Κακοκαιρία Daniel: Οι ήρωες της πρώτης γραμμής μιλούν έναν χρόνο μετά

Ένας ολόκληρος χρόνος έχει συμπληρωθεί από το πρωτοφανές χτύπημα της κακοκαιρίας Daniel, ο οποίος σάρωσε ό,τι βρήκε μπροστά του, προκαλώντας ανυπολόγιστες ζημιές αλλά και ανθρώπινες απώλειες κυρίως στη Θεσσαλία. Άλλωστε, η περιοχή ουδέποτε θα είναι ίδια ξανά, με το τραύμα στους κατοίκους να είναι ακόμα ανοιχτό.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όμως, οι οποίοι υπέστησαν τις δραματικές επιπτώσεις της πρωτοφανούς φυσικής καταστροφής, έχουν στο πλευρό τους από την πρώτη στιγμή τόσο την Interamerican όσο και την Anytime, οι οποίες προσπαθούν να κάνουν τα πάντα για να φέρουν ξανά την ελπίδα στον πολύπαθο τόπο.

Χωρίς, όμως, να ξεχνάνε τις ιστορίες των πραγματικών πρωταγωνιστών. Αυτών, δηλαδή, που ξεπέρασαν τα όριά τους και στάθηκαν δίπλα στον συνάνθρωπό τους, σώζοντας ζωές και περιουσία.

Πρόκειται για ιστορίες ανθρώπινης δύναμης και απαράμιλλης αποφασιστικότητας, οι οποίες αναδεικνύονται μέσα από τη ματιά της Danezis Stories, η οποία επιμελήθηκε τη σειρά ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «Χτίζοντας ξανά την ελπίδα», με την υπογραφή της Interamerican και της Anytime.

Αλλά, ας αφήσουμε καλύτερα να μιλήσουν οι άνθρωποι, οι οποίοι έζησαν την καταστροφή, την απελπισία και την απόγνωση στην πρώτη γραμμή. Οι ίδιοι, κατά τις κρίσιμες ώρες της επέλασης του «Daniel» επιχείρησαν μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες και έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να δώσουν διέξοδο ξανά στην ελπίδα και να ανταποκριθούν στις επείγουσες ανάγκες των πληγέντων. Όλα αυτά με ενσυναίσθηση, ανθρωπιά και αποτελεσματικότητα.

Όπως για παράδειγμα έκανε ο Βαγγέλης Αντωνόπουλος, οδηγός Οδικής Βοήθειας στην Interamerican από το 1993, ο οποίος περιγράφει τις εικόνες καταστροφής που θα μείνουν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη του. «Όταν έφτασα στον Παλαμά το πρωί είδα ένα θέαμα που δεν το είχα ξαναδεί στα 31 χρόνια». Εκατοντάδες αυτοκίνητα μέσα στο νερό, το ένα πάνω στο άλλο, σε λάσπη ανάμεσα σε ξύλα και σίδερα.

«Ανακούφιση να βοηθάμε τους ανθρώπους»

Ο ίδιος φέρνει στον νου του την πρώτη κλήση -έναν ηλικιωμένο που είχε εγκλωβιστεί σε στάβλο κι η λάσπη είχε φτάσει σχεδόν στις πόρτες του αυτοκινήτου του. Θυμάται τα μάτια του, την απελπισία που βίωνε, τις εκκλήσεις του για βοήθεια: «παιδάκι μου κάνε ό,τι μπορείς να το βγάλουμε», αλλά και ότι τελικά έπειτα από πολλή προσπάθεια τα κατάφεραν.

«Όλα αυτά τα χρόνια δίνουμε την ψυχή μας κι η εταιρία είναι δίπλα μας και μας στηρίζει» υπογραμμίζει μεταξύ άλλων. «Όταν ο πελάτης σου λέει “ευχαριστώ” και βάζει το χέρι στην καρδιά, εκείνη την ώρα η ικανοποίηση είναι τεράστια. Κάθε μέρα που τελείωνε, πέρα από την κούραση, αισθανόμασταν και μια ανακούφιση που βοηθάμε τους ανθρώπους», εξομολογείται. «Τα φορτηγά της Interamerican ήταν εκεί, οι οδηγοί ήμασταν εκεί, η εταιρία ήταν παρούσα».

Η συγκινητική αγκαλιά του κόσμου

Στην πρώτη γραμμή ήταν και ο Νίκος Καραβαλάκης, Team Leader Πληρωμάτων Ασθενοφόρων της Interamerican. «Όταν φτάσαμε το νερό ήταν περίπου στο 1,5 μέτρο και προσπαθούσαμε να βρούμε σε ποιο σημείο του δρόμου έχει 40-50 πόντους νερό λόγω της υψομετρικής διαφοράς για να μπορούμε να προσεγγίσουμε» θυμάται έναν χρόνο μετά, κάνοντας λόγο για σκληρές και πρωτοφανείς εικόνες.

Στο ελικοδρόμιο –που ήταν το σημείο επιχειρήσεων– προσγειώνονταν δύο ελικόπτερα ταυτόχρονα και κατέβαιναν άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, οι οποίοι πραγματικά δεν ήξεραν πού να πάνε και τι να κάνουν. Θυμάται τον πρώτο ασθενή που παρέλαβαν, ο οποίος είχε καρδιολογικά προβλήματα, για δύο ημέρες δεν είχε πάρει τα φάρμακά του κι έπρεπε άμεσα να μεταφερθεί στο νοσοκομείο γιατί είχε υψηλούς παλμούς και αυξημένη πίεση. Δεν θα ξεχάσει τη συγκινητική αγκαλιά του κόσμου στη μεγάλη τους προσπάθεια.

«Είναι πολύ σημαντικό να έχεις μια ιδιωτική ασφάλεια και να ξέρεις ότι στα δύσκολα θα μπορείς να έχεις μια υπηρεσία που είναι εκεί για σένα και ανά πάσα ώρα και στιγμή θα βρεθεί κοντά σου για να σε υποστηρίξει» τονίζει.

«Είμαι περήφανος που κάνω αυτή τη δουλειά»

Ο Κωνσταντίνος Αντωνίου, Διασώστης Πληρώματος Ασθενοφόρων της Interamerican επιχειρούσε σε γνώριμα μέρη, καθώς έχει γεννηθεί κι έχει μεγαλώσει στην περιοχή. Είναι χαρακτηριστικό δε, ότι έσπευσε να απεγκλωβίσει την ίδια του τη μητέρα. «Είμαι περήφανος που κάνω αυτή τη δουλειά». «Ό,τι κι αν γίνει θα ήθελα να είμαι ξανά στην πρώτη γραμμή και να βοηθήσω τους ασφαλισμένους μας κι όποιον άλλον συνάνθρωπό μας χρειαστεί τη βοήθειά μας».

Όλα τα παραπάνω λόγια υπενθυμίζουν σε όλους τις δραματικές στιγμές του περσινού Σεπτεμβρίου, αλλά ταυτόχρονα μας γεμίζουν ελπίδα για ένα μέλλον με περισσότερη αλληλεγγύη. Κι αυτό είναι το αποτύπωμα που αφήνουν τόσο η Interamerican, όσο και η Anytime στην κοινωνία -όπου υπάρχει ανάγκη, πρωτοστατώντας στην αντιμετώπιση των συνεπειών των φυσικών καταστροφών.

Μπορείτε να δείτε τις ιστορίες στο interamerican.gr/rebuildinghope