Ο νοσταλγός Κυρανάκης και οι εμφύλιοι της ακροδεξιάς

Να κι ο Κυρανάκης

Δεν του φάνηκαν …φοιτητές του Κώστα Κυρανάκη, οι δεκάδες χιλιάδες που διαδήλωσαν χθες στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Προφανώς οι αντιδράσεις στα ιδιωτικά πανεπιστήμια έκαναν τον υφυπουργό Ψηφιακής Πολιτικής να «βγάλει» τον «παλιό ΔΑΠίτη» που έχει μέσα του.

Έτσι λοιπόν απαντώντας στην κριτική της αντιπολίτευσης για την καταστολή των εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων δήλωσε στην Βουλή: «Αυτά που ονομάζεται εσείς παιδιά εδώ έξω και τσακωνόντουσαν μεταξύ τους με καδρόνια δεν είναι φοιτητές, δεν είναι παιδιά δεν είναι οι έφηβοι που θέλουν να αντιδράσουν στην κυβέρνηση. Είναι οι γνωστές ομάδες βίας οι οποίες πηγαίνουν από σχολή σε σχολή όπως κάνανε και επί δικών μας ημερών, όταν ήμασταν εμείς φοιτητές στα δημόσια πανεπιστήμια και έρχονταν και μας απειλούσαν και κλείνανε τις σχολές».

Έκτοτε βέβαια ο Κώστας Κυρανάκης είχε μία πολιτική καριέρα που μας έχει δώσει πολύ καλά να καταλάβουμε τον …δημοκρατικό του ήθος. Με τους τραμπουκισμούς του στην Βουλή, τις δηλώσεις το περί εργαζομένων που δουλεύουν υπερωρίες για να μπορούν να πάνε στον γιατρό ή τους πλούσιους που τρώνε περισσότερα μακαρόνια.

Ακροδεξιοί εμφύλιοι

Τι να πει κανείς για τους ακροδεξιούς «εμφύλιους»!

Οι χθεσινές εικόνες της κόντρας του Κυριάκου Βελόπουλου με τον Δημήτρη Νατσιό για το ποιος πήρε τη πρωτοβουλία ώστε να γίνει ονομαστική ψηφοφορία στο νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο είναι ενδεικτικός του …επιπέδου.

Τελικά όμως βρέθηκαν οι 15 απαραίτητοι βουλευτές με την συνεργασία Ελληνικής Λύσης και Νίκης. Καθότι η προσπάθεια τους να «τραβήξουν κόσμο» από το συντηρητικό κοινό της Νέας Δημοκρατίας τελικά υπερίσχυσε.

Πάντως ο συγκεκριμένος χώρος συνεχίζει να διαθέτει «φυλάρχους», «παράγοντες» και υπερφύαλα «εγώ». Ακόμα και οικονομικά ζητήματα που –όπως λένε αυτοί που ξέρουν- είναι αρκετά σημαντικά.

Για τον λόγο αυτό και είναι πολύ δύσκολο να αποκτήσει ενιαία έκφραση. Όσο κι αν το έχει προσπαθήσει στο παρελθόν. Σε αυτό ποντάρει πιθανότατα και το Μέγαρο Μαξίμου που -όπως εύκολα παρατηρεί κανείς- δεν διστάζει να κάνει ακίνδυνα (για το ίδιο) παιχνίδια με την ακροδεξιά.

Πώς;

Δεν ξέρουν πώς να την αντιμετωπίσουν τα επιτελεία της ηγεσίας στην Κουμουνδούρου την νέα δημόσκόπηση που έδωσε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο 10,2% με το ΠΑΣΟΚ δύο μονάδες πάνω και την «ανάσα του ΚΚΕ» στο λαιμό του.

Υπάρχει η μία εκδοχή που λέει πως μπορούν να την εντοπίσουν αρνητικά μια και δείχνει μία ακόμη μείωση του ποσοστού. Υπάρχει και η άλλη που λέει πως μπορούν να την αντιμετωπίσουν θετικά: Καθότι δίνει ακόμη διψήφιο νούμερο.

Πάντως η ηγεσία δεν έχει κάνει κάποια δήλωση που έστω να …αναπροσαρμόζει τον στόχο των ευρωεκλογών. Αυτός – σύμφωνα με τις σχετικές δηλώσεις του Στέφανου Κασσελάκη – είναι να βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη θέση.

Διαφορετικό ύφος

Σε εντελώς διαφορετικό ύφος από την «οργή» των ηγετικών κύκλων του ΣΥΡΙΖΑ το σχόλιο της Όλγας Γεροβασίλη για την περίφημη εκδήλωση της Τρίτης όπου θα μιλήσει ο Διονύσης Τεμπονέρας, ο Μανώλης Χριστοδουλάκης και η Έφη Αχτσιόγλου.

Όπως δήλωσε «πρόκειται για εκδήλωση της Εφημερίδας των Συντακτών και όχι για κοινή εκδήλωση ή πρωτοβουλία τριών πολιτικών στελεχών, όπως αρχικά φάνηκε. Και έχουμε δει πολλές τέτοιες εκδηλώσεις και στο παρελθόν και πολύ πιθανό να δούμε και στο μέλλον. Δεν είμαι αντίθετη στο διάλογο, στη συζήτηση, στον προβληματισμό. Και καταλαβαίνω και συμμερίζομαι – θα έλεγα – την αγωνία χιλιάδων πολιτών για την ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου απέναντι στην κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας».

Πρόσθεσε πάντως πως πρέπει «να μην δημιουργούμε προσδοκίες που πολύ σύντομα θα διαψευστούν» προβλέποντας μια άκρως ανταγωνιστική προεκλογική περίοδο για τα κόμματα του κέντρου και της αριστεράς.