Βασίλης Δημάκης: Το χρονικό μιας μάχης ζωής για μόρφωση και αξιοπρέπεια

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε την υπόθεση Βασίλη Δημάκη, γνωστού και με το προσωνύμιο ο “ληστής με το καλάσνικοφ”, ο οποίος, για τρίτη φορά φέτος, ξεκίνησε νέα απεργία πείνας και δίψας από τις φυλακές το Σάββατο 23 Μαΐου ζητώντας σεβασμό στο αναφαίρετο δικαίωμά του: Δικαίωμα στην εκπαίδευση.

Ο Βασίλης Δημάκης, είναι φοιτητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ΕΚΠΑ από το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018, ο οποίος όντας κρατούμενος, συνέχισε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του και αποφοίτησε με 19,9 ως αριστούχος μαθητής, έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και πέτυχε την εισαγωγή του στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) και μάλιστα δεύτερος σε κατάταξη ανάμεσα σε όλους τους μαθητές των εσπερινών λυκείων της χώρας. Πράγμα που τον καθιστά παράδειγμα σωφρονισμού.

Ο Β. Δημάκης λοιπόν μετά την επαναμεταγωγή του από τις φυλακές στα Γρεβενά, μεταφέρθηκε στο υπόγειο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, με την αιτιολογία ότι πρέπει να μπει σε καραντίνα 14 ημερών.

Ωστόσο, παρά τη διαβεβαίωση της ΓΓ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, που με επίσημη ανακοίνωση υποστήριζε ότι η παραμονή του εκεί θα είναι μόνο για 2 εβδομάδες, το Σάββατο (24/5), ημέρα λήξης του χρονικού αυτού ορίου, ο Β. Δημάκης δεν είχε μεταφερθεί στο κελί του, όπου μπορούσε απρόσκοπτα να συνεχίζει την εκπαίδευσή του.

Έτσι λοιπόν, μετά τη συνέχιση του αποκλεισμού του από την εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και τη μη μεταγωγή του στο κελί του, ο κρατούμενος αποφάσισε να προχωρήσει σε νέα απεργία πείνας και δίψας δημοσιεύοντας μάλιστα μία μακροσκελή ανάρτηση μέσω της οποίας γνωστοποίησε στον κόσμο την απόφασή του, ευχαρίστησε όσους τον υποστηρίζουν στον αγώνα του και εξαπέλυσε επίθεση κατά της Γενικής Γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου.

Στο “Κύκνειο άσμα” του, όπως ο ίδιος χαρακτήρισε ανέφερε ακόμη πως αποφασίζει πέραν της απεργίας πείνας και δίψας, να διακόψει οποιαδήποτε επαφή με τον εξωτερικό κόσμο, μέχρι να γίνει το αίτημά του δεκτό. “Θα αρνηθώ τροφή νερό κι οποιαδήποτε επικοινωνία με τον οποιονδήποτε χωρίς να διεκδικώ τίποτα παρά μόνο δημοκρατία”, γράφει αυτολεξεί.

Πλήθος κόσμου βρίσκεται στο πλευρό του, απλοί πολίτες, άνθρωποι του καλλιτεχνικού αλλά και του πολιτικού χώρου. Η σελίδα στο Facebook με όνομα “Αλληλεγγύη στον κρατούμενο φοιτητή Βασίλη Δημάκη” μετράει χιλιάδες likes, ενώ με το άκουσμα της είδησης της νέας απεργίας του, διοργανώθηκε παράσταση διαμαρτυρίας από διάφορες ομάδες όπως την “Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή”, αλλά και την Ομάδα Οργάνωσης – Συντονισμού – Πρωτοβουλίας #SupportArtWorkers, στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη τη Δευτέρα 25 Μαϊου, 6μμ. Προσυγκέντρωση 5:30μμ, Μετρό Κατεχάκη (Κατεχάκη κ Παν. Κανελλόπουλου).

Ολόκληρη η δήλωσή του Β. Δημάκη- “Από σήμερα θα αρνηθώ τροφή νερό”:

“Σήμερα 23/05/2020 διανύω την 29 ημέρα καραντίνας, 14 στα Γρεβενά και 15 στα υπόγεια των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού και όχι στο κελί μου όπως θα έπρεπε και υποσχέθηκε, η θλιβερή Σοφία Νικολάου.

