Ενδείξεις νερού στον γιγάντιο αστεροειδή “Εστία”

Η ανακάλυψη, που έγινε από την μελέτη στοιχείων που παρείχε το διαστημικό σκάφος “Dawn”  της NASA, υποδηλώνει ότι πιθανότατα πολλοί μικρότεροι πλούσιοι σε νερό αστεροειδείς κάποτε έπεσαν πάνω στην Εστία και της μετέφεραν ποσότητες νερού.

Σήμερα, το νερό παραμένει δεσμευμένο στα ορυκτά του γιγάντιου αστεροειδή, εωσότου μελλοντικές προσκρούσεις άλλων ουράνιων σωμάτων δημιουργήσουν αρκετά μεγάλη θερμότητα στην επιφάνειά του, λιώσουν τα πετρώματα και απελευθερώσουν το νερό με την μορφή υδρατμών.

Δύο νέες ανεξάρτητες επιστημονικές εργασίες, που παρουσιάστηκαν στο περιοδικό “Science”, σύμφωνα με το “Nature” και το “Scientific American”, αναφέρουν ότι η ανακάλυψη δείχνει πως τελικά ένα ακόμα σώμα του ηλιακού μας συστήματος διαθέτει έναν έστω υποτυπώδη υδρολογικό κύκλο.

Σύμφωνα με την πρώτη επιστημονική μελέτη, με επικεφαλής τον Τόμας Πρέτιμαν του Ινστιτούτου Πλανητικής Επιστήμης στην Αριζόνα, ένα από τα επιστημονικά όργανα του σκάφους “Dawn”, που καταγράφει τις ακτίνες γ και τα νετρόνια σε βάθος έως ενός μέτρου από την επιφάνεια, ανίχνευσε υπερβολική ποσότητα υδρογόνου στις ισημερινές περιοχές του αστεροειδούς, οι οποίες υποδηλώνουν την ύπαρξη νερού “κλειδωμένου” σε πετρώματα, σε ποσότητα έως 400 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm).

Δεν ήταν σε υγρή μορφή

Η δεύτερη μελέτη, με επικεφαλής την Μπρετ Ντενέβι του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς, αναφέρει ότι, επίσης στις περιοχές του ισημερινού, εντοπίστηκαν εκατοντάδες λάκκοι βάθους έως 200 μέτρων, όπου πιστεύεται ότι κάποτε υπήρχε νερό, το οποίο διέφυγε στην ατμόσφαιρα ως αέριο μετά την πρόσκρουση άλλων μικρότερων αστεροειδών. Μαζί με το νερό εκτιμάται ότι διέφυγαν και άλλες πτητικές χημικές ουσίες με χαμηλό σημείο βρασμού, όπως άζωτο και άνθρακας.

Λόγω του μικρού μεγέθους του αστεροειδούς και της έλλειψης ατμόσφαιρας, οι επιστήμονες δεν πιστεύουν ότι ποτέ το νερό κυλούσε στην υγρή μορφή. Πάντως συνολικά το εγκλωβισμένο νερό στην Εστία εκτιμάται ότι δεν ξεπερνά το 5% του βάρους των επιφανειακών πετρωμάτων της.

Παρόμοια ένυδρα ορυκτά έχουν εντοπιστεί στη Σελήνη από το ινδικό σκάφος “Τσαντραγιάαν-1”. Στην περίπτωση όμως του φεγγαριού, σύμφωνα με τους επιστήμονες, λειτουργεί ένας διαφορετικός φυσικός μηχανισμός, καθώς τα μόρια υδρογόνου προέρχονται όχι από προσκρούσεις αστεροειδών, αλλά από τον ηλιακό άνεμο και σταδιακά «εμφυτεύονται» μόνα τους στα επιφανειακά σεληνιακά πετρώματα.

Τέλος, οι νέες μελέτες επιβεβαίωσαν ότι ένας σπάνιος τύπος μετεωριτών που κατά καιρούς ανακαλύπτονται πάνω στη Γη (οι λεγόμενοι “HED”), προέρχονται από την Εστία.

Το σκάφος “Dawn” που βρισκόταν σε τροχιά για πάνω από ένα έτος γύρω από την Εστία σε μέσο ύψος 210 χιλιομέτρων, την εγκατέλειψε στις 5 Σεπτεμβρίου και ήδη κατευθύνεται προς τον γιγάντιο αστεροειδή «Δήμητρα», τον μεγαλύτερο του ηλιακού μας συστήματος, όπου αναμένεται να φθάσει στις αρχές του 2015. Είναι ήδη γνωστό ότι η Δήμητρα -που ορισμένοι θεωρούν νάνο πλανήτη και όχι αστεροειδή- περιέχει νερό. Μερικοί μάλιστα επιστήμονες δεν αποκλείουν να διαθέτει κι ένα μικρό υπόγειο ωκεανό.