Στο πόδι οι Κούρδοι της Αθήνας: Ιμπεριαλιστική η επέμβαση της Τουρκίας

Όπως κάθε χρόνο στις αρχές του Οκτωβρίου, έτσι και εφέτος, οι Κούρδοι της Αθήνας πραγματοποίησαν πορεία από το Λαύριο μέχρι την τουρκική πρεσβεία στο κέντρο της πόλης για να διαμαρτυρηθούν κυρίως για τη συνέχιση της φυλάκισης του ηγέτη τους Αμπντουλάχ Οτζαλάν. Εφέτος όμως είχαν και ένα λόγο παραπάνω. Αυτός δεν είναι άλλος από την επικείμενη εισβολή του τουρκικού στρατού στο Βόρειο Κουρδιστάν (Συρία).

Η ανακοίνωσή τους: “Ο Κούρδος ηγέτης Αμπντουλάχ Οτζαλάν, στις 15 Φεβρουαρίου του 1999, την ώρα που αποχωρούσε από την Ελληνική Πρεσβεία στην πρωτεύουσα της Κένυας παραδίδεται στο τουρκικό κράτος με κοινή επιχείρηση των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, της Αμερικής και του Ισραήλ. Για τον λόγο αυτό, ιδιαίτερα για τον Κουρδικό λαό, η προδοτική αυτή συνωμοσία είναι γνωστή ως “Διεθνής Συνωμοσία” και η μέρα 15 Φεβρουαρίου ως “Μαύρη Μέρα”.

Για τους Κούρδους, η αρχή αυτής της συνωμοσίας θεωρείται η 9 Οκτωβρίου 1998. Το Κουρδιστάν έχει κατακτηθεί πρώτα από την Οθωμανική αυτοκρατορία και τις Ιρανικές Αυτοκρατορίες και μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σταδιακά από την Τουρκία, το Ιράν, το Ιράκ και την Συρία.

Σκοπός τους να αφανίσουν τη γλώσσα, την κουλτούρα, ακόμη και τη φυσική ύπαρξή του κουρδικού λαού. Το Κουρδιστάν και ο κουρδικός λαός αντιστάθηκαν αδιάκοπα σε αυτές τις πολιτικές αφανισμού. Η σημαντικότερη από τις 29 εξεγέρσεις του κουρδικού λαού είναι η 29η εξέγερση προς το Τουρκικό Κράτος που ξεκίνησε υπό την ηγεσία του Αμπντουλάχ Οτζαλάν και είναι γνωστή ως “Αγώνας για την Ελευθερία”.

Ο αγώνας αυτός συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Για το λόγο αυτό, ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν θεωρείται από το φασιστικό τουρκικό Κράτος ως η μεγαλύτερη απειλή, όχι επειδή ξεκίνησε Πόλεμο εναντίον του τουρκικού Κράτους, αλλά λόγω της ιδεολογίας του που υποστηρίζει την ειρήνη και την ευημερία του κουρδικού, του τουρκικού λαού αλλά και των άλλων λαών της περιοχής. Το τουρκικό Κράτος επειδή στηρίζει την ύπαρξή του στις κατακτήσεις και στον ιμπεριαλισμό βλέπει ως απειλή την ειρήνη και τη φιλία των λαών. Η αποδοχή των δικαιωμάτων του κουρδικού λαού θα επηρεάσει και τα άλλα κράτη της περιοχής να γίνουν πιο δημοκρατικά και θα έχει ως συνέπεια το τέλος του κλασικού- Οθωμανικού- τουρκικού Κράτους.

Ως εκ τούτου, το φασιστικό τουρκικό κράτος, θεωρεί νόμιμη κάθε βάρβαρη μέθοδο, το να καταπιέζει τον απελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων. Και υποστηρικτές του είναι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που δεν επιθυμούν ειρήνη στην περιοχή και τρέφονται από τον πόλεμο. Το 1998 ξεκίνησε η θεμελίωση, με την βοήθεια των συνεργατών ιμπεριαλιστών, της διεθνούς συνωμοσίας. Στις 9 Οκτωβρίου 1998, ο Κούρδος ηγέτης Αμπντουλάχ Οτζαλάν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Συρία υπό την πίεση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Από τις 9 Οκτωβρίου που θεωρείται η αρχή της Διεθνής συνωμοσίας, μέχρι και τις 15 Φεβρουαρίου όταν και συλλαμβάνεται ο Οτζαλάν στην Ναϊρόμπι, πρωτεύουσα της Κένυας, γίνεται ξεκάθαρο ότι η συνωμοσία ήταν διεθνής. Η Ελλάδα, η Ρωσία και η Ιταλία και πάλι η Ελλάδα είναι οι χώρες που πήγε, δεν τον δέχθηκαν αλλά αντιθέτως τον πίεζαν να εγκαταλείψει τα εδάφη τους,χωρίς να του δώσουν το θεμελιώδης δικαίωμα του ασύλου: όλα αυτά είναι μέρος των σχεδίων της διεθνούς αυτής συνωμοσίας.

