Ο άγνωστος παράγοντας στον οποίον χρωστάς τα καλοκαίρια σου και τις Αποκριές
Διαβάζεται σε 4'Πριν αποχαιρετήσουμε το δίσεκτο Φλεβάρη ας τον ευχαριστήσουμε για την προσφορά του στη διατήρηση του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε και ζούμε τις εποχές.
- 28 Φεβρουαρίου 2024 09:04
Ένα δίσεκτο έτος περιλαμβάνει 366 ημέρες, αντί των παραδοσιακών 365. Αυτό το ξέρατε. Σε τι βοηθά όμως, αυτή η πρόσθεση; Να μη γιορτάζουμε το Καρναβάλι προς το καλοκαίρι που δεν θα ήσουν στη θάλασσα, αλλά στα χιονισμένα βουνά.
Ακολουθούν οι σχετικές πληροφορίες.
«Ο τρόπος που μετράμε τον χρόνο δεν ευθυγραμμίζεται ακριβώς με την τροχιά γύρω από τον ήλιο. Μας αρέσουν τα πράγματα σε ωραίους αριθμούς. Η φύση δεν λειτουργεί όμως, έτσι» εξηγεί η καθηγήτρια αστρονομίας στο National Air and Space Museum της Γιούτα, Shauna Edson.
Η Γη χρειάζεται περίπου 365.2422 ημέρες για να περιστραφεί γύρω από τον Ήλιο (365 ημέρες, 6 ώρες, 9 λεπτά και 9 δευτερόλεπτα, κατά μέσο όρο). Η περίοδος αυτή είναι γνωστή ως ηλιακό έτος.
Το τυπικό ημερολόγιο έχει 365 ημέρες.
Το αποτέλεσμα είναι μια μικρή αναντιστοιχία περίπου 6 ωρών κάθε χρόνο.
Το δίσεκτο έτος είναι ένας κρίσιμος μηχανισμός στο σύγχρονο ημερολόγιο για τη διόρθωση αυτής της ασυμφωνίας.
Προσθέτοντας μια επιπλέον ημέρα (κατά μέσο όρο) κάθε τέσσερα χρόνια, το ημερολογιακό έτος διατηρείται κατά προσέγγιση συγχρονισμένο με το ηλιακό έτος. Έτσι, δεν ‘μετακινούνται’ οι εποχές και διατηρείται η προβλεψιμότητα που απαιτείται σε κάποιες δραστηριότητες. Για παράδειγμα, τις καλλιέργειες.
ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΔΙΣΕΚΤΑ ΕΤΗ
Αν δεν υπήρχαν τα δίσεκτα έτη, με την πάροδο του χρόνου, αυτή η αναντιστοιχία θα συσσωρευόταν. Το αποτέλεσμα θα ήταν να μην συγχρονίζονται οι εποχές με το ημερολόγιο. Έτσι, έπειτα από αιώνες, ο χειμώνας θα ‘έπεφτε’ σε αυτό που ξέρουμε σήμερα ως καλοκαίρι (Ιούλιο), η άνοιξη το φθινόπωρο και ούτω καθ εξής.
Προφανώς και δεν θα τελείωνε εκεί κάτι, αφού ανάλογα με τον ‘όγκο’ της αναντιστοιχίας οι αλλαγές θα συνεχίζονταν.
Όχι ότι τώρα με την κλιματική κρίση έχουμε ξεκάθαρη εμπειρία από κάθε εποχή, όπως συνέβαινε παλαιότερα, αλλά χωρίς τα δίσεκτα έτη θα ήταν όλα λάθος.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως θα επηρεάζονταν και οι διακοπές μας, καθώς συνδέονται με συγκεκριμένες εποχές. Θα επηρεάζονταν και τα φεστιβάλ που σχετίζονται με συγκεκριμένες περιόδους (πχ οι Απόκριες που ‘πέφτουν’ πριν το Πάσχα).
Στον αγροτικό τομέα (του οποίου οι πραγματικές γνώσεις βασίζονται σε ημερολογιακούς μήνες) τα χρονοδιαγράμματα για τη φύτευση και τη συγκομιδή θα γίνονταν αναξιόπιστα, κάτι που θα απειλούσε την αποτελεσματικότητα των καλλιεργειών.
Μάλιστα, οι καλλιέργειες έγιναν η αφορμή να ‘δημιουργηθούν’ τα δίσεκτα έτη.
Ποιοι διαπίστωσαν πως ‘κουνιούνται’ οι εποχές
Το 600 πΧ οι Ρωμαίοι έκαναν το θερισμό τον ημερολογιακό χειμώνα και αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Ο Ιούλιος Καίσαρας έδωσε την ιδέα της προσθήκης ημερών σε κάθε έτος -ώστε να προχωρά σωστά βάσει των εποχών.
Ανέθεσε το έργο στους ιερείς που το παραέκαναν (για να εξυπηρετήσουν τους ηγέτες που τους ευνοούσαν), με συνέπεια να φτάσει ένα έτος στις 450 ημέρες.
Τότε ο Καίσαρας πέρασε στη δεύτερη επιλογή: τον Έλληνα αστρονόμο Σωσιγένη που εμπνεύστηκε το ένα δίσεκτο έτος, έπειτα από τρία κανονικά. Έτσι άρχισαν να υπολογίζουν την 24η Φλεβάρη -6η ημέρα πριν την 1η Μαρτίου- δυο φορές (δις). Και κάπως έτσι προέκυψε το ‘δίσεκτο’ που επεκτάθηκε σε όλον τον χρόνο.
Ακολούθησαν και άλλες προσθαφαιρέσεις, μέχρι το σύγχρονο ‘σχήμα’.
Ο Φεβρουάριος έμεινε ως η σταθερά, καθώς ήταν ο μήνας των νεκρών, της μετάνοιας και του ηθικού τους απολογισμού.
Σε ό,τι αφορά το ‘γρουσούζικο’ του δίσεκτου έτους, σε εποχές που ό,τι φαινόταν περίεργο χαρακτηριζόταν με ακραία μυθικό τρόπο (οι διπολικοί ήταν μάγοι), δεν θα τη γλίτωνε ο μήνας που πρόσφερε ακατανόητες συγκινήσεις.
Οι Ρωμαίοι πίστευαν πως κάθε Φλεβάρη ο Άδης έβγαινε ‘παγανιά’ και μοίραζε δυστυχία. Έτσι, όποιος παντρευόταν ή φύτευε αμπέλια εκείνον τον μήνα, έπαιζε με την τύχη του.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ»
Το 2020, δύο επιστήμονες πρότειναν το τέλος των δίσεκτων ετών, με την μετάβαση σε ένα που θα είχε διάρκεια 364 ημέρες. Θα ξεκινούσε πάντα Δευτέρα και τους περισσότερους μήνες θα έφτανε τις 30 ημέρες.
Αντί για δίσεκτα έτη, κάθε πέντε ή έξι χρόνια, θα προστίθεται μια επιπλέον εβδομάδα στο ημερολόγιο, την οποία θα εκμεταλλευόμασταν όπως θα θέλαμε -δεν θα είχαμε επαγγελματικές υποχρεώσεις.
Η πρόταση δεν «πέρασε».