Κωνσταντίνος Αμπλιανίτης: Στον κόσμο του Augmented reality που γέννησε το Pokemon Go

Στο Pokemon GO, το παιχνίδι που έγινε μανία, ο κάθε παίκτης μπορούσε να εντοπίσει Pokemon στο δρόμο του, να κλικάρει και να κερδίσει. Η δυνατότητα αλληλεπίδρασης με αντικείμενα που δεν βρίσκονται στον πραγματικό χώρο, βασίζεται σε μια τεχνολογία που ονομάζεται Augmented reality, αυτό που στα ελληνικά λέγεται «επαυξημένη πραγματικότητα».

Με αυτήν ασχολείται ο δρ. Κωνσταντίνος Αμπλιανίτης, ένας Έλληνας επιχειρηματίας και ακαδημαϊκός που ζει μόνιμα στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Είναι συνιδρυτής και Chief Scientific Officer της Volograms Ltd., μίας spin-off start-up εταιρίας που γεννήθηκε στην Σχολή Πληροφορικής και Στατιστικής του Trinity College Dublin και υπόσχεται να φέρει την καινοτομία στον χώρο της τεχνολογίας, φέρνοντας το Augmented and Virtual Reality ένα βήμα πιο κοντά στα χέρια του καταναλωτή.

«Το όραμα μας σαν εταιρία, είναι να μπορούμε να δώσουμε την δυνατότητα σε κάθε χρήστη που χρησιμοποιεί την κάμερα του κινητού του, να μπορεί να καταγράψει ένα αντικείμενο της αρεσκείας του που βρίσκεται στο πραγματικό του περιβάλλον και να δημιουργήσει το δικό του Augmented reality περιεχόμενο χωρίς τον περιορισμό ενός σχεδιαστικού προγράμματος, η την συμβολή κάποιου ειδικού, όπως γίνεται μέχρι σήμερα. Με απλά λόγια, θέλουμε ο χρήστης να μπορεί να φτιάχνει εύκολα και γρήγορα ένα δικό του πραγματικό Pokemon!», εξήγησε ο δρ. Αμπλιανίτης.

Κι όλα αυτά στο φιλόξενο επιχειρηματικά περιβάλλον της Ιρλανδίας, όπου μετά το οικονομικό πρόγραμμα διάσωσης έχει καταφέρει να αποτελέσει φυτώριο νεοφυών επιχειρήσεων – και όχι μόνο. Για τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις μάλιστα θέλησε να ενημερωθεί και ο Έλληνας αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος.

Ο Κωνσταντίνος Αμπλιανίτης βρέθηκε στο Δουβλίνο τον φθινόπωρο του 2016, σε ηλικία 29 ετών, ύστερα από επτά χρόνια διαμονής στο Βερολίνο της Γερμανίας. Λίγους μήνες πριν ολοκληρώσει το διδακτορικό του στον τομέα της Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου, έψαχνε το επόμενο βήμα στη καριέρα του. «Εκείνη τη περίοδο γνώρισα τον Δρ. Aljosa Smolic, έναν καταξιωμένο ακαδημαϊκό διεθνούς κύρους στον τομέα των Creative Technologies, επικεφαλής μια μεγάλης ερευνητικής ομάδας στην Disney Research στη Ζυρίχη», διηγείται.

«Ύστερα από εκτενείς συζητήσεις, μου πρότεινε να τον ακολουθήσω στο Δουβλίνο και συγκεκριμένα στο πανεπιστήμιο του Oscar Wilde και του Samuel Beckett, να συμμετάσχω ως μεταδιδακτορικός ερευνητής (postdoctoral research fellow) σε ένα ερευνητικό Project που ονομάζεται V-SENSE (Extending Visual Sensation through Image-based Visual Computing) για το οποίο έλαβε μια χρηματοδότησή 5 εκατομμυρίων ευρώ από το Science Foundation Ireland (SFI) και μια θέση ταυτόχρονα ως SFI Research Professor of Creative Technologies στο ίδιο το πανεπιστήμιο».

