Ο “Άξιος Τιμονιέρης”, ο χαμένος Πισσαρίδης και οι εκκλησιαστικές επενδύσεις

Ο Μητσοτάκης – Τιμονιέρης

Ένα ακόμη διθυραμβικό προσωνύμιο, απέκτησε το Σαββατοκύριακο ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μετά το «Μωυσής» και το «Μονομάχος» που του απέδωσαν φίλιοι ιστότοποί στο παρελθόν ήρθε η ώρα να αποκληθεί «Άξιος Τιμονιέρης».

Αυτή την φορά όμως με θεσμικό τρόπο. Τον χαρακτηρισμό αυτό τον απέδωσε ότι γραμματέας οργανωτικού της Ν.Δ, Στέλιος Κονταδάκης (γεγονός διόλου άσχετο από το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον διόρισε στην συγκεκριμένη θέση, υποθέτουμε). Όπως είπε στην ομιλία του για την σύνοδο των ΔΕΕΠ και ΔΗΜΤΟ της Νέας Δημοκρατίας: «Είμαστε υπερήφανοι για τον Πρωθυπουργό μας Κυριάκο Μητσοτάκη, γιατί παρά τις αντιξοότητες, απέδειξε σε όλους μας, φίλους, αλλά και πολιτικούς του αντιπάλους, ότι είναι ένας άξιος τιμονιέρης στο πηδάλιο της Χώρας. Ένας ικανός κυβερνήτης που οδηγεί με μαεστρία το καράβι του ανάμεσα σε ξέρες και βραχονησίδες, αποφεύγοντας σημαντικά εμπόδια, οδηγώντας την Πατρίδα μας σε ασφαλή και καθαρά νερά».

Τώρα βέβαια ο «Άξιος Τιμονιέρης» είναι πολύ κοντά στο «Μεγάλος Τιμονιέρης», δηλαδή το παρωνύμιο του Μάο Τσε Τούνγκ. Δεν ξέρουμε αν ο Στέλιος Κονταδάκης είχε αυτό υπόψη του όταν επέλεξε τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό, ή αναλογίστηκε το συνέδριο του Κ.Κ που έχει ξεκινήσει από χθές.

Το βέβαιο είναι πως έρχεται σε αντίθεση με τις πρωθυπουργικές επιδιώξεις στη παρούσα φάση όπου μαίνεται μία κόντρα «Δύσης – Ανατολής». Ιδίως από την στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επιλέξει να συμπεριληφθεί στους «προθύμους» του Δυτικού Κόσμου.

Εκείνος ο Πισσαρίδης και η επιτροπή του τι απέγιναν;

Θυμάστε τον νομπελίστα Οικονομολόγο Χριστόφορο Πισσαρίδη; Τον άνθρωπο που το 2020 είχε παρουσιαστεί από την κυβέρνηση ως η «απόλυτη λύση» για τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας;

Η περίφημη έκθεσή του για τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές ήταν όχι απλά το «ευαγγέλιο» για τις κυβερνητικές πολιτικές αλλά –υποτίθεται- και το εχέγγυο για την φήμη της χώρας στις διεθνείς αγορές. «Είναι ένα κείμενο αναφοράς, στο οποίο κάθε πολίτης, η ελληνική κοινωνία, τα κόμματα, οι φορείς της αγοράς, της κοινωνίας, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μπορούν να ανατρέχουν ανά πάσα στιγμή και να το συμβουλεύονται» είχε δηλώσει ο πρωθυπουργός όταν την παρουσίασε στις 23 Νοεμβρίου του 2020.

Από εκείνο το Φθινόπωρο, δεν έχουμε ακούσει κουβέντα για εκείνη την έκθεση. Κανείς υπουργός που φέρνει νομοσχέδιο για ψήφιση δεν περηφανεύεται πως υλοποιεί τις κατευθύνσεις της. Γενικώς ουδείς την μνημονεύει.

Είχαν αποκαλέσει μάλιστα τον Χριστόφορο Πισσαρίδη, «Τσιόδρα της Οικονομίας». Όπως διαπιστώνετε αμφότεροι εξαφανίστηκαν από την επικαιρότητα.

