Φως στο μυστήριο της Ιεράς Σινδόνης: Ψεύτικες οι σταγόνες αίματος του Ιησού

Φως στο μυστήριο της Ιεράς Σινδόνης, η οποία εκτιμάται ότι είναι το ταφικό ένδυμα του Ιησού, ρίχνει νέα έρευνα, καθώς αποκαλύπτει ότι έχει ασυνεπή μοτίβα αίματος, τα οποία υποδηλώνουν ότι είναι ψεύτικη.

Η Σινδόνη, που φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στο Τορίνο της Ιταλίας, φέρει την εικόνα ενός σταυρωμένου ανθρώπου. Έχει αναλυθεί για δεκαετίες με την εξέταση με ραδιενεργό άνθρακα να έχει προκαλέσει μεγάλη διαμάχη, καθώς έχει δείξει ότι χρονολογείται μεταξύ του 1260 και του 1390. Χαρακτηριστικό είναι ότι περισσότεροι από δύο εκατ. άνθρωποι πήγαν να δουν την Σινδόνη μέσα σε τρεις μήνες το 2015, συμπεριλαμβανομένου του Πάπα Φραγκίσκου.

Σύμφωνα με την έρευνα σχετικά με τις σταγόνες αίματος δημοσιεύτηκε προ ημερών στο Journal of Forensic Sciences. Πρόκειται για την πρώτη τέτοιου είδους ανάλυση του υφάσματος, κατά την οποία εξετάστηκαν οι πιτσιλιές αίματος και η παράταξή τους. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται σε σκηνές εγκλημάτων.

Οι ερευνητές, λοιπόν, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ύφασμα φέρει σταγόνες αίματος από ένα σταθερό μοντέλο και όχι από έναν σταυρωμένο άνδρα ή από ένα πτώμα, προσθέτοντας ότι η Σινδόνη είναι μεσαιωνική απάτη.

“Αυτή η δουλειά πραγματοποιείται συνεχώς σε αστυνομικές έρευνες. Ακόμα και ένα σταυρωμένο ή κρεμασμένο άτομο πρέπει να αφήνει ένα ξεχωριστό μοτίβο αίματος στο ύφασμα, το οποίο θα δίνει σημαντικές πληροφορίες”, δήλωσε στο BuzzFeed News ο Ματέο Μπορίνι, εγκληματολόγος στο πανεπιστήμιο John Moores στο Λίβερπουλ της Αγγλίας.

Ο Μπορίνι πραγματοποίησε την ανάλυση με τον χημικό Λουίτζι Γκαρλασέλι του πανεπιστημίου της Πάβια, στην Ιταλία και χρησιμοποίησαν πραγματικά και ψεύτικα δείγματα αίματος σε ύφασμα για να ελέγξουν τον προσανατολισμό των λεκέδων ενώ συνέκριναν και τα δύο υγρά για να δουν αν ρέουν με τον ίδιο τρόπο. Ήλπιζαν να δώσουν απαντήσουν στο debate αν η σταύρωση που απεικονίζεται στο ύφασμα ήταν σε σχήμα Τ, σε σχήμα Υ ή με κάποιο άλλο τρόπο αρχαίας ρωμαϊκής εκτέλεσης.

Αντί αυτών, διαπίστωσαν ότι οι κηλίδες αίματος είναι ασύμβατες με οποιαδήποτε από τις προαναφερόμενες στάσεις, κάτι που σημαίνει ότι χρησιμοποιήθηκε ένα σταθερό μοντέλο για να αποτυπώσει τις σταγόνες με διαφορετικές γωνίες για τα χέρια, το στήθος και την πλάτη. Αν ήταν το ύφασμα ενός ατόμου που εκτελέστηκε και αιμορραγούσε σε ένα σταυρό ή είχε βγει από έναν θαμμένο, “τα σημάδια του αίματος δεν θα έπρεπε να είναι τόσο ασύμβατα”, δήλωσε ο Μπορίνι.