ΔΕΘ 2021: Τα ερωτήματα από τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες στα ενεργειακά

Η επιδότηση όλων των οικιακών καταναλωτών, αλλά και των εμπορικών (κατά κύριο λόγο) επιχειρήσεων, ώστε να καλυφθεί μεγάλο μέρος της επιβάρυνσης που έχουν ήδη από τις αυξήσεις στο ρεύμα, φαίνεται ότι αντιμετωπίζει πράγματι ένα μεγάλο πρόβλημα που αναμένεται να επιδεινωθεί λόγω της συνεχιζόμενης «κούρσας» στις διεθνείς αγορές ενέργειας.

Οι λεπτομέρειες που, όπως είπε ο πρωθυπουργός, θα παρουσιαστούν την ερχόμενη εβδομάδα από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστα Σκρέκα έχουν βεβαίως μεγάλη σημασια και θα φανερώσουν το πραγματικό εύρος της παρέμβασης.

Για παράδειγμα: Πως θα υπολογίζεται η επιβάρυνση ενός νοικοκυριού; Δηλαδή που θα τίθεται το όριο, πάνω από ο οποίο θα θεωρούνται «υπερβολικές» οι τιμές; Είναι καθοριστικό, καθώς ήδη οι αυξήσεις που έχουν πληρώσει οι καταναλωτές, χωρίς ποτέ να ανακοινωθεί, είναι ήδη πολύ μεγάλες και εκτιμάται ότι κινούνται σε επίπεδα περί το 20% από την αρχή του χρόνου.

Ο τρόπος που γίνονται οι τιμολογήσεις από τις εταιρείες παροχής ηλεκτρικής ενέργειας, όπου, ας σημειωθεί, η ΔΕΗ κατέχει το 65% της αγοράς και οι ιδιώτες πάροχοι το υπόλοιπο 35%, επιτρέπει την προσαύξηση του λογαριασμού μέσω της ρήτρας αναπροσαρμογής, δηλαδή της διαμόρφωσης ανάλογα με τις τιμές της χονδρεμπορικής αγοράς στο χρηματιστήριο ενεργειας. Ως εκ τούτου οι φουσκωμένοι λογαριασμοί δεν αποτελούν φαινόμενο που θα προκύψει το εφετινό `φθινόπωρο, αλλά είναι ήδη εδώ και μήνες. Το ερώτημα λοιπόν είναι αν αυτές οι επιβαρύνσεις θα υπολογιστούν στο νέο σύστημα επιδότησης ή θα θεωρηθούν «τετελεσμένες».

Σημαντικό πάντως, σε σχέση με τις χθεσινές εξαγγελίες Μητσοτάκη στη ΔΕΘ είναι και το γεγονός ότι δημιουργείται Ειδικό Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης.

Η τωρινή κρίση, κατά την οποία οι διεθνείς τιμές φυσικού αερίου και δικαιωμάτων διοξειδίου του άνθρακα στις αντίστοιχες χρηματιστηριακές αγορές , είναι πολύ υψηλές, με αποτέλεσμα να παρασύρουν ολόκληρο το «σύμπαν» των ενεργειακών αγαθών, μεταξύ άλλων και το ηλεκτρικό ρεύμα, έχει βεβαίως στοιχεία συγκυρίας. Ωστόσο έχει και δομικά χαρακτηριστικά, τα οποία θα μπορούσε κανείς να περιγράψει ως κόστος της ενεργειακής μετάβασης.

Με πρωτοπόρο την Ευρώπη, οι περισσότερες χώρες έχουν χαράξει και υπηρετούν, με αργούς μάλιστα ρυθμούς ενώ υπαρχει ανάγκη επιτάχυνσης, πολιτικές υποκατάστασης των ορυκτών καυσίμων με πράσινες πηγές ενέργειας, προκειμένου να αμυνθεί ο πλανήτης από την υπαρξιακού χαρακτήρα κλιματική κρίση.

Οι πολιτικές ενεργειακής μετάβασης ωστόσο, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα έχουν κόστος το οποίο κάποιος πρέπει να το πληρώσει. Είναι δίκαιο να συμμετάσχει ο πολίτης στο κόστος αυτό, αλλά είναι άδικο να είναι ο μόνος που θα το επωμιστεί. Άλλωστε και οι δυνατότητές του είναι πεπερασμένες.

Συνεπώς είναι ζητούμενο, σε ευρωπαϊκό αν όχι σε παγκόσμιο επίπεδο το ποιοι μηχανισμοί θα δημιουργηθούν, ώστε η απαραίτητη ενεργειακή μετάβαση να είναι δίκαιη. Η συγκρότηση Ειδικού Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης είναι κάτι που πρέπει να γίνει. Το ερώτημα όμως, και εδώ, είναι το ποιος πληρώνει για τη χρηματοδότησή του. Ο προϋπολογισμός; Το Ταμείο Ανάκαμψης; Άλλες κοινοτικές ή εθνικές πηγές; Το ερώτημα θα απαντηθεί προφανώς τις επόμενες ημέρες, αλλά ο σκοπός δεν θα έχει επιτευχθεί αν πρόκειται απλώς για μια μεταφορά πόρων από έναν άλλο «κωδικό» του εθνικού προϋπολογισμού.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις