Τι μπορείς να κάνεις αν ακούς το ροχαλητό του γείτονα -ή άλλους θορύβους που παράγει- στο σπίτι σου

Τι μπορείς να κάνεις αν ακούς το ροχαλητό του γείτονα -ή άλλους θορύβους που παράγει- στο σπίτι σου
Η ηχομόνωση είναι πρόκληση για τις σχέσεις των συγκατοίκων σε πολυκατοικία. iStock

Η αρμονική συνύπαρξη είναι αδύνατη στις πολυκατοικίες που δεν απολαμβάνουν την αμοιβαία κατανόηση όλων των (συγ)κατοίκων. Και δη όταν τους 'προδίδει' η ηχομόνωση. Τι προτείνουν οι ειδικοί.

Εκτός και αν ανήκετε στην κατηγορία “με ενοχλούν τα πάντα”, υπάρχουν λύσεις για το όποιο πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπίζετε, ως κάτοικος ενός διαμερίσματος πολυκατοικίας.

Πράγμα που σημαίνει ότι συμβιώνετε με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους, οι οποίοι είναι χρήσιμο να θυμόμαστε πως δεν είναι υποχρεωμένοι να μας αντέχουν ή να τους αντέχουμε, ό,τι και αν κάνουν -ή κάνουμε. Άρα χρειάζεται αλληλοσεβασμός.

Αν δεν υπάρχει γενική διάθεση για ήρεμη και ειρηνική συνύπαρξη, το παραμικρό μπορεί να εξελιχθεί σε λόγο αντιδικίας -ενίοτε και δικαστικής.

Ένα από τα πιο κλασικά προβλήματα αφορούν τους θορύβους, που όταν δεν προκύπτουν σε ώρες κοινής ησυχίας (από την 1η Απριλίου έως τις 30/9 είναι από τις 15.00 έως τις 17.30 και από τις 23.00 έως τις 07.00), δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Πέραν του να προσπαθήσεις να συνεννοηθείς.

Οι ηχομονώσεις παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ο ήχος που για κάποιους είναι ένδειξη ζωής που υπάρχει στο διαμέρισμα (πχ ένα πλυντήριο ή μια αποχέτευση ή το βάδισμα), ενδέχεται να είναι θόρυβος (και άρα ανεπιθύμητος και δυσάρεστος ήχος) για έναν συγκάτοικο.

Όπως αναφέρεται στο Greek Architects, το 2009 είχε διαπιστωθεί ότι “μεγάλο μέρος των σημερινών οικοδομών προσφέρει μερική και μερικές φορές ελλιπή προστασία από τους θορύβους συγκριτικά με τις κατασκευές των παλαιοτέρων χρόνων.

Ααυτό οφείλεται στην εξέλιξη της ελαφρο-κατασκευής. Σε αντίθεση με την κατασκευαστική εποχή της περιόδου του Α’ Παγκόσμιου πολέμου όπου κυριαρχούσαν υπερ-μπατικοί τοίχοι και βαριές ξυλο-κατασκευές στέγης, σήμερα κατασκευάζονται λεπτοί τοίχοι και ελαφρές στέγες.

Έχει διαπιστωθεί πως παρ’ όλη την οικονομική και κατασκευαστική αξιοποίηση, τα μειονεκτήματα την ηχοπροστασίας είναι φανερά.

Η ηχοπροστασία μίας κατασκευής κρίνεται ως ένας ιδιαίτερα δύσκολος τομέας και η αιτία είναι το γεγονός πως δεν υπάρχουν αντισταθμιστικά μέτρα έτσι ώστε να υπάρχει μια, έστω και τυπική σύγκριση -όπως για παράδειγμα σε θέματα θερμομόνωσης το αντιστάθμισμα προκύπτει από τα έξοδα θέρμανσης”.

Η τεχνολογία εξελίχθηκε και έτσι στα σύγχρονα κτίρια, η ηχομόνωση επιτυγχάνεται με μέσω της τοιχοποιίας (βλ. χωρίσματα και επενδύσεις ξηράς δόμησης -χρήση γυψοσανίδων), των δαπέδων, των κουφωμάτων, των σωληνώσεων ύδρευσης και αποχέτευσης και των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων.

Οι κατηγορίες των θορύβων

Η ηχομόνωση διασφαλίζει την αποτελεσματική προστασία ενός κτιρίου από τους εξωτερικούς θορύβους (κυκλοφοριακός, αεροπορικός κλπ) και από τους θορύβους που δημιουργούνται στο εσωτερικό του.

Σε σχετική αναφορά έχει επισημανθεί πως η διάδοση του ήχου σε ένα κτίριο “είναι σύνθετο πρόβλημα, γιατί ο ήχος ακολουθεί διάφορους δρόμους διάδοσης. Για να επιτευχθεί αποτελεσματική ηχομόνωση, θα πρέπει να προβλεφθούν όλοι οι πιθανοί δρόμοι διάδοσης του ήχου και να ληφθούν κατάλληλα μέτρα για τον περιορισμό του.

Οι θόρυβοι στο εσωτερικό ενός κτιρίου, διακρίνονται σε δυο κατηγορίες ανάλογα με την πηγή από την οποία προέρχονται.

