Ξεπέρασαν τα 2.000 τα κρούσματα ιλαράς – 123 σε μία βδομάδα

Ξεπέρασαν τα 2.000 τα κρούσματα της ιλαράς που έχουν καταγραφεί από την 1η Μαΐου μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της εβδομαδιαίας επιδημιολογικής έκθεσης του Κέντρου Ελέγχου Λοιμώξεων και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ).

Όπως ανακοινώνει το ΚΕΕΛΠΝΟ, 123 νέα κρούσματα ανέβασαν το συνολικό αριθμό των προσβληθέντων από ιλαρά στους 2.099, ενώ μέχρι την περασμένη Πέμπτη, είχαν καταγραφεί 1.976 κρούσματα. Η μεγαλύτερη συχνότητα παρατηρείται στη νότια Ελλάδα.

Στη μεγάλη πλειονότητα πρόκειται για άτομα Ελληνικής υπηκοότητας (κυρίως μικρά παιδιά από κοινότητες Ρομά και άτομα από τον γενικό πληθυσμό, κυρίως στην ηλικιακή ομάδα 25-44 ετών), που δεν έχουν ανοσία στην ιλαρά, μεταξύ των οποίων και επαγγελματίες Υγείας που ήταν ανεμβολίαστοι ή ατελώς εμβολιασμένοι.

Αναμένεται η εργαστηριακή επιβεβαίωση και άλλων κρουσμάτων το ερχόμενο διάστημα, και δεν μπορεί να αποκλειστεί η αύξηση των κρουσμάτων και η επέκτασή τους και σε άλλες γεωγραφικές περιοχές.

Καταγράφηκαν τρεις θάνατοι σε εργαστηριακά επιβεβαιωμένα κρούσματα ιλαράς. Ο πρώτος αφορούσε σε βρέφος Ρομά 11 μηνών, ανεμβολίαστο, με υποκείμενη δυστροφία, το οποίο κατέληξε με κλινική εικόνα σηψαιμίας. Ο δεύτερος αφορούσε σε 17χρονο Ρομά, ανεμβολίαστο, που κατέληξε με κλινική εικόνα εγκεφαλίτιδας. Ο τρίτος αφορούσε σε 35χρονη γυναίκα, από τον γενικό πληθυσμό, με αναφερόμενο εμβολιασμό με μία δόση εμβολίου ιλαράς, που κατέληξε λόγω πνευμονίας και αναπνευστικής ανεπάρκειας.

Το ΚΕΕΛΠΝΟ συστήνει τον εμβολιασμό με το μικτό εμβόλιο ιλαράς-ερυθράς-παρωτίτιδας (εμβόλιο MMR) των παιδιών, των εφήβων και των ενηλίκων που δεν έχουν εμβολιαστεί με τις απαραίτητες δόσεις. Σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, παιδιά, έφηβοι και ενήλικες που έχουν γεννηθεί μετά το 1970 και δεν έχουν ιστορικό νόσου πρέπει να είναι εμβολιασμένοι με 2 δόσεις εμβολίου για την ιλαρά.

Όπως υπογραμμίζει, η επιδημιολογική επιτήρηση της νόσου, η εγρήγορση των επαγγελματιών Υγείας, η εντατικοποίηση των εμβολιασμών και η συνεχιζόμενη εγρήγορση των τοπικών και εθνικών Αρχών αποτελούν απαραίτητα μέτρα για τον έλεγχο της νόσου.