Το όνομά της, Γκαϊανέ Κασαρτζιάν – Η ιστορία της νοσοκόμας που σκοτώθηκε στο Γενικό Νίκαιας

Γκαϊανέ Κασαρτζιάν. “Η 50χρονη γυναίκα από την Αρμενία” που φοβήθηκε τον έλεγχο και επιχείρησε να διαφύγει, πηδώντας από το παράθυρο του 1ου ορόφου του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας, έχει όνομα. Δεν είναι αόρατη. Δεν είναι ένας αριθμός. Αντιθέτως, πίσω από την τραγική της ιστορία, ανθεί ένα τεράστιο πρόβλημα του τόπου μας.

Η Γκαϊανέ ζούσε πάνω από 25 χρόνια στην Ελλάδα και εργαζόταν ως αποκλειστική νοσοκόμα για να ζήσει. Σκόπευε σε δυο τρία χρόνια να γυρίσει στην πατρίδα της. Και συνέχιζε να εργάζεται χωρίς χαρτιά, όντας ένα ακόμη θύμα του συστήματος, της απαξίωσης και των ελλείψεων στον κλάδο της υγείας. Το περασμένο Σάββατο, φρόντιζε ασθενή σε θάλαμο της Β´ Παθολογικής, όταν επιχείρησε να διαφύγει από το προσωπικό γιατί δεν είχε τα κατάλληλα έγγραφα για την παρουσία της στο νοσοκομείο.

Πήδηξε από το παράθυρο, υπέστη πολλαπλά κατάγματα και έχασε τελικά τη ζωή της.

Ο Haris Movsesian εξήγησε περισσότερα, πράγματα που σκεφτόμασταν πως θα ίσχυαν αλλά δεν γνωρίζαμε. Λίγο μετά την αδιανόητη αστοχία της Athens Voice, και εν μέσω της κατακραυγής χρηστών των social media γύρω από το πώς αντιμετωπίστηκε από την εν λόγω εφημερίδα το θέμα, ανάρτησε την ιστορία και τα στοιχεία της γυναίκας στον προσωπικό του τοίχο στο Facebook.

Εμείς, αναδημοσιεύουμε αυτούσιο το κείμενο ως χρέος μας απέναντι στους ανθρώπους που θυματοποιούνται με τέτοιο τρόπο και γίνονται υποκείμενα εκμετάλλευσης.

“Έμαθα πριν από λίγο ποια είναι η Αρμένισσα «νοσοκόμα» «που πήδηξε από μπαλκόνι νοσοκομείου και βρήκε τραγικό θάνατο»

ΕΙΜΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΟΣ από τον χαμό της πολύ αγαπημένης μου , της συντοπίτισσας , Γκαϊανέ Κασαρτζιάν…

Η Γκαϊανε για 5 συνεχόμενα χρόνια είχε αναλάβει τη φροντίδα του, κατάκοιτου από βαρύτατο εγκεφαλικό ,πατέρα μου ο οποίος πέθανε το 2002.

Ευγενέστατη , φιλότιμη , ευχάριστη, πάντα γελαστή, αξιαγάπητη. Γίναμε εύκολα φίλοι.

«Τον αδελφό σου κι εσένα σας νοιώθω σαν αδέλφια μου» μου έλεγε σ’ένα μνημόσυνο όπου συναντηθήκαμε , πριν δυο βδομάδες.

Ταλαιπωρημένη κοπέλα. Δούλεψε σκληρά. Ασχολήθηκε πολλά χρόνια με τη δύσκολη δουλειά της φροντίδας ηλικιωμένων.

Δεν κράταγε σχεδόν τίποτα για τον εαυτό της . «Για τα παιδιά και για τα εγγόνια» έλεγε … «Σε 2-3 χρόνια , θα γυρίσω , να τα χαρώ κι εγώ»…

«Το Σωματείο των νομίμων είχε αντιληφθεί χθες την παρουσία της και την είχε αναφέρει στην ασφάλεια του νοσοκομείου. Το πρωί που η γυναίκα εμφανίστηκε ξανά η ασφάλεια επιχείρησε να την συλλάβει…» Λέει η είδηση…

ΚΟΥΦΑΛΕΣ ! Τόσο πολύ …. Και η Γκαϊανέ …πρέπει να ήταν πάνω από 25 χρόνια στην Ελλάδα . Τι διάολο …τόσο δύσκολο ήταν να βγουν αυτά τα «κωλόχαρτα»;

Κρίμα. Κρίμα.

