Βρέθηκε το ‘Στόουνχεντζ 2’ σε μια αχαρτογράφητη περιοχή

Βρετανοί αρχαιολόγοι κατάφεραν να εντοπίσουν ένα μεγαλιθικό μνημείο, θαμμένο κάτω από τη γη, μόλις δύο μίλια από το περιβόητο Στόουνχεντζ, στην κομητεία του Γουΐλτσιρ (Wiltshire)

Όπως αναφέρουν ο Guardian και το BBC, εντοπίστηκαν περίπου 90 λίθοι που σχηματίζουν ένα ημικύκλιο, “κοιτάζοντας” προς τις όχθες του ποταμού Avon.

Όπως είχε ανακοινωθεί πριν λίγους μήνες, σύμφωνα με τις τελευταίες χαρτογραφήσεις της περιοχής, το Στόουνχεντζ δεν στεκόταν μονάχο εκεί όπου βρίσκεται σήμερα, αλλά περιβαλλόταν από 17 βωμούς.

Οι ερευνητές “σκάναραν” την περιοχή με μαγνητόμετρο, ένα ραντάρ που διαθέτει την ικανότητα να διαπερνά το έδαφος και ένα τρισδιάστατο σκάνερ με λέιζερ.

Οι πρώτες εκτιμήσεις αναφέρουν πως οι λίθοι που εντοπίστηκαν τις τελευταίες ημέρες στην περιοχή του Salisbury, έχουν ύψος περίπου 4,5 μέτρων. 

Οι νέες ανακαλύψεις ίσως να έχουν να κάνουν με το Durrington Walls “super henge”, σε μικρή απόσταση από το Στόουνχεντζ. Το συγκεκριμένο τελετουργικό μνημείο, πιθανότατα το μεγαλύτερο του είδους του στον κόσμο, έχει περιφέρεια άνω των 1,5 χλμ.

Τα ευρήματα χρονολογούνται 4.500 χρόνια πριν και εκτιμάται ότι θα είναι το πιο παλαιό προϊστορικό μνημείο που θα έχει εντοπιστεί ποτέ στη Βρετανία, μέχρι σήμερα.

H ευρύτερη περιοχή στην οποία εντοπίστηκε, παραμένει “αχαρτογράφητη” ακόμη, από αρχαιολογικής άποψης.

Στο Stonehenge Hidden Landscapes Project συμμετέχουν το University of Birmingham σε συνεργασία με το Ludwig Boltzmann Institute for Archaeological Prospection and Virtual Archaeology, και, σύμφωνα με ανακοίνωση του βρετανικού πανεπιστημίου, αποτελεί το μεγαλύτερο πρόγραμμα του είδους του.

Δεκάδες τύμβοι έχουν χαρτογραφηθεί με ακρίβεια από το εν λόγω πρόγραμμα, περιλαμβανομένου ενός, εποχής πριν το Στόουνχεντζ, με ένα μεγάλο ξύλινο κτίσμα που θεωρείται ότι χρησιμοποιούνταν για τελετές που είχαν να κάνουν με ενταφιασμό νεκρών.

Περισσότερα για τα νέα ευρήματα και για το πώς η νέα τεχνολογία οδηγεί στο να έρθουν σταδιακά στην επιφάνεια, θα ανακοινωθούν απόψε από το BBC One.

Σημειώνεται ότι το σύμπλεγμα του Στόουνχεντζ ολοκληρώθηκε σε αρκετές φάσεις κατασκευής που εκτείνονται σε χρονικό βάθος 2.000 χρόνων αν και υπάρχουν ευρήματα που μαρτυρούν δραστηριότητα πριν και μετά από αυτή τη χρονική περίοδο.

Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει μεσολιθικές πασσαλότρυπες, κάτω από το σύγχρονο χώρο στάθμευσης, που χρονολογούνται περίπου από το 8000 π.Χ., αν και επιβεβαιώνεται ότι συνδέονται με το μεταγενέστερο μνημείο. Τα ταφικά ευρήματα ενός αποκεφαλισμένου Σάξωνα στην ίδια περιοχή χρονολογούνται από τον 7ο αιώνα.

H χρονολόγηση και η κατανόηση των διαφορετικών φάσεων του Στόουνχεντζ δεν είναι απλή υπόθεση.

Είναι μια μάλλον περίπλοκη διαδικασία που στηρίζεται στα ελλιπή αρχεία των πρώτων ανασκαφών, σε πολύ λίγες ακριβείς επιστημονικά χρονολογήσεις και τη διατάραξη της φυσικής κιμωλίας του εδάφους από ανακατατάξεις της ύστερης παγετώδους και φυσικές διαταράξεις της πανίδας. Οι γενικότερα αποδεκτές φάσεις ολοκλήρωσης του μνημείου ακολουθούν λεπτομερειακά παρακάτω.

Τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στο κείμενο είναι αριθμημένα στην εικόνα που δείχνει τις αλλαγές του αρχαιολογικού τοπίου. Στο σχέδιο παραβλέπονται τα τρίλιθα για λόγους σαφήνειας. Τρύπες που δεν περιέχουν ή δεν περιείχαν ποτέ λίθους φαίνονται ως ανοικτοί κύκλοι, ενώ οι λίθοι που υφίστανται έως σήμερα παρατίθενται με διαφορετικό χρώμα.