Στη μέση ο Μανώλης

Ο Κώστας Καραμανλής έκλεισε το Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, με ένα απολογισμό του κυβερνητικού έργου, με κάποιες υποσχέσεις παροχών, κράτησε χαμηλούς τόνους, αλλά δεν είπε λέξη για τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών. Το πλεονέκτημα για τον αιφνιδιασμό το κρατάει, πάντοτε, για τον εαυτό του.

Το ότι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο είναι προφανές. Αλλά το πότε θα γίνουν οι εκλογές, θα το ξεφουρνίσει …όποτε θέλει, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Ο ίδιος, δηλαδή, που όποτε θέλει πάει στη Βουλή κι όποτε όχι, στέλνει τους Υπουργούς, αντ’ αυτού.

Κανείς, πάντως, δεν περίμενε ότι ο κ.Καραμανλής θα προσδιόριζε τον χρόνο των εκλογών από το βήμα του Συνεδρίου της ΝΔ. Το οποίο συνέδριο, άλλωστε, έγινε απλά για να ακούσουμε τον Πρωθυπουργό, δυο φορές μέσα σε διάστημα τριών ημερών, να μιλήσουν και οι κορυφαίοι Υπουργοί και…ξεμπερδέψαμε.

Σημασία, σε αυτές τις εκδηλώσεις έχει η εικόνα, η μουσική υπόκρουση, το ταρατατζούμ και οι γεμάτες εξέδρες, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η μοναδική συζήτηση (με ουσία) που έγινε στο Συνέδριο ήταν η παρέμβαση του βουλευτή Γιάννη Μανώλη. Ο άνθρωπος είπε το αυτονόητο: “Να υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ κρατικής θέσης και κομματικής ιδιότητας”.

Η εισήγησή του προκάλεσε …σάλο, κυρίως από τους συνέδρους που τυγχάνουν και στελέχη των διάφορων ΔΕΚΟ. Εδώ … έκαναν αμάν να βγει η Ν.Δ, για να φύγει η “καμαρίλα” του ΠΑΣΟΚ, είναι δυνατόν να έρχεται ένας δικός τους άνθρωπος και να λέει τέτοια πράγματα; Που ακούστηκε;

Το Συνέδριο, βεβαίως, ειδικά της ΝΔ δεν είναι συνηθισμένο να συζητάει τέτοια πράγματα. Η πρόταση Μανώλη, άσχετα αν ο Βουλευτής το συνειδητοποίησε ή όχι, έχει διαχρονική σημασία. Επί της ουσίας είναι η ανάλυση της πληγής που παραμένει ανοιχτή, για την ελληνική κοινωνία, από την Μεταπολίτευση και μετά. Ο κρατικός μηχανισμός είναι συνυφασμένος με την εκάστοτε εξουσία. Φεύγουν οι μεν, έρχονται οι δε. Μέχρι να καταλάβουν οι δε, ξανάρχονται οι μεν.

Τα κόμματα εξουσίας, όχι μόνο δεν θέλησαν ποτέ να αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο της σύνδεσής τους με την κυβέρνηση, αλλά επιμένουν σε αυτή την πολιτική, χρησιμοποιώντας την κρατική μηχανή για την εξυπηρέτηση των περίφημων ημετέρων, η των “δικών μας παιδιών” για να χρησιμοποιήσουμε και μια φράση του αγαπητού Βύρωνα Πολύδωρα.

Η πρόταση του κ.Μανώλη έγινε αποδεκτή κατά το …25%, σύμφωνα με την συμβιβαστική αντιπρόταση του “ιερατείου” της ΝΔ. Αυτό έλειπε. Να χάσουμε τελείως τους δικούς μας ανθρώπους; Δεν λέει!

ΥΓ: Στα όρια της γραφικότητας εξελίσσεται η κόντρα του Θόδωρου Πάγκαλου και του ΚΚΕ. Κάθε Κυριακή ο κ.Πάγκαλος όλο και θα …βρει την ευκαιρία να “πικάρει” το Κομμουνιστικό Κόμμα, που κλεισμένο στο καβούκι του, αναμασάει τις κατηγορίες περι συνομωσίας και προβοκάτσιας. Βαρεθήκαμε…