Τι σημαίνει η κίνηση της Chevron να μπει στα οικόπεδα της Νότιας Κρήτης

Στον απόηχο της κίνησης της Chevron, του παγκόσμιου ενεργειακού παίκτη, να εκδηλώσει και επίσημα ενδιαφέρον για νέες παραχωρήσεις στις ελληνικές θάλασσες, εκπρόσωποι της εταιρείας αναδεικνύουν το βάρος που έχει η Αν. Μεσόγειος, τονίζοντας τη σημασία της κίνησης να διεκδικεί 3 συνολικά μπλοκς στη χώρα, δύο στη Κρήτη και ένα στην Πελοπόννησο.

«Ανυπονούμε να ξεκινήσουμε να δουλεύουμε από κοινού με τον ρυθμιστή (σσ: ΕΔΕΥΕΠ) και την ελληνική κυβέρνηση για να ολοκληρώσουμε με επιτυχία τη διαδικασία χορήγησης των αδειών», αναφέρει η Sally Jones, εκπρόσωπος της Chevron για τη περιοχή της Ευρώπης και της Μ. Ανατολής, επιβεβαιώνοντας ότι η αμερικανική εταιρεία έχει υποβάλει μη δεσμευτική εκδήλωση ενδιαφέροντος για τρία ανοικτά οικόπεδα.

Στο ερώτημα γιατί η εταιρεία επιλέγει τη Νότια Ελλάδα ως επενδυτικό προορισμό – και ειδικά σ’ αυτό το μομέντουμ- το στέλεχος της Chevron απαντά ότι ο αμερικανικός όμιλος «κατέχει μεγάλη και σημαντική θέση στην Ανατολική Μεσόγειο, μια περιοχή που αποτελεί σε μεγάλο βαθμό μέρος της μελλοντικής μας ανάπτυξης, και προτεραιότητα για εμάς». 

Πρόκειται για σαφές μήνυμα ότι η Αν. Μεσόγειος αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα για την εταιρεία, καθώς και για το ρόλο της περιοχής στο μελλοντικό σχεδιασμό της Chevron σχετικά με νέες ανακαλύψεις.

Στην πράξη, η κίνηση του αμερικανικού κολοσσού, που τον φέρνει στην πρώτη θέση από πλευράς έκτασης των υπό διαχείριση μπλοκς στα ελληνικά νερά, με περίπου 46.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μπροστά από τη δεύτερη πλέον Exxon Mobil, (35.655 τ. χλμ), αλλάζει το παιχνίδι για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες. Τόσο γιατί οξύνει τον ανταγωνισμό των δύο μεγαλύτερων παικτών στον κόσμο στη γειτονιά μας και ειδικά στις ελληνικές θάλασσες, όσο και γιατί λαμβάνει χώρα σε αυτό το εντελώς νέο τοπίο.

Σε ένα νέο γεωπολιτικό περιβάλλον, όπου οι πάντες, από τις πετρελαϊκές μέχρι τις κυβερνήσεις, θέλουν να εκμεταλλευθούν το «drill baby drill» του προέδρου Τραμπ και όπου ο ανταγωνισμός των διαθέσιμων οικοπέδων ανά τον πλανήτη, αυξάνεται, η μάχη δύο ούτως ή άλλως ανταγωνιστών, τώρα και στα νερά της Κρήτης, ενισχύει τις πιθανότητες για θετικές εξελίξεις.

Η ταυτόχρονη παρουσία Chevron και Exxon Mobil στις ελληνικές θάλασσες περιορίζει τις πιθανότητες για αρνητικά τετελεσμένα στο πλαίσιο μιας τυχόν συνεργασίας Λιβύης – Τουρκίας.

Κάτι που ισχύει ειδικά στη περίπτωση της Chevron, όπου τα δύο θαλάσσια μπλοκς «Νότια Κρήτη Ι» και «Νότια Κρήτη ΙΙ» για τα οποία εκδήλωσε ενδιαφέρον, περνούν μέσα από το διεκδικούμενο από τη Λιβύη τμήμα του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου.

Σύμφωνα με την ίδια ανάγνωση, η παρουσία των δύο αμερικανικών κολοσσών στα ελληνικά νερά, λειτουργεί αποτρεπτικά και κλείνει το δρόμο σε συμφωνίες, όπως εκείνη του 2022 για την οριοθέτηση της θαλάσσιας δικαιοδοσίας μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας. Τότε, η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (TPAO), είχε ανακοινώσει ότι θα ξεκινήσει εργασίες γεώτρησης σε συγκεκριμένα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη περιοχή απ’ όπου διέρχεται το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Το roadmap και τα βήματα:

• Η ημερομηνία δημοσίευσης της προκήρυξης στην επίσημη εφημερίδα της ΕΕ αποτελεί και την ημερομηνία έναρξης του διαγωνισμού, με τα ενδιαφερόμενα μέρη να καλούνται να καταθέσουν δεσμευτική προσφορά εντός 90 ημερών.
• Αν ο διεθνής διαγωνισμός προκηρυχθεί εντός Μαΐου, η Chevron και τυχόν άλλοι ενδιαφερόμενοι θα κληθούν να υποβάλουν προσφορές εντός 90 ημερών. Το πιθανότερο σενάριο είναι να εμφανιστεί μόνο η αμερικανική εταιρεία.
• Μετά το πέρας της καταληκτικής ημερομηνίας, (τέλη Αυγούστου – Σεπτέμβριος) η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων (ΕΔΕΥΕΠ) θα προχωρήσει στην αξιολόγηση των προσφορών, για να υποβάλει στη συνέχεια τη σχετική εισήγηση προς το υπουργείο.
• Αν αποδεχθεί το ΥΠΕΝ την εισήγηση για τον προτιμητέο ανάδοχο, τότε οριστικοποιεί τη σύμβαση μίσθωσης, σε διαπραγμάτευση με την εταιρεία, η οποία στη συνέχεια συνυπογράφεται.
• Έπεται η έγκριση της σύμβασης παραχώρησης από το Ελεγκτικό Συνέδριο και η ψήφιση από τη Βουλή, που σημαίνει ότι κάπου προς τα τέλη του 2025 θα έχει ολοκληρωθεί και αυτό το βήμα. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, θα έχουμε και επίσημα οριστικό παραχωρησιούχο.
• Ακολουθεί το στάδιο ερευνών που αποτελείται από 3 φάσεις, το οποίο διαρκεί 7-8 χρόνια.
• Αν καταστεί εφικτό να συμπτυχθούν χρόνοι και διαδικασίες, δηλαδή να μειωθεί η διάρκεια της πρώτης όσο και της δεύτερης φάσης, τότε καλώς εχόντων των πραγμάτων, μπορεί να φτάσουμε σε ερευνητική γεώτρηση γύρω στο 2030.