Το χιούμορ του Μαρινάκη και η 8η του ΠΑΣΟΚ

Ειρωνείες

Κάνει και κάποιο είδος …χιούμορ όπως διαπιστώνουμε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης. Αναφερόμενος στις διατάξεις για την 6ήμερη εργασία δήλωσε στο «μπρίφινγκ»: «Δευτέρα, προχθές ήταν Σάββατο, πέρασε ένα Σαββατοκύριακο, δεν νομίζω ότι αυτό το οποίο συνέβη στην Ελλάδα, το πρώτο Σαββατοκύριακο αυτού του Ιουλίου, δεν νομίζω να είδαμε να καθιερώνεται η εξαήμερη εργασία».

«Ένα δίκιο» ίσως πρέπει να του το δώσουμε. Είναι πολύ πιθανόν στην πράξη όλα αυτά να εφαρμόζονται καιρό τώρα και η κυβερνηση να φρόντισε για την νομιμοποίησή τους με μία εγκύκλιο της Νίκης Κεραμέως.

Από την άλλη όμως ίσως πρέπει να σκεφτεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι δεν είναι …για ειρωνείες η καθημερινότητας χιλιάδων εργαζομένων που έχουν ξεχάσει τι σημαίνει ελεύθερος χρόνος. Και μάλιστα για ελάχιστη αμοιβή.

Η γκλίτσα

Το λαϊκό ρητό με τον «τσοπάνη» και την «γκλίτσα» φαίνεται δεν το έχουν εμπεδώσει εκεί στην Κουμουνδούρου. Παρότι ο Στέφανος Κασσελάκης γενικά φαίνεται γενικά να είναι οικείος με ρήσεις παλιότερων δεκαετιών.

Αλλιώς δεν εξηγείται το ότι σήμερα με ανακοίνωση τους επανέφεραν το θέμα του Πόθεν Έσχες. Σε ανακοίνωσή του ΣΥΡΙΖΑ εγκαλείται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με το ερώτημα του «γιατί αρνείται την πρόταση του Στέφανου Κασσελάκη να δώσουν όλοι στη δημοσιότητα τα τελευταία Πόθεν  Έσχες;». Όπως επίσης με το «γιατί δεν συμφωνεί με τις αλλαγές που ζητήσαμε στο Πόθεν Έσχες, ώστε και τα κόμματα και οι βουλευτές να δίνουν τους όρους των δανείων τους στη δημοσιότητα».

Όχι ότι μπορεί να διαφωνήσει κανείς με προτάσεις μεγαλύτερης διαφάνειας. Όμως για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμη δημοσιοποιηθεί κανένα τεκμήριο (και δεν εννοούμε ένα excel) της  δήλωσης περιουσιακής του κατάστασης. Παρότι έχει δεσμευθεί δημόσια πως θα το πράξει. Πράγμα που τον κάνει σχεδόν τον μόνο αρχηγό, αν όχι τον μόνο πολιτικό με αυτή την …μικρή έλλειψη.

Εκτός αν προσπαθεί να το αποφύγει επικαλούμενος την στάση που θα κρατήσουν τα μέλη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας

Η συμβουλή

Ας μείνουμε στον ΣΥΡΙΖΑ όπου πολλοί αναρωτιούνται ποιος συμβούλεψε τον Στέφανο Κασσελάκη, να κάνει αυτή την φοβερή εκτίμηση για τις Γαλλικές Εκλογές στην ομιλία του στην Κ.Ε το περασμένο Σάββατο. Αν θυμάστε υποστήριξε ότι το Νέο Λαϊκό Μέτωπο θα αφαιρούσε ψήφους από τον Μακρόν και όχι από την Λεπέν (που ήρθε 3η).

Ορισμένοι σκέφθηκαν τον Γιάννη Μπουρνούς που φημολογείται ώς ένας από τους λογογράφους του Στέφανου Κασσελάκη. Κάποιοι άλλοι όμως θυμήθηκαν ότι σε πρόσφατη συνεδρίαση οργάνου μια ανάλογη εκτίμηση είχε εκφράσει η Ρένα Δούρου. Προκαλώντας την έκπληξη αλλά και την αντίθετη γνώμη σχεδόν όλων όσων την άκουσαν.

Η Άννα

Δεν ξέρουμε αν τελικά η Άννα Διαμαντοπούλου θα είναι υποψήφια για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Αν όμως τελικά είναι θα ξέρουμε το …γιατί!

Αυτό το ξεκαθάρισε στην συνέντευξή της στον ΣΚΑΙ. Δηλώνοντας πως «φαίνεται ότι κλείνει για τη Νέα Δημοκρατία ο πενταετής κύκλος σταθεροποίησης της χώρας, που είχε σε σημαντικό βαθμό και επικοινωνιακά χαρακτηριστικά». Προσθέτοντας πως «βλέπουμε μια σοβαρή πίεση από δυνάμεις της να πάει πιο δεξιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε βέρτιγκο. Δεν υπάρχει στην Ελλάδα κουλτούρα συναίνεσης».

Ε, αυτό μπορεί ωραιότατα να μεταφραστεί: Προκειμένου να υπάρξει σταθερότητας στην χώρα (πάντα ήταν οπαδός της σταθερότητας η Α.Διαμαντοπούλου) καλά θα ήταν το ΠΑΣΟΚ δείχνοντας κουλτούρα συναίνεσης να συγκυβερνήσει με την Ν.Δ. Αυτή θα ήταν μια πολύ καλύτερη εξέλιξη από το να αφεθεί να πάει «πιο δεξιά»

Άλλωστε αυτές οι απόψεις κάθε άλλο παρά άγνωστες είναι στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Και δεν το λέμε εμείς, το έχει πει σε ομιλίες του ο ίδιος ο πρόεδρός του…

Είχαν δίκιο

«Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής υπάρχει και για τα μη κρατικά μη κερδοσκοπικά παραρτήματα. Είναι η διασφάλιση που βάζει η Πολιτεία, πέραν των άλλων διασφαλίσεων που θα βάλουν τα παραρτήματα, όταν ιδρυθούν στη χώρα μας».

Αυτό δήλωσε η υφυπουργός Παιδείας Ζέτα Μακρή μιλώντας χθες στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Ενδιαφέρον.

Ιδίως από την στιγμή που όταν ψηφίστηκε η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής από την Νίκη Κεραμέως, τον Οκτώβριο του 2021 η τότε ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δεν το συνέδεε με την ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Μιλούσε μόνον για αναβάθμιση των σπουδών και του επιπέδου του δημόσιου πανεπιστημίων. Άλλωστε τότε ακόμη το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων ήταν εξαρτημένο (θεωρητικά τουλάχιστον) από την αναθεώρηση του άρθρου 16.

Η αντιπολίτευση και οι εκπρόσωποι των φοιτητών και των εκπαιδευτικών έλεγαν τότε πως αποτελεί βήμα για την ιδιωτικοποίηση. Και τελικά είχαν δίκιο.