Κοροϊδεύοντας πρώτα απ’ όλα εμένα κι έπειτα όσους-ες στήριξαν τον αγώνα μου για ισότιμη εκπαίδευση κατά την κράτηση.

Όπως είναι γνωστό σε καμία καραντίνα δεν ήμουν σε αυτές τις 15 μέρες , όπως ακριβώς συμβαίνει με την ανοχή της εδώ διευθύντριας του Κ2 αφού έχει καταγγελθεί πλέον επίσημα και στην κ. Νικολάου αλλά και στην επόπτρια του συγκροτήματος Κορυδαλλού Κα. Νταγιάντα εγγράφως, όπως ακριβώς συμβαίνει, συνεχίζω, και στις γυναικείες φυλακές ακριβώς από πάνω μας αφού σε ένα κελί καραντίνας τοποθετούνται καθημερινά νέες κρατούμενες στον ίδιο χώρο με τις ήδη υπάρχουσες.

Με λίγα λόγια στοιβάζονται σε ένα χώρο χωρίς την τήρηση των γνωστών σε όλους μας πια υγειονομικών πρωτοκόλλων. Οπότε Κύριε Τσιόδρα, τι έχετε να πείτε για τα παραπάνω;

Που έχετε πετσοκόψει τον ήδη εξουθενωμένο λαό στα πρόστιμα των 150 ευρώ; Η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι ίδια, δεν διαφοροποιείται εκ της ιδιότητας που έκαστος φέρει.

Όλα τα παραπάνω, με μια επίσκεψη ενός άμεμπτου εισαγγελέα, είναι άμεσα διαπιστώσιμα.

Επειδή από πάντα ένα κι ένα ίσον δύο ή μας δουλεύετε όλους τους πολίτες ψιλό γαζί ή η αξία της ζωής των κρατουμένων δεν εξισώνεται επ’ ουδενί με των υπολοίπων πολιτών.

Τα παραπάνω θεωρήστε τα ως «κύκνειο άσμα» από τον γράφοντα…

Όλη αυτή η ταλαιπωρία δίχως τέλος που περνώ από τις 16/04/2020, ο εκδικητικός βασανισμός μου μέχρι κι ετούτη τη στιγμή που γράφω τη δήλωση αποχής μου απ’ τα πάντα, ο εμπαιγμός και η κοροϊδία μου από την Γ.Γ Εγκληματικής πολιτικής με οδήγησαν εκεί που απευχόμουν να οδηγηθώ, στην πλήρη αποθάρρυνση μου από την εκπαιδευτική διαδικασία και απ’ όλα από όσα μόχθησα μέχρι τώρα με τον μηδενισμό της στήριξης τόσων ανθρώπων, πολιτών, φορέων, ανθρωπιστικών οργανώσεων, καθηγητών, συμφοιτητών, καλλιτεχνών και άλλων από την ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της κατάπτυστης Νικολάου με τους στοχευμένους και πονηρούς χειρισμούς της.

Αρνούμαι ως βαθιά Δημοκράτης να γίνω μέρος των σαδιστικών της σχεδίων.

Ο άνθρωπος, κυρία Νικολάου, πεθαίνει μια φορά και όχι δύο-τρείς-τέσσερις και δεν ξέρω πόσες φορές ακόμα εσείς σχεδιάζετε. Δεν θα σας δώσω τη χαρά. Με τις φασιστικές σας Γκεμπελικού περιεχομένου μεθόδους εκτελέσατε οτιδήποτε δημοκρατικό ζούσε μέσα μου, κι όπως σας έχω πει και παλαιότερα για κανένα λόγο δεν θα με μετατρέψετε – και ειδικά εσείς που δεν σας υπολήπτομαι – σε κάτι που εσείς θα θέλατε προς επίρρωση των κατάπτυστων προηγούμενων και ενίοτε ανορθόγραφων δελτίων τύπου του Υ.Π.Π. σίγουρα δεν είναι ο άνθρωπος που η Σοφία Νικολάου (ή πινόκιο) θα βγάλει όλα τα απωθημένα και τα ψυχικά τραύματα της επάνω μου, είμαι πολύ λεύτερος παρά την μακρόν κράτηση μου για να δεχτώ και δη μάλιστα σε δημόσια θέα κάτι τέτοιο, είμαι φύσει ελεύθερο ον και τηρώ το δικαίωμα μου στην αυτοδιάθεση. Από τα προρρηθέντα συμφραζόμενα, παραιτούμαι από την εκπαιδευτική διαδικασία γιατί κουράστηκα, απηύδησα και απογοητεύτηκα παντελώς. Σοφία Νικολάου είσαι ένας παλιάνθρωπος!