Γιατί ρε κορίτσι μου”;

Ο νευροχειρουργός, Πάνος Παπανικολάου στο Κρατικό Νικαίας καταγγέλλει την κατάσταση μέσω Twitter, στηλιτεύοντας το γεγονός πως για τα παράνομα κυκλώματα διώκονται “οι παράνομες αποκλειστικές” και όχι οι “δουλέμποροι”.

Από την πλευρά του, ο Νίκος Παπανδρέου, πρόεδρος νοσηλευτών Αττικής είπε στο Open:

“Δυστυχώς πρώτα πρέπει να συμβεί το τραγικό και μετά να ψάχνουμε να βρούμε λύσεις στα προβλήματα που ήδη ξέρουμε και τις λύσεις που όλοι γνωρίζουμε και τι θα μπορούσαμε να κάνουμε ρίχνοντας κροκοδείλια δάκρυα πάνω από το πτώμα του όποιου αδικοχαμένου. Σκεφτείτε την κατάσταση των ανθρώπων που εντόπισαν αυτή τη γυναίκα, που αυτοκτόνησε. Τι ψυχολογικό βάρος θα έχουν. Μοναδική λύση είναι η πρόσληψη προσωπικού”.

Η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ για τον θάνατο της νοσοκόμας

Με ανακοίνωση της η ΓΣΕΕ αναφέρθηκε σήμερα στο τραγικό περιστατικό στο Κρατικό Νίκαιας

“Το πρόσφατο τραγικό περιστατικό στο Κρατικό Νίκαιας με την αποκλειστική νοσοκόμα που έχασε τη ζωή της, επειδή εργαζόταν παράνομα και πήδηξε από το παράθυρο, για να αποφύγει τη σύλληψή της, αποδεικνύει δυστυχώς τη γκρίζα ζώνη των εργατικών δικαιωμάτων στο σύστημα υγείας.

Μια γκρίζα ζώνη με ένα σπιράλ δεδομένων από τη μη επαρκή προστασία των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποκλειστικών νοσοκόμων έως την οικονομική ένδεια των οικείων του ασθενούς για την πρόσθετη αναγκαία φροντίδα του (πχ τη νύχτα), την περιορισμένη απόδοση δαπάνης για τη χρησιμοποίηση αποκλειστικής νοσοκόμου, τα ψευδο-εργόσημα για την υποστήριξη ατόμων σε ανάγκη (συνήθως ηλικιωμένων) και την ψευδο-αυτοαπασχόληση, την αδήλωτη εργασία, τα δουλεμπορικά γραφεία εύρεσης εργασίας, τις εργολαβικές αναθέσεις, το έλλειμμα ελέγχων και την ανάθεση ευθύνης ελέγχου στο νοσηλευτικό προσωπικό”, επισημαίνει η ΓΣΕΕ, διαπιστώνοντας ότι, όταν η ανθρώπινη ζωή γίνεται θυσία στην κρατική αναποτελεσματικότητα τόσο για την αντιμετώπιση των θεμελιωδών αναγκών της κοινωνίας, “όπως είναι η πρόσβαση σε όλο το φάσμα των δημόσιων υπηρεσιών υγείας στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας, όσο και για την προστασία των εργατικών δικαιωμάτων όλων όσων υπηρετούν και παρέχουν την εργασία τους στο εθνικό σύστημα υγείας, πρόοδος δεν θα υπάρξει ποτέ”.

“Το κράτος δεν συγχωρείται ούτε να αγνοεί και πολύ περισσότερο να γνωρίζει και να αδιαφορεί για την κατάσταση αυτή, αλλά και για τα παρά – φαινόμενα που επικρατούν γύρω από τις ανάγκες συνολικής φροντίδας των νοσηλευόμενων ασθενών και των ανθρώπων που τους φροντίζουν, πέραν της οικογένειάς τους, (εάν έχουν την τύχη να έχουν). Η ΓΣΕΕ θυμίζει ότι στα συρτάρια του υπουργείου Εργασίας υπάρχουν πρόσφατες μελέτες για το εργόσημο και την ψευδο-αυτοαπασχόληση που δείχνουν ένα σημαντικό μέρος της ασυδοσίας και της παραβατικότητας. Η Συνομοσπονδία ζήτησε επανειλημμένα να συνεχιστεί η συζήτηση για τα θέματα αυτά, κυρίως για να ληφθούν στοχευμένα μέτρα για την αντιμετώπιση των εστιών παραβατικότητας, αλλά φαίνεται ότι οι προτεραιότητες ήταν διαφορετικές» τονίζει η ΓΣΕΕ.

