Το χαμόγελο του Χατζηδάκη και το τσουβάλιασμα του Μαρινάκη

Χαμόγελο

Η ακρίβεια συνεχίζει να ταλαιπωρεί τους πολίτες αλλά την ίδια στιγμή φέρνει …χαμόγελα στο υπουργείο Οικονομικών και τον Κωστή Χατζηδάκη.  Καθότι οι αποδόσεις των φόρων αυξάνονται.

Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε μέχρι στιγμής για το πρώτο εξάμηνο της χρονιάς έχουμε παραπάνω φορολογικά έσοδα. Πιο συγκεκριμένα τα έσοδα αυτά ανέρχονται «σε 29.276 εκατ. ευρώ, αυξημένα κατά 1.336 εκατ. ευρώ ή 4,8% έναντι του στόχου». Αυτά σύμφωνα πάντα με το υπουργείο- προέρχονται από «την καλύτερη απόδοση των φόρων εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων» και την  «καλύτερη απόδοση στην είσπραξη των φόρων του τρέχοντος έτους (ΦΠΑ, ΕΦΚ κ.λπ.)».

Με πόσο μεγαλύτερη σαφήνεια πια να μας το πουν; Η ακρίβεια αποδεικνύεται ιδιαιτέρως προσοδοφόρα για τα κρατικά ταμεία.

Απορίες

Απορίες είχε ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης χθες στην Βουλή. Υπαρξιακές θα λέγαμε.

Αναρωτήθηκε πως γίνεται η αντιπολίτευση να τον κατηγορεί για προσπάθεια καταστροφής του Εθνικού Συστήματος Υγείας και για παράδοση του στους ιδιώτες και ταυτόχρονα να του ασκούν κριτική και οι ενώσεις των ιδιωτών γιατρών. Σημειώνοντας πως δεν μπορεί να συμβαίνει και το ένα και το άλλο.

Επειδή – σε θεωρητικό επίπεδο- θελήσαμε να αναζητήσουμε την απάντηση στο ερώτημα, βρήκαμε μία άκρη: Θα μπορούσε αυτό να συμβαίνει αν υπήρχε μια ηγεσία στο υπουργείο Υγείας που κατά κύριο λόγο να νομοθετεί υπέρ των μεγαλοεπιχειρηματιών στον χώρο της υγείας. Δίχως να λογαριάζει ούτε τους γιατρούς του δημοσίου, ούτε τους γιατρούς του δημοσίου τομέα.

Τσουβάλιασμα

Πιο… «τσουβάλιασμα» δεν γίνεται! Ο λόγος για τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη, που στο «μπρίφινγκ» προκειμένου να εξάρει τις επιδόσεις της Ελληνικής Αστυνομίας έκανε μια δήλωση με την οποία τα «ισοπέδωσε» όλα.

Όπως είπε «εδώ και μήνες βλέπουμε συντονισμένες επιχειρήσεις της Αστυνομίας που έχουν οδηγήσει σε μια σειρά από εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων σε Πανεπιστήμια, στην εξάρθρωση εγκληματικών οργανώσεων που, είτε έχουν σχέση με τον χώρο των γηπέδων  είτε άλλου είδους όπως τα κυκλώματα σε εφορίες, φυλακές, Δήμους».

Σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε οι φοιτητές που διαμαρτύρονται για όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη και τις δολοφονικές επιθέσεις του Ισραήλ, είναι το ίδιο ακριβώς με εγκληματικές οργανώσεις, «χούλιγκανς» και κυκλώματα καταχραστών η απατεώνων.

Ίσως δεν θα ήταν και υπερβολή να πούμε πως οι πρώτοι είναι μάλλον πιο ενοχλητικοί για την κυβέρνηση από τους δεύτερους.

Από τα αριστερά

Από «τα αριστερά» ασκεί κριτική η Ρένα Δούρου σε όσους σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για την ανασύνθεση της κεντροαριστεράς.

Σε αρθρογραφία της υποστηρίζει μεταξύ άλλων πως «στην προσπάθειά τους ετερογενείς δυνάμεις να ορίσουν την πολιτική ατζέντα μέσα από τη συγκόλληση των κομμάτων του προοδευτικού χώρου, καταφεύγουν σε επιφανειακούς παραλληλισμούς πχ με τη γαλλική εμπειρία του Νέου Γαλλικού Μετώπου. Αγνοώντας τις ιδιαιτερότητες της γαλλικής σκηνής και, ίσως την κυριότερη: την έντονη πίεση των συνδικάτων και των οργανώσεων».

Διακρίνει κανείς στην θέση αυτή την «κλασσική» θα έλεγε κανείς προσέγγιση του ότι τα πολιτικά μέτωπα πρέπει να εκφράζουν αντίστοιχα κοινωνικά. Ακόμη περισσότερο αν αυτά προέρχονται από τα συνδικάτα.

Λογικό ακούγεται. Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρεται στο ΣΥΡΙΖΑ που έχει για πρόεδρο τον Στέφανο Κασσελάκη. Δηλαδή τον πολιτικό αρχηγό που πριν μερικούς μήνες εμφανίστηκε στον ΣΕΒ και αντί να μιλήσει για αυξήσεις μισθών ζήτησε … stock options. Δηλαδή το μοίρασμα μετοχών στους εργαζόμενους. Θέση που ακόμη και νεοφιλελεύθερη Ν.Δ έχει ξεχάσει.

Άρα μάλλον θα είναι λίγο δύσκολο η συγκεκριμένη πολιτική ηγεσία να συμβάλλει στην δημιουργία «απαιτητικών» συνδικάτων. Αντιθέτως μπορεί να κωλυσιεργεί με αυτό το επιχείρημα.