Μια ωδή στη χρωμοπαγίδα

Δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που βάζει πλυντήριο και δεν έχει αποθεώσει τη χρωμοπαγίδα. Ειδικά οι εργένηδες, οι οποίοι πρέπει να περιμένουν… κανά μήνα για να συγκεντρώσουν τα ρούχα που προορίζονται για λευκά και εκείνα για τα χρωματιστά.

Και πάλι τρέμει το φυλλοκάρδι τους, μην τυχόν και η δεύτερη πλύση βγει “multicolour”. Για την άνεση που σας χαρακτηρίζει πια, όταν πατάτε το on στη συγκεκριμένη οικιακή συσκευή, μπορείτε να ευχαριστείτε τον Patrick McNamee.

O Iρλανδός είχε ταξιδέψει στις ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του ’90, για να παρατηρήσει και να καταγράψει τις νέες τεχνικές που χρησιμοποιούνταν πια στην παραγωγή βαμβακιού. Στόχος του ήταν να δημιουργήσει προϊόν που να μην μπερδεύει τα χρώματα στο πλυντήριο. Έως τότε, υπήρχαν στην αγορά όσα χρειαζόμασταν… για να διορθώσουμε το πρόβλημα. Είχε έλθει η ώρα για τη λύση αυτού.

Ο McNamee, o οποίος τελεί χρέη Μάνατζερ έρευνας και εξέλιξης του Colour Catcher, εξήγησε πως κατέφυγε στους βασικούς νόμους της φυσικής. Θα σας εξηγήσω σε λίγο τι σημαίνει αυτό. Πρώτα θα σας πω ότι η εταιρία Punch (άνηκε σε οικογένεια έως το 2006 που πουλήθηκε στη γαλλική Spotless Group) έκανε δυο χρόνια έρευνες, έως ότου καταλήξει στη φόρμουλα της επιτυχίας. Είχε ως κύριο χαρακτηριστικό ένα φύλλο από χαρτί που αναπτύχθηκε, με τη χρήση υλικού από καλά διαχειριζόμενα δάση και είχε την έγκριση του Firestry Stewardship Council (Συμβούλιο Δασοπονίας).

Δεν υπήρχαν όμως, τα σχετικά μηχανήματα παραγωγής. Τα πρώτα Colour Catchers δημιουργήθηκαν σε τοπικό κατασκευαστή πανιών, στο δυτικό Cork της Ιρλανδίας, βγήκαν στην αγορά, έκαναν πάταγο και μετά η εταιρία προχώρησε στη δημιουργία δικού της εργοστασίου. Μόνο πέρυσι, από αυτό το εργοστάσιο “βγήκαν” φύλλα ικανά να… γυρίσουν τον κόσμο πέντε φορές.

Η πρώτη εξαγωγή έγινε στη Γαλλία (1999), ακολούθησε η Ιταλία και πλέον τα φύλλα τα βρίσκετε σε περισσότερες από 60 χώρες, παγκοσμίως. Πλέον υπάρχει και ανταγωνισμός -μεγάλος.

Πώς λειτουργεί… το σύστημα

Τα φύλλα που βάζουμε στο πλυντήριο δεν περιέχουν χημικές ουσίες -και αυτή είναι η πιο δημοφιλής ερώτηση που φτάνει στην εταιρία, η οποία παρουσίασε πρώτη τις “χρωμοπαγίδες”. Διευκρινίζεται πως “το προϊόν δουλεύει με τους νόμους της φυσικής. Τα αρνητικά ιόντα που υπάρχουν στα χρώματα των υφασμάτων “παγιδεύονται” στα θετικά ιόντα της χρωμοπαγίδας και ως εκ τούτου, όλα τα υφάσματα που έχετε βάλει στην πλύση, διατηρούν το χρώμα τους”. Bonus: λειτουργούν ως μαγνήτης και για τα ελεύθερα σωματίδια βρωμιάς που μπορεί να προσκολλήσουν στα ρούχα σου και να τα κάνουν να φαίνονται θαμπά.

Σε σχετικό θέμα που έκανε η Guardian, έγραψε ότι “τα φύλλα φέρουν θετικά φορτισμένες (κατιονικές) ουσίες καθαρισμού χρωμάτων που προσελκύουν αρνητικά φορτισμένες (ανιονικές) βαφές, οι οποίες βγαίνουν στο πλύσιμο. Αυτές είναι γενικά, οι “άμεσες” χρωστικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για την βαφή βαμβακερών ρούχων. Μόλις συγκεντρωθούν, το φύλλο και η βαφή, σχηματίζεται ένας χημικός δεσμός και μένει πάνω στη χρωμοπαγίδα έως το τέλος της πλύσης”.

Κάποιες διευκρινίσεις

Η δεύτερη -σε συχνότητα- ερώτηση που έχει υποβληθεί στην εταιρία είναι “όταν βγαίνει χρωματιστό το φύλλο, σημαίνει ότι έχει “βγάλει” το χρώμα από τα ρούχα μου;”. Η απάντηση είναι “όχι, τουναντίον δείχνει πως το φύλλο έκανε τη δουλειά του. Δηλαδή, μάζεψε τα χρώματα που “έτρεξαν” από τα ρούχα, την ώρα της πλύσης”. Η παραγωγός εταιρία συνιστά να μπαίνουν τα φύλλα σε ένα δίχτυ, ώστε να αποφευχθεί η “παγίδευση” στο φίλτρο του πλυντηρίου. Μια εναλλακτική είναι να το βάζεις πρώτο, στον κάδο και μετά τα ρούχα.

Όταν τώρα, αγοράζουμε ένα νέο -χρωματιστό- ρούχο, ιδανικά πρέπει να το πλύνουμε 5-6 φορές μόνο, πριν το βάλουμε με άλλα υφάσματα στο πλυντήριο. Για έντονα χρώματα, όπως κόκκινα ή σκούρα ή για βαμβακερά, συνιστάται η χρήση 2 φύλλων μαζί. Και επειδή όλοι το έχουμε σκεφτεί, όχι το κάθε φύλλο δεν είναι για περισσότερες από μία χρήσεις.

Εναλλακτική μέθοδος

Eίκοσι πέντε χρόνια μετά την αποκάλυψη του McNamee, υπάρχουν τρόποι να αποφύγουμε το… χρωματικό χάος και με άλλες μεθόδους. Για παράδειγμα, μπορούμε να φτιάξουμε τις δικές μας χρωμοπαγίδες, χρησιμοποιώντας παλιές λευκές πετσέτες ή φανέλες (κομμένες σε κομμάτια, στο μήκος της παλάμης σας), ένα κουταλάκι γλυκού μαγειρική σόδα και ένα φλιτζάνι νερό. Βάζετε τη σόδα στο νερό και μετά το μείγμα στα κομμάτια πετσέτας. Αφήνετε να γίνει η απορρόφηση, στραγγίζετε, στεγνώνετε και μετά χρησιμοποιείται. Α,… και πιο μετά ξαναχρησιμοποιείτε, αφότου επαναλάβετε τη διαδικασία. Μπορείτε να προσθέσετε στο μείγμα και αλάτι χοντρό.