NASA: Αυξήθηκαν οι πιθανότητες πρόσκρουσης του αστεροειδούς 2024 YR4 στη Γη

Η NASA έχει επίσημα αναβαθμίσει την πιθανότητα η Γη να χτυπηθεί από τον αστεροειδή 2024 YR4.

Το Κέντρο Μελετών Αντικειμένων Κοντά στη Γη (CNEOS) της NASA καταγράφει πλέον την πιθανότητα σύγκρουσης το 2032 στο 3,1%, δηλαδή περίπου 1 στις 32.

Η πιθανότητα αυτή έχει αυξηθεί αρκετές φορές: η προηγούμενη εκτίμηση την τοποθετούσε στο 2,6%, ενώ στα τέλη Ιανουαρίου ήταν μόλις 1%.

Αυτές οι αλλαγές είναι αποτέλεσμα πιο λεπτομερών παρατηρήσεων, οι οποίες επέτρεψαν στους επιστήμονες να περιορίσουν σημαντικά την πιθανή τροχιά του αστεροειδούς.

Παρόλο που εξακολουθεί να είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο αστεροειδής δεν θα χτυπήσει τη Γη, οι επιστήμονες έχουν χαρτογραφήσει έναν πιθανό «διάδρομο» πρόσκρουσης – που δείχνει ότι περισσότεροι από 100 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε περιοχές που δυνητικά θα μπορούσαν να πληγούν από τον 2024 YR4.

Το CNEOS της NASA εξακολουθεί να κατατάσσει τον αστεροειδή στο επίπεδο 3 της Κλίμακας Τορίνο, η οποία συνδυάζει την πιθανότητα σύγκρουσης με τη δυνητική επικινδυνότητά της. Αν και η κλίμακα φτάνει έως το 10, το μέγεθος του 2024 YR4 σημαίνει ότι το μέγιστο που θα μπορούσε να φτάσει είναι το 8 – καθώς το 10 αντιστοιχεί σε παγκόσμιας κλίμακας καταστροφή, όπως εκείνη που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο αστεροειδής έχει διάμετρο από 40 έως 90 μέτρα. Η εκτίμηση αυτή βασίζεται στη φωτεινότητά του και μπορεί να διαφέρει σημαντικά, ανάλογα με το πόσο ανακλαστική είναι η επιφάνειά του – κάτι που οι αστρονόμοι προσπαθούν να προσδιορίσουν με πιο λεπτομερείς παρατηρήσεις.

Αυτή τη στιγμή, ο αστεροειδής απομακρύνεται από τη Γη και αναμένεται να χαθεί από την ορατότητα γύρω στον Απρίλιο. Αυτό σημαίνει ότι οι επιστήμονες επιταχύνουν τις παρατηρήσεις τους, ώστε να συλλέξουν όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες, καθώς η επόμενη ευκαιρία για μελέτη του δεν θα υπάρξει μέχρι το 2028 – οπότε μπορεί να είναι ήδη αργά.

«Δεν είμαστε ανυπεράσπιστοι» – Οι στρατηγικές αποτροπής που μελετώνται

Ακόμη όμως και στην υποθετική περίπτωση που η πιθανότητα σύγκρουσης έφτανε το 100%, «δεν είμαστε ανυπεράσπιστοι», υπογράμμισε ο Ρίτσαρντ Μόισλ, ο επικεφαλής του γραφείου πλανητικής άμυνας στην Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA).

Για να δοκιμάσει μια θεωρία της απέναντι σε αυτού του είδους τον κίνδυνο, η NASA έστειλε το 2022 ένα διαστημικό σκάφος να προσκρούσει στον Δίμορφο, έναν αστεροειδή με διάμετρο 160 μέτρων, ο οποίος δεν απειλούσε τη Γη. Η αποστολή DART κατάφερε όντως να αλλάξει την τροχιά του Δίμορφου και μια άλλη αποστολή, η Hera, εκτοξεύτηκε τον περασμένο Οκτώβριο για να μελετήσει τις συνέπειες της πρόσκρουσης στη δομή του.

Η τεχνική αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και στον YR4, σύμφωνα με τον Μπρους Μπετς, επιστήμονα στον αμερικανικό οργανισμό Planetary Society.