Θέλω να ευχαριστήσω τον καλύτερο υπερασπιστή που θα μπορούσα ποτέ να έχω, τον κύριο Θ. Καμπαγιάννη που έκανε τα πάντα αλλά ο φασισμός με όρους βιολογίας είναι καρκίνος και δεν νικιέται εύκολα. Τον Κύριο Πέτρο Δαμιανό, πρώτο μου δάσκαλο και υπέροχο άνθρωπο και να τους ζητήσω συγνώμη που δεν μπορώ να ακολουθήσω όσα τότε στη συνάντηση μας εδώ εκατέρωθεν συμφωνήσαμε, αλλά ειλικρινά με ξεπερνάει όλο αυτό που συμβαίνει εδώ και κοντά 40 μέρες…

Έλενα μου εσένα για τα πάντα!

Όπως επίσης κάθε έναν ξεχωριστά για την στήριξη του!

Εύχομαι με την ίδια θέρμη να στηρίξετε την κοινωνία να απαλλαγή από τους φασίστες και τα ορφανά του Γκέμπελς που κατατρώγουν σα σαράκι τον θεσμικό κορμό του κράτους αποδομώντας κάθε θεσμικό πυλώνα στήριξης της Δημοκρατίας.

Από σήμερα θα αρνηθώ τροφή νερό κι οποιαδήποτε επικοινωνία με τον οποιονδήποτε χωρίς να διεκδικώ τίποτα παρά μόνο δημοκρατία «ο πιο φθοροποιός αγώνας είναι αυτός γιατ’ αυτονόητο.»

Σας ευχαριστώ από καρδιάς όλους!!!

Υ.Γ.: Άι στο γεροδιάολο κυρά μου! Μπράβο σου, τα κατάφερες…

Μετά τιμής,

Δημάκης Βασίλειος”.

Η Ρένα Δούρου, τομέαρχης Κλιματικής Αλλάγης, Περιβάλλοντος του ΣΥΡΙΖΑ, εξέφρασε τη συμπαράστασή της στον απεργό πείνας και δίψας, ενώ εξαπέλυσε επίθεση προς τη Σοφία Νικολάου, γενική γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής, μέσω ενός tweet. “Η πολιτευτής της ΝΔ υπηρετεί τον φανατισμό, την εμμονή, τον αυταρχισμό στην περίπτωση Δημάκη”, γράφει μεταξύ άλλων.

Η απάντηση της ίδιας της Σοφία Νικολάου δεν άργησε να έρθει (πάλι μέσω tweet). “Μόνη απάντηση, η νομιμότητα. Γιατί στις δικές μας βάρδιες… δεν θέλουμε “στραβές”, γράφει.

Οι προηγούμενοι αγώνες για εκπαίδευση του Β. Δημάκη

Σημειώνεται ότι ο Βασίλης Δημάκης είχε προχωρήσει ξανά σε απεργία πείνας (με υπεύθυνη δήλωση από την 21η Απριλίου) και δίψας (από τις 27 Απριλίου) αντιδρώντας στην “εκδικητική”, όπως χαρακτήριζε, μεταφορά του από τις φυλακές Κορυδαλλού, όπου βρισκόταν μέχρι εκείνη τη στιγμή, στα Γρεβενά, μετά τη συμμετοχή του σε ειρηνική κινητοποίηση, κατά την οποία, μαζί με άλλους κρατούμενους των φυλακών Κορυδαλλού, ζητούσε την αποσυμφόρηση των φυλακών της χώρας, εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού.

Αίτημα της απεργίας του ήταν να μην στερηθεί το δικαίωμα να συνεχίσει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο στο οποίο εισήχθη όντας κρατούμενος ζητώντας έτσι την επαναμεταγωγή στις φυλακές Κορυδαλλού για να συνεχίσει την εκπαιδευτική του προσπάθεια με αυτοπρόσωπη παρουσία.

