Τα δάχτυλά μας μπορούν να αποκαλύψουν αν είμαστε ψυχοπαθείς

Έχουν γίνει ήδη μελέτες για να διαπιστωθεί αν υπάρχει σχέση μεταξύ ορισμένων χαρακτηριστικών συμπεριφοράς και προσωπικότητας, με την αναλογία μήκους του δείκτη και του παράμεσου.

Τι προέκυψε;

Το θεώρημα πως αυτή η αναλογία επηρεάζεται από την έκθεση στην τεστοστερόνη κατά την προγεννητική ανάπτυξη. Η υψηλότερη έκθεση στην τεστοστερόνη κατά τη διάρκεια της προγεννητικής ανάπτυξης σχετίζεται με μικρότερο δείκτη και μακρύτερο δάκτυλο.

Σε ό,τι αφορά τον πιο κοντό δείκτη, συγκριτικά με τον παράμεσο, στους άνδρες φαίνεται να έχουν περισσότερες πιθανότητες να συμμετάσχουν σε επικίνδυνες συμπεριφορές (πχ τζόγος)

Είναι και πιο πιθανό να πάσχουν από κατάθλιψη.

Στις γυναίκες ‘δείχνει’ περισσότερες πιθανότητες να είναι διεκδικητικές και να αναλάβουν την ευθύνη σε κοινωνικές καταστάσεις.

Είναι και καλύτερες σε αθλήματα που απαιτούν συντονισμό χεριού–ματιού.

Τα ευρήματα του συγκεκριμένου τύπου ερευνών που έχει στο επίκεντρο πιθανές σχέσεις μεταξύ χαρακτηριστικών της συμπεριφοράς μας και της αναλογίας στο μήκος του δείκτη και του παράμεσου κρίνεται ως ενδεικτικός. Ξεκάθαρα χρειάζεται περισσότερη έρευνα ώστε και να κατανοηθούν υποκείμενοι μηχανισμοί.

Ερευνητές από τον Καναδά δίνουν έναν ακόμα λόγο να γίνουν περισσότερες εργασίες, ώστε να μιλήσουμε κάποια στιγμή σύντομα για δεδομένα.

TI ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΕΛΙΚΑ, Η ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΔΕΙΚΤΗ-ΠΑΡΑΜΕΣΟΥ

Βάσει των ευρημάτων μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Journal of Psychiatric Research, όσοι έχουν πιο ‘κοντούς’ δείκτες από παράμεσους είναι πιο πιθανό να έχουν διαγνωσμένη ψυχιατρική διαταραχή.

Η ομάδα ξεκίνησε σημειώνοντας ότι όσοι έχουν χαμηλότερη αναλογία 2D:4D (πιο κοντό δείκτη και μακρύτερο παράμεσο) είναι ήδη γνωστό ότι συνδέονται πιο συχνά με τα χαρακτηριστικά της «Σκοτεινής Τριάδας» (ναρκισσισμός, μακιαβελισμός, ψυχοπάθεια) και την επιθετική συμπεριφορά.

Σύμφωνα με όσα σημείωσαν οι συγγραφείς της δημοσίευσης, τα άτομα που βαθμολογούνται υψηλά στην κλίμακα της «Σκοτεινής Τριάδας» έχουν επίσης «υψηλές βαθμολογίες στη διανοητική αντοχή και τις αθλητικές επιδόσεις, αλλά και σε διάφορους τύπους αρνητικών ψυχοκοινωνικών και ψυχολογικών αποτελεσμάτων.

«Στη λίστα αυτή περιλαμβάνονται η δυσανεξία στην αβεβαιότητα, η ευαισθησία στο άγχος, το ‘σκληρό’ συναίσθημα και η διαπροσωπική χειραγώγηση».

Οι ερευνητές ανέλυσαν τα χέρια 80 εθελοντών (44 ατόμων με ψυχιατρικά προβλήματα και 36 υγιών ατόμων, χωρίς διαγνωσμένη ψυχική πάθηση) και επιβεβαίωσαν ότι «σε σύγκριση με υγιείς μάρτυρες, τα άτομα με κλινικά διαγνωσμένο ψυχιατρικό πρόβλημα είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν πιο κοντό δείκτη και μακρύτερο δάκτυλο».

Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν επίσης ότι «οι χαμηλότερες αναλογίες 2D:4D συσχετίστηκαν με υψηλότερα χαρακτηριστικά «Σκοτεινής Τριάδας».

Ο Serge Brand, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, κάλεσε τα άτομα με πιο κοντούς δείκτες να μην ανησυχούν, καθώς «πρόκειται για κάτι πολύ συχνό.

Μια χαμηλότερη αναλογία 2D:4D σχετίζεται και με προγεννητικά υψηλότερη τεστοστερόνη και χαμηλότερη έκθεση στα οιστρογόνα κατά το πρώτο τρίμηνο του εμβρύου».

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η αναλογία μήκους των δακτύλων, ως αντιπρόσωπος μιας συγκεκριμένης έκθεσης σε προγεννητικά σεξουαλικά στεροειδή, δεν πρέπει να θεωρείται ως η αμετάκλητη μοίρα ενός ατόμου».