Η πρώτη κατηγορία είναι ο αερόφερτος ήχος (προέρχεται από πηγές όπως η ομιλία, η μουσική, η λειτουργία οικιακών συσκευών κλπ και διαδίδεται μέσω του αέρα στο διπλανό χώρο).

Είναι το κύριο πρόβλημα ηχομόνωσης μεταξύ γειτονικών χώρων, κύρια του ίδιου ορόφου. Κατά συνέπεια αφορά περισσότερο δομικά στοιχεία, όπως τοίχοι, πόρτες και παράθυρα.

Η δεύτερη κατηγορία είναι ο κτυπογενής (στερεόφερτος) ήχος. Προέρχεται από την εφαρμογή χτυπημάτων πάνω σε δομικά στοιχεία (πχ μετακίνηση επίπλων, πτώση αντικειμένων στο δάπεδο και βηματισμός κατοίκων).

Σε αυτές τις περιπτώσεις, το δομικό στοιχείο που δέχεται τη διέγερση (συνήθως το πάτωμα) ταλαντώνεται και εκπέμπει αερόφερτο ήχο στους γειτονικούς χώρους.

Μεταφέρεται μέσω του σκελετού του κτιρίου, σε μεγάλες αποστάσεις με μικρή απόσβεση. Συνεπώς ο έλεγχος του είναι σημαντικός για την ηχομόνωση”.

Τα επίπεδα του θορύβου εξαρτώνται από την ηχητική πίεση που μετριέται σε ντεσιμπέλ (dB).

Ενδεικτικά, το όριο ενόχλησης και πόνου για το ανθρώπινο αυτί είναι περίπου στα 115 dB.

  • Ένα σεσουάρ εκπέμπει 85 dB.
  • Η σειρήνα ασθενοφόρου φτάνει στα 120 dΒ και οι συναγερμοί με τα πυροτεχνήματα στα 130 dB.
  • Μια σοβαρή περίπτωση ροχαλητού φτάνει έως τα 100 dB.

Ποια μόνωση θεωρείται αποτελεσματική

Αποτελεσματική μόνωση θεωρείται αυτή που ελαχιστοποιεί τη μεταφορά ήχου μεταξύ των χώρων. Μπορεί να μην εξαλείφει πλήρως τα πάντα και δη τους πολύ δυνατούς ή χαμηλής συχνότητας θορύβους όπως το ροχαλητό.

Εάν μπορείτε να ακούσετε τον γείτονά σας να ροχαλίζει μέσα από τους τοίχους, υποδηλώνει ότι η μόνωση στο κτίριό σας μπορεί να είναι ανεπαρκής ή κακής ποιότητας.

Η ανεπαρκής μόνωση ή τα κενά στην κατασκευή μπορούν να επιτρέψουν στον ήχο να περάσει εύκολα μέσα από τοίχους, οροφές ή δάπεδα.

Οι συνήθεις οδοί μετάδοσης του ήχου περιλαμβάνουν λεπτούς τοίχους, κοινόχρηστα συστήματα εξαερισμού και κακώς σφραγισμένα παράθυρα ή πόρτες. Ακόμη και μικρά ανοίγματα ή ρωγμές μπορούν να μειώσουν σημαντικά τις ηχομονωτικές δυνατότητες της μόνωσης.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να σωθούμε;

  1.  Κατ’ αρχάς, να μιλήσουμε στο γείτονα μας και να τον ενημερώσουμε για το θέμα -που μπορεί να αφορά και την υγεία του. Ενδέχεται να αγνοεί την ενόχληση και μετά την ενημέρωση να λάβει μέτρα μείωσης του θορύβου.
  2. Μια άλλη λύση είναι να επιθεωρήσουμε τους τοίχους, να δούμε αν έχουν τυχόν κενά, ρωγμές ή περιοχές όπου μπορεί να λείπει μόνωση. Αν υπάρχουν, τα σφραγίζουμε και εξετάζουμε το ενδεχόμενο να χρειάζονται επιπλέον μονωτικό υλικό -ιδιαίτερα σε περιοχές όπου ο ήχος είναι πιο αισθητός.
  3. Τεχνικές ηχομόνωσης που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να βελτιώσουμε την κατάσταση, είναι επιπλέον στρώμα γυψοσανίδας, ηχομονωτικές κουρτίνες ή ηχοαπορροφητικά πάνελ που πια κυκλοφορούν και σε εκδόσεις διακοσμητικών τοίχων ή ηχομονωτικά υλικά ειδικά σχεδιασμένα για αυτόν τον σκοπό.
  4. Σε περίπτωση που κάνατε τα πάντα, αλλά δεν γίνεται τίποτα έχει έλθει η ώρα να συμβουλευτείτε επαγγελματία.

Είναι χρήσιμο να θυμάστε πως δεν είναι πάντα εφικτή η πλήρης ηχομόνωση, εν τούτοις με τα μέτρα που προτείνουν ειδικοί μπορούμε να μειώσουμε σημαντικά τη μετάδοση του ήχου -και να βελτιώσουμε το περιβάλλον διαβίωσης μας.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα