικό και να επανενταχτεί ομαλά στην κοινωνία”.
Η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Μαρία Συρεγγέλα ήταν παρούσα στην ανακοίνωση των πρώτων στοιχείων από τη λειτουργία της πλατφόρμας και τόνισε: “Μέχρι πρότινος τα θύματα φοβόντουσαν να μιλήσουν. Αυτό όμως αλλάζει. Η κοινωνία έχει ωριμάσει και ακούει τα θύματα βίας. Στο πλευρό των θυμάτων είναι και η Πολιτεία, προωθώντας σειρά μέτρων και δράσεων για την πρόληψη και καταπολέμηση της κακοποίησης. Στεκόμαστε αρωγοί σε κάθε προσπάθεια όπως είναι το #MeNow_MeToo επειδή ο σκοπός είναι κοινός και προωθούμε τη συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών”.
Η ψυχολόγος Αντωνία Τσιριγώτη ανέφερε μια σειρά ευρημάτων από τις αναφορές βίας που έχουν γίνει στην πλατφόρμα. “Από την ανάλυση 150 αναφορών στην πλατφόρμα, προκύπτει ότι το 96,7% των μαρτυριών προέρχεται από γυναίκες και το 70,7% αφορά σε σεξουαλική κακοποίηση (34,7%) με σωματική επαφή (με ανήλικο ή σεξ. πράξεις χωρίς συναίνεση, 18%, βιασμός, 16% σεξουαλική επίθεση, 2% μέσω εικόνας. Το 18% αφορά σε σεξουαλική παρενόχληση, το 5,3 σε άλλες μορφές συντροφικής βίας πλην σεξουαλικής και 6% άλλες μορφές.
Το 22% των μαρτυριών σχετίζεται με περιστατικά εντός της οικογένεια, το 20% σε εκπαιδευτικό χώρο, το 15% σε περιπτώσεις συντροφικής βίας, το 14% σε χώρους διασκέδασης, το 9% στην εργασία, το 7% σε χώρους υγείας, το 6% σε περιστατικά που έχουν συμβεί στη γειτονιά, ένα 3% σε αθλητικούς χώρους, και 4% σε περιπτώσεις κάλυψης αναγκών (π.χ. αγορά προϊόντων κ.α).
Δράστης σεξουαλικής κακοποίησης παιδιού (έως 14 ετών) είναι κοντινός συγγενής (ξάδελφος, πατέρας, θείος, αδελφός) για 1:4 παιδιά (25,4%) ή άτομο σε θέση ευθύνης (εκπαιδευτικός, ιατρός, προπονητής, ομαδάρχης) για 1:5 παιδιά (19,5%). Στις έφηβες (14+-18), σχεδόν 3:10 (27,5%) αναφέρουν σεξουαλική κακοποίηση/παρενόχληση από άτομο σε θέση ευθύνης ενώ σχεδόν 4:10 (36,4%) από άτομο με το οποίο βγήκαν ραντεβού ή που το θεωρούσαν σύντροφό τους (ενδεχόμενη αποπλάνηση). Παρόμοιο είναι το ποσοστό στις ενήλικες γυναίκες, όπου 1:3 (32,8%) αναφέρει κακοποίηση από σύντροφο (ραντεβού-ερωτική/σεξουαλική σχέση)”.
Η Πρόεδρος του Ε.Δ.κ.Β., Κική Πετρουλάκη, Ψυχολόγος, Ph.D τόνισε: “Στο #MeNow_MeToo 1) δημοσιοποιούμε τις εμπειρίες σας ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΩΝΥΜΑ και λίστες με τα πλαίσια όπου συνέβησαν, ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ, 2) διευκολύνουμε τη ”διασύνδεση” όσων κακοποιήθηκαν στο ίδιο πλαίσιο και/ή από τον ίδιο δράστη, που τώρα δεν έχουν τρόπο να το κάνουν και 3) καταγράφουμε τις ελλείψεις, τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες και διατυπώνουμε προτάσεις.
Στόχος μας είναι να διεκδικήσουμε: α) ανάπτυξη μηδενικής ανοχής σε όλα τα οργανωμένα πλαίσια, β) θεσμοθετημένη πρόληψη και προστασία, στήριξη και ενδυνάμωση θυμάτων και απρόσκοπτη πρόσβασή τους στη δικαιοσύνη και γ) έγκαιρο εντοπισμό των δραστών, ο οποίος αποσκοπεί και στην αποτροπή μελλοντικών εγκλημάτων τους. Έχει έρθει η στιγμή που τα θύματα μιλούν δυνατά και καθαρά επειδή πλέον ξέρουν ότι αυτός που πρέπει να ντρέπεται είναι ο δράστης! Κι εμείς οφείλουμε να καλλιεργήσουμε στην καθημερινότητά μας μηδενική ανοχή στη βία, παρέχοντας στα θύματα α) διαδικασίες αναφοράς και προστασίας τους (απλές, γρήγορες, με συγκεκριμένα βήματα) και β) πρόσβαση στη Δικαιοσύνη οποτεδήποτε το επιλέξουν, παρέχοντας άμεση ιατροδικαστική εξέταση και συλλογή στοιχείων τεκμηρίωσης και ταυτοποίησης του δράστη, πλήρως αποσυνδεδεμένη από την υποβολή καταγγελίας και νομικές διαδικασίες που δεν θα είναι τόσο χρονοβόρες, κοστοβόρες και ψυχοφθόρες”.
Στην πλατφόρμα menowmetoo.gr μπορεί κάθε άτομο να περιγράψει την εμπειρία κακοποίησης που έχει ζήσει (ανώνυμα) και να ονοματίσει τον δράστη, αλλά και το πλαίσιο στο οποίο συνέβη το περιστατικό.
Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις