Πράσινο φως για να βάλουν μπαταρίες αποθήκευσης τα φωτοβολταϊκά πάρκα

Σε δεύτερη πρόσκληση σε κατόχους ώριμων ή εν λειτουργία φωτοβολταϊκών, για την προσθήκη μπαταριών στα έργα τους αποκλειστικά με αδειοδοτικά κίνητρα, σχεδιάζει να προχωρήσει το ΥΠΕΝ, στην περίπτωση που εξαντληθεί το σύνολο της διαθέσιμης ισχύος των 600 Μεγαβάτ που προβλέπει η υφιστάμενη ρύθμιση.

Και στη δεύτερη πρόσκληση πρόκειται να τεθεί το ίδιο πλαφόν ισχύος, δηλαδή στα 600 Μεγαβάτ. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα είναι και πάλι ισόποσα επιμερισμένο σε «μεγάλα» και «μικρά» έργα, δηλαδή 300 Μεγαβάτ στο ΕΣΜΗΕ και 300 στο ΕΔΔΗΕ. Επίσης, και πάλι θα αφορά την ίδια «δεξαμενή» έργων, δηλαδή φωτοβολταϊκά που έχουν τεθεί σε λειτουργία μετά τις 4η Ιουλίου 2019 ή να έχουν λάβει ΟΠΣ μέχρι τις 31 Οκτωβρίου.

Μπαταρία αποκλειστικά με αδειοδοτική πριμοδότηση μπορούν να προσθέσουν ηλιακά πάρκα με σύμβαση πώλησης ή σύμβαση λειτουργικής ενίσχυσης, όπως και οι σταθμοί οι οποίοι συμμετέχουν απευθείας στην αγορά (στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και τα έργα με PPAs). Η χωρητικότητα της μπαταρίας θα πρέπει να είναι τουλάχιστον ίση με μία ώρα στην εγκατεστημένη ισχύ του αντίστοιχου φωτοβολταϊκού σταθμού, ενώ η διάκριση της παραγωγής που εγχέεται από το φωτοβολταϊκό, από την ενέργεια από τη μονάδα αποθήκευσης, θα γίνεται με την εγκατάσταση διακριτού πιστοποιημένου μετρητή.

Κίνητρο για την προσθήκη μπαταρίας σε ένα φωτοβολταϊκό αποτελεί η αποφυγή των στατικών και δυναμικών περιορισμών, αλλά και η διάθεση μέρους της παραγωγής μετά τη δύση του ήλιου, όταν οι χονδρεμπορικές τιμές κινούνται σε υψηλότερα επίπεδα. Ωστόσο, παράγοντες της αγοράς εκφράζουν τον προβληματισμό τους για το κατά πόσο η ενίσχυση των εσόδων -που θα επέλθει με αυτό τον τρόπο- μπορεί να αποσβέσει το κόστος της μονάδας αποθήκευσης.

Παράλληλα, πάντως, στα σκαριά βρίσκεται ένα νέο πλαίσιο ευέλικτων συνδέσεων ΑΠΕ. Η προσφορά ευέλικτων όρων σύνδεσης προβλέπεται από τους κοινοτικούς κανονισμούς, ενώ αποτελεί αναγκαιότητα ώστε να υπάρχει η όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των δικτυακών υποδομών.

Η αναγκαιότητα αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι η υλοποίηση νέων έργων υψηλής τάσης αντιμετωπίζει σημαντικούς περιορισμούς και αβεβαιότητες. Ενδεικτικά εμπόδια είναι οι μεγάλοι χρόνοι ολοκλήρωσης των έργων, το υψηλό κόστος, οι τεχνικές προκλήσεις, καθώς και οι δυσκολίες αδειοδότησης και κοινωνικής αποδοχής τους.

Κατά συνέπεια, είναι επιβεβλημένο ο διαθέσιμος ηλεκτρικός «χώρος» να αξιοποιείται στον βέλτιστο βαθμό. Κάτι που σημαίνει πως θα πρέπει να μπορεί να «υποδεχθεί» και να διακινήσει τη μέγιστη δυνατή ισχύ και παραγωγή ΑΠΕ.

Αυτή τη στιγμή, η διαθέσιμη δυναμικότητα έχει εξαντληθεί. Με βάση το υπό διαμόρφωση πλαίσιο, οι σταθμοί δεν θα έχουν εγγύηση απορρόφησης για την πλήρη παραγωγή τους. Επομένως, ο Διαχειριστής θα μπορεί να επιβάλλει λειτουργικούς περιορισμούς. Αν ωστόσο οι περιορισμοί αυτοί ξεπεράσουν την εγγυημένη απορρόφηση, τότε θα προβλέπεται αποζημίωση των μονάδων ΑΠΕ.