Με προίκα τον “θησαυρό” του νικελίου και του κοβαλτίου βγαίνει προς πώληση η ΛΑΡΚΟ

Έναρξη χθες των διαγωνιστικών διαδικασιών για τη ΛΑΡΚΟ, με τη δημοσίευση από το ΤΑΙΠΕΔ –που λειτουργεί για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου- της πρόσκλησης για την εκδήλωση ενδιαφέροντος για τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου, με βασικότερο την εκμίσθωση του Μεταλλευτικού Συγκροτήματος της Λάρυμνας.

Είχε προηγηθεί στις 23 Νοεμβρίου η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος από τον Ειδικό Διαχειριστή της ΛΑΡΚΟ για τη μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας. Οι δυο παράλληλοι διαγωνισμοί κινούνται στο πλαίσιο της νομοθεσίας και της σχετικής απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του 2014.

Σύμφωνα με τη λεγόμενη ρήτρα “εκατέρωθεν πλειοδοσίας” (shoot-out clause), o προτιμητέος επενδυτής σε κάθε έναν από τους δύο διαγωνισμούς θα έχει το δικαίωμα, αλλά όχι την υποχρέωση, να πλειοδοτήσει και στον άλλο διαγωνισμό, εφόσον εκπληρώνει τα σχετικά τεχνικά και οικονομικά κριτήρια επιλογής που έχουν καθοριστεί. Επιδίωξη είναι η διαδικασία να προχωρήσει γρήγορα και οι δεσμευτικές προσφορές να έχουν υποβληθεί εντός του α’ εξαμήνου του 2021.

Θησαυρός

Η ΛΑΡΚΟ είναι μια πολύ “ταλαιπωρημένη” και ζημιογόνα επιχείρηση. Παρόλα αυτά η απόπειρα πώλησης διεξάγεται σε μια περίοδο που η διεθνής ζήτηση για το βασικό της προϊόν, το νικέλιο αυξάνεται λόγω της χρήσης του στη νέα γενιά μπαταριών που πρωταγωνιστούν βεβαίως στη ραγδαία ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης.

Πολύ πρόσφατα ο ιδρυτής της Tesla Ελον Μασκ, είπε χαρακτηριστικά: “Θα ήθελα απλώς να τονίσω εκ νέου, σε όλες τις εταιρείες εξόρυξης εκεί έξω, παρακαλώ εξορύξτε περισσότερο νικέλιο. Όπου κι αν βρίσκεστε στον κόσμο, παρακαλώ εξορύξτε περισσότερο νικέλιο, προφανώς με περιβαλλοντικά ευαίσθητο τρόπο”.

Οι προοπτικές παραγωγής και κοβαλτίου το οποίο περιέχεται στο μετάλλευμά της, που ωστόσο η μέθοδος της πυρομεταλλουργίας που χρησιμοποιεί η ΛΑΡΚΟ σήμερα δεν επιτρέπει την ανάκτησή του, δημιουργούν ακόμη πιο ευοίωνες προοπτικές.

Το νικέλιο περιέχει το κοβάλτιο το οποίο χρησιμοποιείται για την κατασκευή μπαταριών. Τα επόμενα 20 χρόνια είναι τα χρόνια της μετάβασης προς την κλιματική ουδετερότητα και η ηλεκτροκίνηση στις μεταφορές καθώς και η αποθήκευση ενέργειας είναι δραστηριότητες οι οποίες θα γνωρίσουν ραγδαία ανάπτυξη.

Σύμφωνα με αναλύσεις ειδικών η Ε.Ε. έως το 2025 έχει ανάγκη από 53.000 τόνους σε κοβάλτιο. Από τα κράτη – μέλη της, μόνο η Φιλανδία έχει τη δυνατότητα να προσφέρει 2.300 τόνους. Οι υπόλοιπες ποσότητες εισάγονται από τη Ρωσία και το Κονγκό.

Η ΛΑΡΚΟ παράγει το σιδηρονικέλιο. Ωστόσο, δεν έχει τη δυνατότητα διαχωρισμού του κοβαλτίου. Ειδικοί εξηγούν πως μόνο με επένδυση στην υδρομεταλλουργία θα μπορέσει να εκτελεί κι αυτήν την επεξεργασία. Αν αυτό συνέβαινε τότε θα παρήγαγε περί τους 2.000 με 3.000 τόνους συμβάλλοντας στην κάλυψη των ευρωπαϊκών αναγκών σε κοβάλτιο.

Πρέπει να τονιστεί ότι το συγκεκριμένο υλικό, η Ε.Ε. το έχει χαρακτηρίσει ως στρατηγικό υλικό. Άρα είναι εφικτή και η χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά ταμεία και άλλους κοινοτικούς πόρους.

Είναι σαφές λοιπόν ότι, υπό άλλες συνθήκες, εάν δηλαδή η επιχείρηση είχε λύσει τα περιβαλλοντικά και τεχνολογικά της προβλήματα, η ΛΑΡΚΟ θα ήταν μια περιζήτητη νύφη, αφού είναι η μοναδική παραγωγός σιδηρονικελίου στην Ε.Ε. και μία από τους πέντε μεγαλύτερους παραγωγούς παγκοσμίως. Τώρα είναι απλά μια ενδιαφέρουσα υπό εξέταση περίπτωση.

Τα αγκάθια

Η ΛΑΡΚΟ είναι καθαρή πια από χρέη και άλλα οικονομικά βάρη, μετά τη διαδικασία που ακολουθήθηκε από τον περασμένο Μάρτιο.

Ωστόσο, η πολυετής εγκατάλειψη της βιομηχανίας σηματοδοτεί τεράστιες επενδυτικές υποχρεώσεις για τον όποιον επενδυτή. Απαιτούνται για παράδειγμα, όπως αναφέρουν πηγές με γνώση του θέματος, τεράστιες περιβαλλοντικές επενδύσεις. Το εργοστάσιο της Λάρυμνας, έχει επικριθεί για τη ρίψη σκουριάς στον Ευβοϊκό, ενώ την ίδια στιγμή οι όποιες περιβαλλοντικές προδιαγραφές μάλλον δεν έχουν ανανεωθεί εδώ και δεκαετίες. Σύμφωνα με αναλύσεις, απαιτούνται ποσά της τάξης των 200 εκ. ευρώ.

Κεφάλαια μεγάλα απαιτούνται και για τον εκσυγχρονισμό του ίδιου του εργοστασίου της Λάρυμνας. Τα συχνά ατυχήματα ή και δυστυχήματα εργαζομένων αποδίδονται στην απουσία μέτρων κι εξοπλισμού για την αποφυγή εργατικών ατυχημάτων.

Επίσης μηχανήματα και άλλα μέσα παραγωγής είναι απαρχαιωμένα και μακριά από τις σύγχρονες απαιτήσεις εργοστασίων της κατηγορίας της ΛΑΡΚΟ.

Αγκάθι, τέλος, είναι και η σύμβαση προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας και οι όροι τιμολόγησης που χρειάζονται. Η ΛΑΡΚΟ, για την επανεκκίνηση της, θα χρειαστεί ανταγωνιστικά τιμολόγια. Η ΔΕΗ, σύμφωνα με αναλυτές, είναι αμφίβολο αν θα μπορεί να τιμολογήσει με βάση την ευνοϊκή πρακτική που ακολουθούσε μέχρι πρότινος.

Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr