Έρευνα: Συνεργάτης των Ναζί ο θρυλικός παιδίατρος Χανς Άσπεργκερ
Σοκαριστικές αποκαλύψεις έφερε στο φως της δημοσιότητας μέσω απόρρητων εγγράφων ο ιστορικός Χέρβιγνκ Τσεχ, αναφορικά με τον διάσημο Αυστριακό παιδίατρο Χανς Άσπεργκερ, υποστηρίζοντας ότι βοηθούσε τους Ναζί στο πρόγραμμα εξόντωσης ανάπηρων παιδιών
- 20 Απριλίου 2018 07:16
Ο Αυστριακός παιδίατρος Χανς Άσπεργκερ –που έδωσε το όνομά του στο σύνδρομο Άσπεργκερ, μια μορφή αυτισμού– «συνεργάστηκε ενεργά» με το πρόγραμμα ευθανασίας των ναζί, σύμφωνα με μια έρευνα που παρουσιάστηκε χθες.
Τα στοιχεία προέρχονται από έγγραφα της εποχής των ναζί, καθώς και από αρχεία ασθενών τα οποία μέχρι στιγμής δεν είχαν εξεταστεί. Την αποκάλυψη έκανε γνωστή ο Αυστριακός ιστορικός Χέρβιχ Τσεκ.
Τα οκτώ χρόνια έρευνας , που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης ”Molecular Autism” καταρρίπτουν δεκαετίες ισχυρισμών ότι ο παιδοψυχίατρος ήταν μια φιγούρα-ήρωα όπως ο Όσκαρ Σίντλερ που έσωζε παιδιά από το να δολοφονηθούν ή να γίνουν πειραματόζωα σε φρικιαστικά ιατρικά πειράματα.
Στο ίδιο περιοδικό ο Τσεκ επεσήμανε ότι: «Ο Άσπεργκερ φρόντισε να προσαρμοστεί στο καθεστώς των ναζί και ανταμείφθηκε για την πίστη του προωθώντας την καριέρα του».
Ο Αυστριακός παιδίατρος (1906-1980) «δικαιολογούσε δημοσίως τις πολιτικές φυλετικής καθαρότητας, περιλαμβανομένων των αναγκαστικών στειρώσεων, και συνεργάστηκε ενεργά σε πολλές περιπτώσεις με το ναζιστικό πρόγραμμα ευθανασίας παιδιών», τονίζει ο Τσεκ στο άρθρο του.
Επικαλείται μάλιστα ένα έγγραφο του 1940 στο οποίο αναφέρεται ότι ο Άσπεργκερ «συμφωνούσε με τις εθνικοσοσιαλιστικές ιδέες σε θέματα φυλής και με τους νόμους για τη στείρωση».
Ο ίδιος ο Αυστριακός παιδίατρος δήλωνε την πίστη του στις θεμελιώδεις αρχές της ναζιστικής ιατρικής στη διάρκεια δημόσιων ομιλιών του. Μετά την προσάρτηση της Αυστρίας από τους ναζί τον Μάρτιο του 1938 άρχισε να υπογράφει τις διαγνώσεις του με τον χαιρετισμό «Χάιλ Χίτλερ».
Σύμφωνα με την έκθεση, ο Άσπεργκερ συνέστησε τη μεταφορά δύο κοριτσιών, ηλικίας δύο και πέντε ετών, στη διαβόητη κλινική Am Spiegelgrund που βρισκόταν στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Steinhof της Βιένης.
Σε αυτή την κλινική σκοτώθηκαν σχεδόν 800 παιδιά στο πλαίσιο των «φυλετικών εκκαθαρίσεων», κυρίως μέσω δηλητηριάσεων. Τα δύο κορίτσια, τα οποία ήταν μεταξύ των θυμάτων, πέθαναν επισήμως από πνευμονία.
Ο γιατρός Άσπεργκερ ήταν επίσης μέλος της επιτροπής που είχε αναλάβει να αποφασίσει για την τύχη περίπου 200 ασθενών στην παιδιατρική κλινική άλλου νοσοκομείου, εκ των οποίων οι 35 κρίθηκαν «ανίατοι» και στη συνέχεια πέθαναν, σύμφωνα με το άρθρο του Τσεκ.
Ο ίδιος ο Άσπεργκερ είχε δηλώσει το 1980, λίγο πριν τον θάνατό του σε ηλικία 74 ετών, στη διάρκεια ομιλίας του στο πανεπιστήμιο της Βιένης ότι καταζητούνταν από τη Γκεστάπο επειδή αρνήθηκε να της παραδώσει παιδιά.
Ο διάσημος παιδίατρος δεν αποτέλεσε μέλος του Γερμανικού Ναζιστικού Εθνικοσοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος.
Σύνδρομο Άσπεργκερ:
Ο διάσημος αυστριακός παιδίατρος έδωσε το πρώτο ορισμό για την ομώνυμη ασθένεια το 1944. Πιο συγκεκριμένα, δημοσίευσε ένα κείμενο στο οποίο περιέγραφε ένα σύνολο συμπεριφορών που παρατήρησε σε νεαρά αγόρια με φυσιολογική νοημοσύνη και γλωσσική ανάπτυξη, τα οποία όμως παρουσίαζαν συμπεριφορές αυτιστικού τύπου και έντονη διαταραχή των κοινωνικών και γλωσσικών τους ικανοτήτων.
Το σύνδρομο Asperger είναι μία νευρολογική διαταραχή, η οποία, σύμφωνα με τον κλινικό ψυχολόγο και ερευνητή Tony Attwood, προσβάλλει την ικανότητα του ατόμου να κατανοεί και να ανταποκρίνεται στις σκέψεις και τα συναισθήματα του άλλου. Ανήκει στις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος.
Συνηθισμένα συμπτώματα και ενδείξεις που δείχνουν ότι ένα άτομο πάσχει από σύνδρομο Άσπεργκερ
- Ομιλία που χαρακτηρίζεται από έλλειψη ρυθμού, παράξενη τονικότητα ή μονοτονία
- Αδυναμία προσαρμογής της έντασης της φωνής ανάλογα με τις συνθήκες
- Τάση απομόνωσης λόγω της έλλειψης επικοινωνιακών δεξιοτήτων ή της έλλειψης ενδιαφέροντος
- Εμμονή με ένα συγκεκριμένο θέμα και ακατάπαυστη ομιλία περί αυτού, παρουσιάζοντας δεδομένα και στατιστικά, χωρίς αρχή, μέση και συμπέρασμα
- Ελλιπής ανάπτυξη κινητικών ικανοτήτων, κακός κινητικός συντονισμός, αδέξιες κινήσεις