Για την Ιρλανδία

Ενώ η Ιρλανδία πριν κάποια χρόνια ήταν μια αγροτική χώρα με την οικονομία της να στηρίζεται κυρίως στην εσωτερική της αγορά, το κράτος κάποια στιγμή αποφάσισε να αλλάξει την μακροχρόνια οικονομική στρατηγική της χώρας και να την μετατρέψει σε ένα κέντρο παραγωγικότητας, κλείνοντας το μάτι σε εξαγωγικές επιχειρήσεις και πολυεθνικές να έρθουν και να εγκαταστήσουν την βάση τους εκεί.

«Αυτό το πέτυχαν ρίχνοντας σταδιακά τον φορολογικό συντελεστή για τις επιχειρήσεις από το 40% που βρισκόταν το 1993 στο 12.5% το 2003, όπου και παραμένει σταθερός μέχρι σήμερα με βάση τα τελευταία στοιχεία της ΕΕ. Η Ιρλανδία αυτή την στιγμή είναι η χώρα με την ταχύτερη αναπτυσσόμενη οικονομία στην ΕΕ τα τελευταία χρόνια, διατηρώντας από τους ψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης από το 2014 και μετά (με βάση την ετήσια έκθεση της ΕΕ)», μας ενημερώνει ο δρ. Αμπλιανίτης.

Ο ίδιος μας μιλά για τον κεντρικό κρατικό οργανισμό που στηρίζει τη νέα επιχειρηματικότητα του τόπου και ονομάζεται Enterprise Ireland (ΕΙ), που στόχο έχει να προσφέρει συμβουλευτικές υπηρεσίες (χωρίς κόστος) και οικονομική ενίσχυση σε Ιρλανδικές επιχειρήσεις, έτσι ώστε να τις βοηθήσουν να αναπτύξουν το προϊόν τους στην τοπική και κατά επέκταση στις παγκόσμια αγορά. Με αυτόν τον τρόπο συμβάλλει έμμεσα στη διατήρηση μιας βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης του τόπου με την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

«Δύο βασικά προγράμματα οικονομικής στήριξης παρέχει η ΕΙ, που πιστεύω έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το πρώτο αποσκοπεί στην οικονομική ενίσχυση επιχειρήσεων με βασικό κριτήριο το μέγεθος τους και την προοπτική εξέλιξής τους και το δεύτερο στην στήριξη επιστημόνων από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας που προσπαθούν να εμπορευματοποιήσουν την τεχνολογία που έχουν αναπτύξει. Σε κάθε περίπτωση, η στρατηγική που ακολουθείται σε μία επένδυση είναι μακροπρόθεσμα η επιστροφή των χρημάτων αυτών στα κρατικά ταμεία μέσω εργατικών εισφορών. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίον μετά την επένδυση δεν τοποθετούν εκπρόσωπο τους στα διοικητικά συμβούλια των επιχειρήσεων που χρηματοδοτούν, παρόλο που είναι μέτοχοι», λέει ο ειδικός.

«Εκτός από αυτόν τον δημόσιο οργανισμό, υπάρχουν και πολλά ιδιωτικά κεφάλαια τα οποία διαχειρίζονται από Venture Capitals, η αλλιώς VCs. Κάθε VC στελεχώνεται από άτομα με τεχνογνωσία και εμπειρία σε συγκεκριμένους τομείς και αυτό φαίνεται και από το portfolio εταιριών που έχουν στο δυναμικό τους. Σε αντίθεση με την EI, οι VCs έχουν πάντοτε κάποιον εκπρόσωπο τους στα διοικητικά συμβούλια των εταιριών που χρηματοδοτούν και συμμετέχουν ενεργά στη στρατηγική που θα ακολουθήσει η εταιρία. Τέλος, η ΕΙ έχει δημιουργήσει ένα επίσημο δίκτυο συνεργασίας με τις περισσότερες VCs στην Ιρλανδία με σκοπό κυρίως της συν-επένδυση σε μία εταιρία», τονίζει.