«Τα προεκλογικά τσιτάτα και οι μεγαλόσχημες τοποθετήσεις δεν πείθουν κανέναν, όταν ο άνθρωπος που ζει στο ελληνικό έδαφος, αντί να νιώθει ασφαλής ως προς την εργασία του, νιώθει απόγνωση και φτάνει να θυσιάσει τη ζωή του από το φόβο κυρώσεων, όχι στην εργοδοσία, αλλά στον εαυτό του. Καμία άλλη θυσία ανθρώπινης ζωής στο βωμό της κρατικής αδιαφορίας” καταλήγει η ΓΣΕΕ.

Για τον θάνατο της αποκλειστικής νοσοκόμας και η Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών (ΑΡΣΙ) του Γενικού Κρατικού Νικαίας εξέδωσε την εξής ανακοίνωση:

“Ένα τραγικό γεγονός σημειώθηκε χθες στο νοσοκομείο μας. Μια πενηντάχρονη γυναίκα, πιθανότατα οικονομική μετανάστρια «χωρίς χαρτιά», που δούλευε ως «αποκλειστική», προκειμένου να αποφύγει τον έλεγχο από το προσωπικό ασφαλείας πήδηξε από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου και, λίγο μετά, πέθανε στα επείγοντα. Ποιος ξέρει τι σκεφτότανε αυτή η γυναίκα χωρίς όνομα, αυτή η αόρατη για τους επίσημους μηχανισμούς του κράτους αλλά και για τους περισσότερους από εμάς γυναίκα;

Να ξύπνησαν μέσα της οι μνήμες από τα κυνήγια των χρυσαυγιτών λίγα χρόνια πριν; Όταν, μια από τις «δράσεις» τους ήταν να διώχνουν τις αλλοδαπές «παράνομες» αποκλειστικές από νοσοκομεία; Να φοβήθηκε ότι θα την πάνε στην αστυνομία και θα φυλακιστεί-απελαθεί; Να φοβήθηκε ότι θα της καταλογιστούν ευθύνες από τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΑΝΟΜΟ εργοδότη της και θα βρεθεί χωρίς δουλειά; Δεν θα μάθουμε ποτέ. Δεν θα μάθουμε ποτέ, όσο υπάρχουν στη χώρα αόρατοι άνθρωποι, έρμαια δουλεμπόρων και σκοτεινών ιδιωτικών συμφερόντων, άνθρωποι που κάνουν τις πιο ταπεινές δουλειές, με τα πιο μικρά μεροκάματα, άνθρωποι χωρίς καμιά προστασία, άνθρωποι κυνηγημένοι από τη φτώχεια και την ανέχεια στις πατρίδες τους, άνθρωποι παρίες-παιδιά ενός κατώτερου θεού.

Το γεγονός αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Είναι συνέπεια της τραγικής εγκατάλειψης των δημόσιων νοσοκομείων από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις της τελευταίας τριακονταετίας. Δεν θα υπήρχε καμιά ανάγκη για «αποκλειστικές», αν το σύστημα ήταν επαρκώς στελεχωμένο με νοσηλεύτριες-νοσηλευτές, βοηθούς θαλάμου, κλπ. Δεν θα υπήρχε ανάγκη να αιμορραγούν οικονομικά οι οικογένειες των πασχόντων, δεδομένου ότι, ειδικά στις μακροχρόνιες νοσηλείες, τα αντίστοιχα έξοδα δεν καλύπτονται από κανένα ταμείο. Δεν θα υπήρχε ανάγκη να ψάχνουν για οικονομικότερες λύσεις. Δεν θα υπήρχε χώρος για να αναπτυχθεί ένα ολόκληρο κύκλωμα εμπορίας μαύρης εργασίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ίδιο το κύκλωμα δεν το πειράζει ποτέ κανείς. Μόνο τους τελευταίους τροχούς της αμάξης, τις ίδιες τις «παράνομες»….

