Ο βιαστικός kasselista και η “αμερικάνικη” συνήθεια
Διαβάζεται σε 4'Όταν “Στεφανο-βουλευτής” αρνείται να παραδώσει την έδρα και οι κυβερνητικές δηλώσεις για τις εκλογές στις ΗΠΑ επαναλαμβάνονται
- 07 Νοεμβρίου 2024 06:53
Λέξη προς λέξη
Ζόρικο πρωϊνό για την κυβέρνηση το σημερινό. Καθότι η συνάντηση του Γιώργου Γεραπετρίτη – Χακάν Φιντάν θα δώσει το στίγμα του «που βαδίζουμε» στα ελληνοτουρκικά. Επίσης το …πόσο γρήγορα βαδίζουμε που είναι ίσως ακόμη πιο κομβικό.
Κι όταν λέμε «ζόρικο» δεν αναφερόμαστε στην βασική αντιπολίτευση. Άλλωστε ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΠΑΣΟΚ είναι ενάντιοι στις συνομιλίες ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα. Τουναντίον θα λέγαμε.
Το πρόβλημα βρίσκεται στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας. Για την ακρίβεια …όπως μπαίνει κανείς στο κέντρο και τα δεξιά. Εκεί να εξεταστούν τα όσα θα πει ο Έλληνας ΥΠΕΞ και ο τούρκος ομόλογός του εξονυχιστικά. Λέξη προς λέξη…
Αγανακτισμένοι
«Αγανακτισμένος σύνεδρος»! Αυτό είναι προφανώς το μοντέλο του ανθρωπό-τυπου που επιθυμεί η πλευρά Κασσελάκη να κυριαρχήσει στην εικόνα του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Ό έκπτωτος πρόεδρος φρόντισε στην συνέντευξη που έδωσε χθες στον ΣΚΑΙ να το περιγράψει όσο πιο γλαφυρά μπορούσε: Πρόσωπα τα οποία θα διαμαρτύρονται για την σύνθεση του Συνεδρίου (ουδείς θα ξέρει ποιοι είναι ακριβως) θα μαζευτούν μπροστά στον συνεδριακό χώρο. Θα δηλώνουν μάλιστα ότι έχουν αποκλειστεί.
Από εκεί και πέρα – όπως ξεκαθάρισε ο Στέφανος Κασσελάκης – ο καθένας έχει την δική του βούληση. Όπως καταλαβαίνετε μόνον κάποιος …αφελής μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν αντιλαμβάνεται τι σχεδιάζεται.
Κι επειδή μάλλον ήταν «χοντράδα», κατά το κοινώς λεγόμενο, ο Μανώλης Καπνισάκης διευθυντής του γραφείου του και νομικός σκέφθηκε ότι πρέπει και αυτός να παρέμβει. Έτσι ισχυρίστηκε σε ανακοίνωσή του πως η διαμαρτυρία είναι θεμιτό και νόμιμο δικαίωμα.
Πάντως μεγαλύτερο ενδιαφέρον από αυτά θα είχε το να δίνονταν μια απάντηση σε όσα είπε πριν 2 μέρες ο Παύλος Πολάκης σχετικά με το αν ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης ή συγγενείς του σε πρώτο βαθμό έχουν εταιρίες off-shore. Νομικό θέμα είναι και με το παραπάνω.
Φιλοξενία
Αυτά για μια συγκέντρωση που – όπως καθένας αντιλαμβάνεται – θέλει μερικά 24ωρα για να οργανωθεί. Ενώ ακόμη και σήμερα δεν έχει ανακοινωθεί ο αριθμός και τα ονόματα των συνέδρων. Έτσι ώστε να προλάβουν οι «αγανακτισμένοι σύνεδροι» να …αγανακτήσουν.
Μια και το έφερε η κουβέντα όμως οφείλουμε να παρατηρήσουμε πως την προσυνεδριακή εβδομάδα ο Στέφανος Κασσελάκης έχει καταγράψει 3 τηλεοπτικές εμφανίσεις σε κανάλια εθνικής εμβέλειας.
Η αντιμετώπιση που είχε στις συνεντεύξεις δεν θα λέγαμε ότι ήταν και ιδιαίτερα επιθετική. Ιδίως από δημοσιογράφους που …απορούσαν με το πως γίνεται να μην είναι υποψήφιος ή με την αποδοχή ότι υπάρχουν διαδικασίας με στόχο την περιστολή των δικαιωμάτων του.
Με λίγα λόγια για πρόσωπο το οποίο – υποτίθεται- πως διαθέτει αντισυστηματικά χαρακτηριστικά και βάλει εναντίον των ΜΜΕ, μάλλον είχε πολύ καλή φιλοξενία…
Βιάστηκε
Πάντως όσοι έχουν απορίες για το που πάει το πράγμα στον ΣΥΡΙΖΑ, μια ανάρτηση του βουλευτή Αλέξανδρου Αυλωνίτη (υποστηρικτή του Στέφανου Κασσελακη) λύνει πολλές απορίες. Αφού ξεκίνησε ήδη να μιλάει για (μη) παράδοση έδρας!
Όπως έγραψε στα social media «όσοι έχουν μόνη αγωνία αν θα παραδώσουμε την βουλευτική έδρα διαμηνύω:Ναι, θα την παραδώσω στον ΣΥΡΙΖΑ των αρχών &αξιών με τον οποίο συστρατεύτηκα.Όχι, δεν θα την παραδώσω στον ΣΥΡΙΖΑ των ολίγων, της αδιαλλαξίας,των αποκλεισμών και της ασέβειας στη βούληση του λαού».
Βιαστικός όπως φαίνεται για νέο κόμμα
Κάθε φορά
Κάθε φορά που εκλέγεται νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, κατά την διάρκεια των εκλογών ένας Έλληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος σπεύδει να δηλώσει ότι η κυβέρνηση θα συνεργαστεί με όποιον εκλεγεί.
Εξαίρεση δεν αποτέλεσε και ο Παύλος Μαρινάκης σπεύδοντας να διευκρινίσει πως «ανεξαρτήτως αποτελέσματος δεν θα επηρεαστούν οι σχέσεις μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι στρατηγικής σημασίας. Και ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση θα συνεργαστούμε».
Βέβαια αν δει κανείς το «πακέτο» των συμφωνιών που έχουν υπογραφεί ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια εύκολα διαπιστώνει πως …δεν μπορεί να γίνει αλλιώς! Πρόκειται για τις πιο σαφείς, αυστηρές και δεσμευτικές συμβάσεις που διαθέτει το ελληνικό κράτος.