Εκκλησιαστικοί επενδυτές

Το ότι η κυβέρνηση αναζητά μονίμως επενδυτές το γνωρίζαμε. Μας το θυμίζει άλλωστε με κάθε ευκαιρία ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, περήφανος για το ότι τους «κάνει εύκολη την ζωή». Αυτό που δεν είχαμε αντιληφθεί πως ανάλογες αναζητήσεις έχει και η Εκκλησία της Ελλάδας.

Φήμες, αλλά και δημοσιεύματα δίχως συγκεκριμένη ειδησεογραφία, αναφέρουν ότι η τελευταία Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να αναζητήσει διακαώς επενδυτές για την εκκλησιαστική περιουσία. Δηλαδή κατά κύριο λόγο για ακίνητα σε όλη την χώρα που αναζητούν αξιοποίηση.

Το μόνον βέβαιο ότι σε αυτή την υπόθεση θα έχει σύμμαχο το ελληνικό δημόσιο. Ήδη με τις κατά καιρούς τροπολογίες του υπουργείου Οικονομικών έχουν δημιουργηθεί οι κατάλληλες προϋποθέσεις ενώ το συνολικό νομοθετικό πλαίσιο για κοινές προσπάθειες έχει ήδη διαμορφωθεί από την περίοδο της διακυβέρνησης Σαμαρά.

Θα ευχόμασταν «καλά κέρδη», αλλά τι ανάγκη μπορεί να έχει από τις δικές μας ευχές η Εκκλησία της Ελλάδας;

After sale για αρχαιότητες

Η περίφημη ρύθμιση που «πέρασε» από την Βουλή η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη το καλοκαίρι για τις αρχαιότητες που παραδόθηκαν στο ίδρυμα Στέρν φαίνεται πώς χρειάζεται … «αfter sale service».

Έτσι παρότι ψηφίστηκε από τους κυβερνητικούς βουλευτές, στις 8 Σεπτεμβρίου, ακόμη καταγράφονται δημοσιεύματα που αναφέρουν την προοπτική του να επιστρέψουν κάποτε τα εκθέματα στο ελληνικό δημόσιο.

Όπως λένε αυτοί που γνωρίζουν, αυτό συμβαίνει ακριβώς γιατί κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί ποτέ. Με την περίφημη κύρωση της συμφωνίας ανάμεσα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και το Ίδρυμα Στερν ξεκαθαρίστηκε ποιος είναι ο ιδιοκτήτης των αρχαιοτήτων αρά και αυτός που θα αποφασίσει τι θα γίνουν. Κι αυτός δεν είναι το ελληνικό δημόσιο.

Οι Έλληνες έχουν μάθει να μην πληρώνουν

Το διαβάσαμε και αυτό σε αρθρογραφία πρώην κορυφαίου τραπεζικού στελέχους: Δεν υπάρχει πρόβλημα με τις τραπεζικές χρεώσεις στις συναλλαγές των πολιτών. Το πρόβλημα είναι πως οι Έλληνες «έχουν μεγαλώσει περιμένοντας να έχουν υπηρεσίες χωρίς να είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν».

Έτσι για την ιστορία πάντως, αυτοί οι «κακομαθημένοι» έχουν πληρώσει δυο ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών. Δίχως αυτό να τους ωφελήσει με κάποια υπηρεσία. Τουναντίον.

Τροπολογία για τους πλειστηριασμούς

Μια και αναφερθήκαμε στα χρηματοπιστωτικά, είναι θέμα χρόνου το πότε θα «σκάσει» στην Βουλή τροπολογία που να «ακυρώνει» την πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Οι πέσεις είναι ασφυκτικές όπως μαθαίνουμε και αναζητείται απλά το κατάλληλο νομοσχέδιο που θα την «φιλοξενήσει» καθώς και ένα επικοινωνιακό σχέδιο να «περάσει στα μαλακά».

Η αντιπολίτευση πάντως δηλώνει ότι είναι σε ετοιμότητα. Όπως και ότι θα φροντίσει να μην «περάσει» δίχως τις δέουσες αντιστάσεις.