Η συμπαράσταση του κόσμου ήταν μεγάλη. Κόσμος του καλλιτεχνικού χώρου είχε εκφράσει την αλληλεγγύη του, όπως ο Αλκίνοος Ιωαννίδης που είχε γράψει τότε: “Ζούμε δύσκολες μέρες. Μέσα σε αυτή την κατάσταση της απομόνωσης και της ανησυχίας για το μέλλον, είναι εύκολο να βουλιάξει κανείς στα δικά του προβλήματα ξεχνώντας ότι ανήκει σε ένα κοινωνικό σύνολο”, αλλά και άνθρωποι του πολιτικού χώρου όπως ο Νίκος Φίλης, ο οποίος υποστήριζε ότι “τυχόν απώλεια της ζωής του Βασίλη Δημάκη θα στοιχειώσει τον πολιτισμό μας αλλά και την εκπαίδευση”. Ακόμη, δημιουργήθηκε σελίδα στο Facebook με όνομα “Αλληλεγγύη στον κρατούμενο φοιτητή Βασίλη Δημάκη”, που μετράει πάνω από 6.000 Likes.

Η απεργία έλαβε τέλος στις 30 του ίδιου μήνα, όταν τον διαβεβαίωσαν πως θα επέστρεφε πίσω στις φυλακές του Κορυδαλλού για να συνεχίσει τις σπουδές του.

Ωστόσο η λήξη της απεργίας δεν κράτησε για πολύ. Ο Βασίλης Δημάκης προχώρησε σε νέα απεργία πείνας και δίψας, μετά την περιπέτεια που έζησε με τη μεταφορά του στις Φυλακές Γρεβενών.

Όπως κατήγγειλε τότε το Δίκτυο Αλληλεγγύης Κρατουμένων, ο Δημάκης, μετά τη λήξη της λευκής απεργίας του, επέστρεψε στον Κορυδαλλό, αλλά σε ειδικό καθεστώς έκτισης ποινής στα υπόγεια των γυναικείων φυλακών, όπου εκτίουν ποινές για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση.

Για αυτόν τον λόγο, ο Βασίλης Δημάκης ξεκίνησε το Σάββατο 9 Μαΐου, εκ νέου απεργία πείνας και δίψας, η οποία έληξε στις 13 του ίδιου μήνα, έπειτα από παραινέσεις του δικηγόρου του Θανάσης Καμπαγιάννη.

Πίσω στο 2018

Ταξιδεύουμε δύο χρόνια πίσω. Τον Απρίλιο του 2018. Ο Βασίλης Δημάκης μαχόταν τότε και πάλι για το δικαίωμα των κρατουμένων στην εκπαίδευση, με απεργία πείνας που είχε κρατήσει για 31 ημέρες.

Συγκεκριμένα, από τις 14 Μαρτίου ξεκίνησε απεργία πείνας, ενώ στις 6 Απριλίου προχώρησε και σε δίψας, διαμαρτυρούμενος για την άρνηση του Συμβουλίου των Φυλακών να του επιτρέψει να παρακολουθεί με “βραχιολάκι” γεωεντοπισμού τα μαθήματά του στο Πολιτικό της Νομικής Σχολής Αθήνας. Το αίτημά του είχε απορριφθεί τρεις φορές από το τριμελές πειθαρχικό συμβούλιο των Φυλακών Κορυδαλλού.

Η κατάσταση της υγείας του είχε φτάσει σε πολύ κρίσιμο σημείο και η ζωή του κινδύνευε άμεσα.

Η επιστολή που είχε απευθύνει τότε ο Βασίλης Δημάκης στο υπουργείο Δικαιοσύνης:

“Ο Βασιλιάς είναι Γυμνός. Σε περίπτωση που και σήμερα δεν υπάρξει απόφαση για μένα, στην 27η μέρα απεργίας πείνας και 5η μέρα απεργίας δίψας, με απώλεια σωματικού βάρους 18% (από 78.5 στα 64.5) και σάκχαρο στο 46, μιλάμε πια ανοιχτά για στοχευμένη εξόντωσή μου αριστερού προσήμου, λόγω της δράσης μου για τα δικαιώματα, την οποία ενορχηστρώνουν ευθύς εξαρχής, καθώς επιβεβαιώνεται και από τους σωφρονιστικούς κύκλους, πλέον, έως και στην οικογένειά μου, ο Ευτύχιος Φυτράκης και ο Παύλος Δουλάμης.

