Στην Τάφρο των Μαριανών κάνουν “πάρτι” τα μικρόβια
Στην Τάφρο των Μαριανών στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, που αποτελεί το βαθύτερο σημείο στον πλανήτη μας, μια διεθνής επιστημονική ομάδα για πρώτη φορά ανακάλυψε ένα άκρως δραστήριο οικοσύστημα μικροβίων.
- 19 Μαρτίου 2013 10:44
Η νέα έρευνα των Δανών, Γερμανών, Βρετανών και Ιαπώνων επιστημόνων, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόνι Γκλουντ του πανεπιστημίου της Νότιας Δανίας, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό γεωπιστημών “Nature Geoscience”, σύμφωνα με το BBC και το “New Scientist”, έρχεται να επιβεβαιώσει προηγούμενα στοιχεία ότι μια ποικιλία οργανισμών τελικά τα βγάζουν μια χαρά πέρα με ακραίες συνθήκες (παγωμένη θερμοκρασία, πίεση περίπου 1.100 μεγαλύτερη από εκείνη στην επιφάνεια της θάλασσας, πλήρες σκοτάδι), που έως πρόσφατα θεωρούνταν εχθρικές για τη ζωή.
“Τα βαθύτερα μέρη των βαθιών θαλασσών σίγουρα δεν αποτελούν νεκρές ζώνες», ανέφερε ο Σκοτσέζος ερευνητής δρ Ρόμπερτ Τούρνεβιτς. «Αυτά τα μικρόβια αναπνέουν όπως εμείς. Υπάρχει εντυπωσιακά μεγάλη ποσότητα τροφής εκεί κάτω και μάλιστα φρέσκια και πολύ θρεπτική”, πρόσθεσε.
Οι επιστήμονες έστειλαν, το 2010, ένα μη επανδρωμένο ρομποτικό βαθυσκάφος βάρους 600 κιλών στην τεράστια υποθαλάσσια τάφρο, από όπου συνέλλεξε δείγματα από το λασπωμένο ίζημα του βυθού σε βάθος έως 20 εκατοστών. Η μετέπειτα ανάλυση έδειξε μεγάλες ποσότητες οξυγόνου και ένα μεγάλο αριθμό μικροβίων. Κάθε κυβικό εκατοστό του ιζήματος του βυθού περιείχε περίπου 10 εκατ. μικρόβια.
Μάλιστα, οι πρωτόγονοι μονοκύτταροι μικροοργανισμοί ήσαν δέκα φορές περισσότεροι και δύο φορές πιο δραστήριοι σε βάθος 11 χιλιομέτρων από ό,τι σε πιο ρηχά νερά βάθους πέντε έως έξι χιλιομέτρων. Τα μικρόβια βρίσκουν στο βυθό της τάφρου των Μαριανών αφθονία νεκρής φυτικής και ζωικής ύλης, που καταβυθίζεται σιγά-σιγά από τα μικρότερα βάθη και αποσυντίθεται αργά όταν πια φθάσει στο βυθό και αρχίσει να μετατρέπεται σε ίζημα.
Είναι τελικά τόσο μεγάλες αυτές οι ποσότητες οργανικών υλικών (βρώσιμων από τα μικρόβια), που οι επιστήμονες δεν αποκλείουν πλέον ότι η τάφρος και οι άλλες αβυσσαλέες περιοχές των ωκεανών, παρόλο που αποτελούν μόνο το 2% των παγκόσμιων ωκεανών, παίζουν τελικά ρόλο – κλειδί στον λεγόμενο «κύκλο του άνθρακα» στον πλανήτη μας και, κατά συνέπεια, στη ρύθμιση του κλίματος της Γης.
Το 2012, ο αμερικανός σκηνοθέτης Ντέιβιντ Κάμερον είχε γίνει ο πρώτος άνθρωπος μετά από 50 χρόνια, που μόνος του, με ένα ειδικό βαθυσκάφος, είχε κατέβει για λίγη ώρα στο βυθό της τάφρου των Μαριανών, όπου όμως δεν είχε δει ιδιαίτερα ίχνη ζωής – ίσως γιατί δεν είχε μικροσκόπιο μαζί του! Η βιντεοσκόπηση πάντως που έκανε τότε στο τοπίο, το οποίο είχε χαρακτηρίσει «εξωγήινο», πρόκειται να αποτελέσει μελλοντικό ντοκιμαντέρ του «National Geographic».
Εξάλλου, την προηγούμενη εβδομάδα, μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον επίσης Δανό ερευνητή Μαρκ Λέβερ του πανεπιστημίου του Άαρχους, παρουσίασαν στο περιοδικό “Science” την ανακάλυψη για πρώτη φορά μικροβιακής ζωής σε βάθος εκατοντάδων μέτρων κάτω από το βυθό, μέσα στον ωκεάνιο φλοιό.
Αργότερα, εντός του 2013, οι επιστήμονες που ερεύνησαν τα μικρόβια στην τάφρο των Μαριανών, σχεδιάζουν να κάνουν ανάλογη συλλογή δειγμάτων από το δεύτερο βαθύτερο σημείο των ωκεανών, την τάφρο Κερμαντέκ – Τόνγκα, κοντά στις νήσους Φίτζι του Ειρηνικού, σε βάθος 10,8 χιλιομέτρων.