Διότι την περίοδο εκείνη εκτός απ’ αυτές τις χώρες, και άλλες όπως η Γαλλία, η Ολλανδία και η Γερμανία δεν επέτρεψαν την είσοδο του στα σύνορά τους. Άλλες χώρες έκλεισαν τα αερολιμένα τους στο αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε ο Οτζαλάν. Για παράδειγμα, ενώ στο παρελθόν η Γερμανία είχε εκδώσει απόφαση σύλληψης εις βάρος του Οτζαλάν, κατήργησε έκτακτα την απόφαση αυτή και εξέδωσε νέα απόφαση, την απαγόρευση εισόδου του Οτζαλάν στην Γερμανία. Αυτή η τετράμηνη περίοδος θεωρείται περίοδος κατά την οποία δεν εφαρμόστηκαν οι νόμοι και υπέκυψαν όλοι, και είχε ως αποτέλεσμα εκτός από τη σύλληψη του Οτζαλάν, το πλήγμα στη Δημοκρατία και την ηγεμονία πολλών κρατών.

Και στις μέρες μας, το φασιστικό τουρκικό κράτος με την συμπαράσταση των διεθνών κρατών, κατέστρεψε τις κουρδικές πόλεις, Sur, Cîzre, Nusaybîn, Efrîn ve Xakûrkê και είναι υπεύθυνο για το θάνατο χιλιάδων αμάχων. Δεν έμεινε μόνο στις σφαγές αλλά συνέχισε τις πολιτικές της φυλάκισης των Κούρδων πολιτικών. Τελευταίο παράδειγμα, η παύση από τα καθήκοντά των εκλεγμένων με δημοκρατικό τρόπο συν-δημάρχων των πόλεων Diyarbakır, Mardin και Van και η αντικατάστασή τους. Οι φυλακές της Τουρκίας έχουν γεμίσει από Κούρδους πολιτικούς, Κούρδους συγγραφείς, Κούρδους δημοσιογράφους, Κούρδους καλλιτέχνες και Κούρδους επιχειρηματίες.

Για τον Κουρδικό λαό αυτή είναι πολιτική γενοκτονίας. Και δεν παραμένει μόνο μέσα στα σύνορά της. Σήμερα, έχει ως στόχο να εισβάλει στη βόρεια Συρία τη Ροζάβα ,στοχεύοντας τις κατακτήσεις των Κούρδων και των άλλων λαών της περιοχής, που πολέμησαν εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους(Daiş). Είναι αναμφίβολα η επεκτατική πολιτική της φασιστικής Τουρκίας κάτω από την νέο-Οθωμανική νοοτροπία. Και συγκεκριμένο παράδειγμα, εκβιάζει και απειλεί την Ελλάδα και την Ευρώπη με την προσφυγική κρίση. Με τον τρόπο αυτό δείχνει την ιμπεριαλιστική και φασιστική νοοτροπία της. Θέλουμε να επισημάνουμε, ό,τι ως κουρδικός λαός θα συνεχίσουμε το δίκαιο αγώνα μας.

Αλλά να τονίσουμε και αυτό: η αποδυνάμωση του αγώνα μας θα έχει αρνητικές συνέπειες στις γειτονικές, της Τουρκίας, χώρες, Αυτή η φασιστική νοοτροπία εάν παραμείνει εσωτερικά, θα μεταδώσει τις ιμπεριαλιστικές και επεκτατικές πολιτικές και στους γείτονες. Τέλος, ο αγώνας των Κούρδων για την Ελευθερία είναι αγώνας για όλους τους λαούς που αδικήθηκαν από το φασιστικό Τουρκικό κράτος”.

– ΔΩΣΤΕ ΦΩΝΗ ΣΤΗΝ ΦΩΝΗ ΜΑΣ, ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ!

– ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΤΖΑΛΑΝ, ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ!

Αθήνα, πολιτιστικό κέντρο Κουρδιστάν

Η πορεία

Τη Δευτέρα 7 Οκτώβρη, ξεκινάμε την διαμαρτυρία μας, από την πόλη του Λαυρίου και την Τετάρτη 9 Οκτώβρη, φτάνουμε στη λεωφόρο Μεσογείων, με κατεύθυνση το κέντρο της Αθήνας. Στην συνέχεια, ακολουθεί στάση στην Ακαδημίας, μετρό Πανεπιστήμιο, από όπου θα ξεκινήσει το τελευταίο μέρος της πορείας στις 17:00, με κατεύθυνση την Τουρκική πρεσβεία.