Οι ανωτέρω παρενέβησαν και στον Αρχιφύλακα της Φυλακής Πατρών, τον οποίον διαβεβαίωσαν δια του κ. Δουλάμη, προτού απορριφθεί το αίτημά μου για εκπαιδευτική άδεια, ότι δεν πρόκειται να πάρω το βραχιολάκι, με αποτέλεσμα να παροτρυνθώ επίμονα να κάνω αίτημα για να επιστρέψω στη Φυλακή Πατρών, απ’ όπου μετήχθη πρόσφατα στον Κορυδαλλό για να πηγαίνω στο Πανεπιστήμιό μου.

Η ύπουλη πίεση που δέχομαι να μην σπουδάσω τελικά, να απομακρυνθώ από το σωφρονισμό και την αξιοπρέπεια, είναι άνευ προηγουμένου.

Έχω καλέσει πολλάκις τον κ.Κοντονή, με αλλεπάλληλες ανοιχτές επιστολές διαμαρτυρίας για τις παθογένειες του σωφρονιστικού συστήματος και δη της εκπαίδευσης εντός του, να μας σώσει από την αγέλη των Γενικών Γραμματέων του και την επικίνδυνη ρεβανσιστική τακτική τους, που φτάνει να παρεμβαίνει έως και στα Συμβούλια που αποφασίζουν για τα δικαιώματά μου, επιβάλλοντάς τους την επιλεκτική αυθαιρεσία ως προς το πρόσωπό μου.

Σε πείσμα των συνεχών εμποδίων που μου έθετε κι εξακολουθεί σαδιστικά να μου θέτει το δήθεν σωφρονιστικό μας σύστημα και το δήθεν σεβόμενο τ’ ανθρώπινα δικαιώματα προσωπικό του, παραμένω συνεπής στις αρχές μου και συντονισμένος με την αξιοπρέπεια και τον αγώνα μου για ότι βαφτίσαμε εγγυημένο δικαίωμα και βάλαμε, εμείς οι πολίτες, πρόσωπα όπως οι εν λόγω να διασφαλίζουν.

Ο Ελληνικός λαός τους θεώρησε ελπίδα και τους τοποθέτησε στη διακυβέρνηση της χώρας, κι όχι υφαρπαγείς της ψήφου, των βιβλίων και της ελπίδας μας.

Μπορεί μέχρι αύριο να μην “τη βγάλω”, καθώς λεν οι γιατροί, παρακαλώντας με να βρέξω τα χείλη μου ή να πιω μια αμπούλα για το επικίνδυνα χαμηλό σάκχαρό μου, ή να νοσηλευτώ σε νοσοκομείο με ορό, κάτι το οποίο αρνούμαι, αλλά δηλώνω αμετακίνητος σε οτιδήποτε δίκαιο διεκδικώ, έτοιμος ακόμα και να παραδώσω πνεύμα, γιατί οποιαδήποτε άλλη εκδοχή, όπως το να σταματήσω την απεργία και να υποχωρήσω, θα με ωθούσε στο να γίνω ξανά αυτό που με τόσο κόπο ετών κατάφερα ν’ αλλάξω και που δεν πρόκειται για κανένα λόγο να εξαναγκαστώ από το Κράτος να ξαναγίνω.

Κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σας επιστρέφω τον έπαινο που μου απευθύνατε εγγράφως, διότι, σε συνδυασμό με τις ενέργειες του Υπουργείου σας που κατόπιν της απονομής του τον συνόδευσαν, είναι ξεκάθαρα προσχηματικός και με ενέπαιζε”.

Η πολυήμερη απεργία πείνας και δίψας του κρατουμένου έληξε στις 14 Απριλίου 2018, όταν δέχθηκε διαβεβαιώσεις από εκπρόσωπο του υπουργείου Δικαιοσύνης ότι θα έχει άμεσα πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο.

“Ο Βασίλης Δημάκης σταματά την απεργία δίψας. Μεταφέρεται στο Νοσοκομείο. Του δόθηκαν από τον εκπρόσωπο του Υπουργείου ΔΙκαιοσύνης Δουλάμη διαβεβαιώσεις ότι θα έχει άμεσα πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο. Μόλις εκτιμηθεί η κατάστασή του και είναι καλύτερα, θα κάνει δηλώσεις”, δήλωνε τότε, η δικηγόρος του.

Ας ελπίσουμε πως το δίκαιο αίτημά του θα εισακουστεί πριν να είναι πολύ αργά…