Χρήστος Ράμμος: H απάντηση για την προσφυγή του στο Ελεγκτικό Συνέδριο
Διαβάζεται σε 2'
Με αφορμή τον “κατευθυνόμενο θόρυβο”, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε, ο Έλληνας δικαστής και επικεφαλής της ΑΔΑΕ εξήγησε τους λόγους που προσέφυγε στο Ελεγκτικό Συνέδριο ξεκαθαρίζοντας πως δεν έκανε τίποτα περισσότερο από ό,τι έχουν κάνει πάνω από 400 δικαστικοί λειτουργοί.
- 07 Οκτωβρίου 2023 14:14
Την απάντηση του για την προσφυγή του στο Ελεγκτικό Συνέδριο έδωσε ο Πρόεδρος της Αρχής Διασφαλίσεως του Απορρήτου των Επικοινωνιών, Χρήστος Ράμμος.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, “δεν έκανα τίποτε περισσότερο από ότι πάνω από 400 συνταξιούχοι δικαστικοί λειτουργοί έχουν κάνει”, ενώ έκανε λόγο για “κατευθυνόμενο θόρυβο” που είχε “πρόδηλο στόχο” τη δυσφήμησή του. Ξεκαθάρισε δε ότι ουδέποτε ζήτησε καταβολή αναδρομικών αποδοχών, όπως επίσης και ότι ουδέποτε ζήτησε να ισχύσει το προ του 2012 καθεστώς συνταξιοδότησης.
Αναλυτικά η ανακοίνωση Τύπου του κ. Ράμμου:
Σχετικά με τον κατευθυνόμενο θόρυβο που ξεσηκώθηκε για την προσφυγή μου στο Ελεγκτικό Συνέδριο με πρόδηλο στόχο τη δυσφήμισή μου αναφέρομαι κατ’ αρχάς στο χθεσινό δελτίο τύπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου (https://www.elsyn.gr/sites/default/files/ΔΕΛΤΙΟ%20ΤΥΠΟΥ%206-10-2023%20_1.pdf) και σημειώνω περαιτέρω τα εξής:
Δεν έκανα τίποτε περισσότερο από ότι πάνω από 400 συνταξιούχοι δικαστικοί λειτουργοί έχουν κάνει. Ασκώντας το συνταγματικό μου δικαίωμα (άρθρο 20 §1 του Συντάγματος) προσέφυγα στον φυσικό μου δικαστή (το Ελεγκτικό Συνέδριο) και έθεσα υπόψη του με το σχετικό δικόγραφο παρανομίες που είχαν εμφιλοχωρήσει στην πράξη κανονισμού της σύνταξης μου.
Οι τρεις υποθέσεις που σκόπιμα αποκόπηκαν και αναδείχτηκαν ως οι μοναδικές είναι οι υποθέσεις που επελέγησαν από το ίδιο το Ελεγκτικό Συνέδριο για να εκδικαστούν στο πλαίσιο πιλοτικών δικών.
Η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που στη δική μου περίπτωση βγήκε με ομοφωνία δεν είπε τίποτε το καινούριο ή ανατρεπτικό. Απλώς υιοθέτησε πάγια νομολογία του «Μισθοδικείου» (Ειδικού Δικαστήριου του άρθρου 88 παρ. 2 του Συντάγματος) που ισχύει εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία. Σημειώνεται ότι το τελευταίο αυτό δικαστήριο αποτελείται κατά πλειοψηφία από μη δικαστές.
Ουδέποτε ζήτησα καταβολή αναδρομικών αποδοχών. Ουδέποτε επίσης ζήτησα να ισχύσει το προ του 2012 καθεστώς συνταξιοδότησης. Η έφεση που άσκησα αφορούσε όπως ανέφερα πιο πάνω, τη νομιμότητα του καθορισμού της σύνταξης μου.
Η επίμαχη απόφαση είναι απόφαση της Ολομέλειας και δεν επιδικάζει ποσά, αλλά αναπέμπει την υπόθεση προς περαιτέρω κρίση αφενός στο «Μισθοδικείο», αφετέρου δε σε Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Και κάτι τελευταίο, αν και όχι λιγότερο σημαντικό: Η συμμόρφωση στις δικαστικές αποφάσεις αποτελεί στοιχειώδη και θεμελιώδη υποχρέωση μιας δικαιοκρατούμενης δημοκρατικής πολιτείας και τούτο είτε οι αποφάσεις είναι αρεστές, είτε όχι.