Για το know how της Ιρλανδίας θέλησε να ενημερωθεί ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Κατρούγκαλος. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Ελληνικής Πρεσβείας και της Ελληνικής Επιχειρηματικής Κοινότητας της Ιρλανδίας. «Η συνάντηση έλαβε μέρος στο Guinness Enterprise Centre (GEC) του Δουβλίνου, ένα από τα μεγαλύτερα οικοσυστήματα start-up της χώρας όπου και εδρεύει και η δικιά μου εταιρία (Volograms Ltd.). Σκοπός της συνάντησης αυτής ήταν να ενημερωθεί ο Υπουργός για το επιχειρηματικό αναπτυξιακό (πετυχημένο) μοντέλο της Ιρλανδίας από τοπικούς παράγοντες του τόπου. Επιπλέον, του δόθηκε η ευκαιρία να συνομιλήσει με νέους επιχειρηματίες που έχουν της έδρα της εταιρίας τους στην Ιρλανδία και δραστηριοποιούνται εντός και εκτός της χώρας», εξηγεί.

Για την Ελλάδα

«Αν η Ελλάδα δεν μειώσει σε πρώτη φάση τους φορολογικούς συντελεστές των επιχειρήσεων προσεγγίζοντας σταδιακά με τα χρόνια τα επίπεδα αυτά της Ιρλανδίας και σε δεύτερη φάση τους φόρους στις εργατικές εισφορές, πολύ δύσκολα βλέπω την ανάπτυξη να έρχεται», πιστεύει ο δρ. Αμπλιανίτης. «Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό νέων επιχειρήσεων που ιδρύονται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια κινείται κυρίως γύρο από τον χώρο της εστίασης και ένδυσης με ένα πολύ μικρό ποσοστό στον τομέα της τεχνολογίας και της καινοτομίας γενικότερα. Μια οικονομία δεν μπορεί να γίνει ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο με αυτό τον τρόπο. Αλλά το πρόβλημα για μένα είναι ποιο βασικό και ξεκινάει για παράδειγμα από την διαδικασία και γραφειοκρατία ίδρυσης εταιρίας στην Ελλάδα. Στην Ιρλανδία υπάρχει το Companies Registration Office (CRO), μια ψηφιακή πλατφόρμα που σου δίνει την δυνατότητα να κάνεις έναρξη της εταιρία σου μέσα σε λίγα λεπτά και με μηδαμινή γραφειοκρατία. Δε θα μπορούσε το Ελληνικό κράτος να διαθέσει κάποια κονδύλια να φτιάξει κάτι αντίστοιχο;», υπογραμμίζει.

«Θα γυρνούσατε ποτέ στην Ελλάδα;», τον ρωτάμε. «Ναι, κάποια στιγμή στη ζωή μου θα ήθελα να γυρίσω πίσω. Μου λείπουν αρκετά πράγματα πέρα από οικογένεια και φίλοι, όπως π.χ. ο τρόπος ζωής στην Ελλάδα και η δυνατότητα να μπορώ να μπαίνω μέσα σε ένα πλοίο η αεροπλάνο και να πηγαίνω για ένα ΠΣΚ σε κάποιο νησί. Η αξία της Βιταμίνης D είναι ανεκτίμητη! Σίγουρα μία βασική προϋπόθεση για να γυρνούσα πίσω είναι η βιοποριστική προοπτική του τόπου, να έχουν δημιουργηθεί συνθήκες στην αγορά τέτοιες που να έχουν την ανάγκη της δικιάς μου τεχνογνωσίας και εμπειρίας», απαντά.

«Αυτό που θα συμβούλευα κάθε νέο που έχει τελειώσει Πληροφορική στην Ελλάδα είναι να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο εξωτερικό, έστω για κάποιο χρονικό διάστημα, να συναναστραφεί με άλλες κουλτούρες (εντός και εκτός εργασιακού χώρου) να ζήσει πως είναι να είσαι πολίτης της εκάστοτε χώρας. Είναι πραγματικά μια εμπειρία ζωής, μια σχολή, η οποία σε βοηθάει να καταλάβεις καλύτερα τον εαυτό σου και γενικά σε κάνει ποιο δυνατό! Επιπλέον, με την πληροφορία που είναι διαθέσιμη μέσω του Internet, ιδιαίτερα στον τομέα της Πληροφορικής, κάθε Έλληνας νέος επιστήμονας στον χώρο μπορεί να βρίσκεται στο ίδιο γνωσιακό επίπεδο με έναν αντίστοιχο ξένο, κάνοντας τους εξίσου ανταγωνιστικούς και περιζήτητους σε παγκόσμιο επίπεδο. Άρα να μην φοβούνται τον ανταγωνισμό!», καταλήγει ο δρ. Αμπλιανίτης.