Οι επιστήμονες εξετάζουν πάντως και άλλες μεθόδους, πιο ήπιες, που δεν απαιτούν την άμεση επαφή με τον αστεροειδή. Μία από αυτές, του «βαρυτικού ελκυστή» συνίσταται στην αποστολή ενός μεγάλου διαστημοπλοίου σε μικρή απόσταση από το αστρικό σώμα. Χωρίς να αγγίξει τον αστεροειδή, το διαστημόπλοιο θα χρησιμοποιήσει τη βαρυτική έλξη για να τροποποιήσει την τροχιά του.

Μια εναλλακτική στρατηγική θα ήταν να σταλεί, επίσης σε μικρή απόσταση από τον αστεροειδή, ένα διαστημικό σκάφος με προωθητήρες οι οποίοι θα εξέπεμπαν «μια συνεχή ροή ιόντων», με αποτέλεσμα να αλλάξει η τροχιά του, εξήγησε ο Μόισλ.

Άλλη ήπια μέθοδος: να βαφτεί λευκή μία από τις πλευρές του αστεροειδούς για να εκμεταλλευτούν οι επιστήμονες το «φαινόμενο Γιαρκόφσκι», την απειροελάχιστη ώθηση που παράγεται από τη διαφορά μεταξύ της θέρμανσης από τον ήλιο και την ένταση της θερμικής ακτινοβολίας από το αντικείμενο. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να αλλάξει ελαφρά η τροχιά του.

Πέρυσι, Αμερικανοί επιστήμονες μελέτησαν εργαστηριακά τι θα συμβεί εάν προκληθεί πυρηνική έκρηξη κοντά σε έναν αστεροειδή, που στο πείραμά τους είχε μέγεθος μιας μπίλιας: το αποτέλεσμα θα ήταν να ατμοποιηθεί η επιφάνειά του, κάτι που θα τον ωθούσε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η αποστολή πυρηνικών όπλων στο διάστημα θεωρείται πάντως η έσχατη λύση απέναντι σε τεράστιους αστεροειδείς, με διάμετρο τουλάχιστον ενός χιλιομέτρου, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν παγκόσμια καταστροφή.

Μια άλλη ιδέα θα ήταν να «βομβαρδιστεί» ο αστεροειδής με ακτίνες λέιζερ για να ατμοποιηθεί μία από τις πλευρές του και να αλλάξει πορεία. Εργαστηριακά πειράματα υποδηλώνουν ότι η μέθοδος αυτή θα ήταν βιώσιμη, ωστόσο δεν είναι μεταξύ των «βασικών τεχνικών» που μελετούνται αυτήν την περίοδο, σύμφωνα με τον Μπετς.

Εάν κριθεί αναγκαίο, η εκτροπή του YR4 από την τροχιά του είναι «εφικτή, αλλά εξαρτάται από την ταχύτητα με την οποία θα δράσουμε ως πλανήτης», υπογράμμισε ο Μόισλ.

Οι διαστημικές υπηρεσίες και οι επιστήμονες θα κάνουν προτάσεις αλλά η τελική απόφαση για τον τρόπο αντιμετώπισης του κινδύνου θα ληφθεί από τους παγκόσμιους ηγέτες. Εάν όλες οι επιλογές αποτύχουν, θα έχουμε σε κάθε περίπτωση μια αρκετά συγκεκριμένη εικόνα για τη ζώνη πρόσκρουσης του αστεροειδούς ο οποίος δεν είναι «φονέας πλανητών» αλλά θα μπορούσε να απειλήσει μια πόλη, εξήγησε ο Μόισλ. Αυτό σημαίνει ότι η τελευταία γραμμή άμυνας θα ήταν η προετοιμασία για την πρόσκρουση και η πιθανή εκκένωση της ζώνης, εφόσον πρόκειται για κατοικημένη περιοχή.

«Επτάμισι χρόνια, είναι πολύς καιρός για να προετοιμαστούμε», είπε ο Μόισλ υπενθυμίζοντας ότι οι πιθανότητες να μην συγκρουστεί ο αστεροειδής με τη Γη ανέρχονται στο 97%.