Το γεγονός αυτό είναι συνέπεια της πλήρους ανυπαρξίας οργανωμένης, δημόσιας, δωρεάν την ώρα της ανάγκης, κρατικής φροντίδας στο σπίτι και σε αξιοπρεπείς δομές, των ηλικιωμένων, των ανήμπορων, των χρονίως πασχόντων. Το γεγονός αυτό είναι συνέπεια των πολιτικών επιλογών που χρησιμοποιούν τους φόρους των πολιτών για να αιμοδοτούν τις τράπεζες, να αποπληρώνουν τα ληστρικά δάνεια στην ΕΕ και το ΔΝΤ, να χρηματοδοτούν την καπιταλιστική «ανάπτυξη», και όχι για να δημιουργούν δομές αξιοπρεπούς διαβίωσης των ίδιων των πολιτών όταν, λόγω γήρατος ή ασθενείας, βρεθούν σε ανάγκη.

Ο λαλίστατος κ. Πολάκης θα απολογηθεί για τον θάνατο αυτό; Δεν είναι εκείνος που επανέφερε παλαιότερη εγκύκλιο Γεωργιάδη, ζητώντας μάλιστα από το νοσηλευτικό προσωπικό να «καρφώνει» τις «παράνομες»; Ενώ θα μπορούσε να εξαφανίσει το φαινόμενο, απλά προσλαμβάνοντας το απαιτούμενο βάσει των αναγκών νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό; Αλλά, δεν μπορεί….Υπόκειται στο δημοσιονομικό έλεγχο που ο ίδιος ψήφισε μαζί με το μνημόνιο….. Ο λαλίστατος κ. Διοικητής του νοσοκομείου θα απολογηθεί; Θα νιώσει ότι έχει το παραμικρό μερίδιο ευθύνης; Μπορούμε άνετα να υποθέσουμε ότι θα καταμερίσει ευθύνες, αλλά ο ίδιος, από την αυστηρή απομόνωση του γραφείου του, ΟΤΑΝ είναι στο νοσοκομείο, δεν αφιέρωσε το χρόνο που χρειαζόταν για  να καταλάβει ότι, λόγω των ελλείψεων σε υλικοτεχνική υποδομή στο νοσοκομείο, λόγω της τραγικής κατάστασης των ασφυκτικών και χωρίς κλιματισμό  θαλάμων, αλωνίζει ανεξέλεγκτα κάθε καρυδιάς καρύδι, νοικιάζοντας τηλεοράσεις, καρεκλοπολυθρόνες, ιδιωτικά ασθενοφόρα, και οτιδήποτε άλλο προκύψει; Και για όλα αυτά πληρώνουν αδρά οι οικογένειες των νοσηλευόμενων… Από όλα αυτά, ενοχλούν μόνο οι αλλοδαπές αποκλειστικές…

Οι «παράνομες»… Αλήθεια, όταν οι περισσότερες νοσηλεύτριες/ες κάνουν διπλοβάρδια 16 ώρες το 24ωρο, όταν μας χρωστάει το νοσοκομείο άδειες ετών, όταν κινδυνεύουν οι ασθενείς στα ράντζα και στους θαλάμους δίχως κλιματισμό, ποιος είναι ο «παράνομος»; Προφανώς κάποιος υφιστάμενος… πάντα… Ω της υποκρισίας! Ω του κυνισμού! Απαιτούμε να αποσυρθεί άμεσα η εγκύκλιος Πολάκη. Να απολογηθεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας για όλα τα ανωτέρω και για τον θάνατο της γυναίκας Απαιτούμε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ώστε να εκλείψει η ανάγκη «αποκλειστικών» γενικότερα. Απαιτούμε πραγματικά δωρεάν δημόσια υγεία, σε αξιοπρεπείς χώρους, ώστε να μην υπάρχει χώρος και τρόπος να μπαίνει κανένας ιδιώτης, νόμιμος ή παράνομος, από το παράθυρο Απαιτούμε δημόσιες δομές δωρεάν υποστήριξης των ηλικιωμένων και των χρονίως πασχόντων Δεν αποδεχόμαστε τη μαύρη εργασία και το δουλεμπόριο. Να δοθούν χαρτιά και πλήρη εργασιακά δικαιώματα σε όλους τους κατοίκους της χώρας!”.