Νέο ρόλο για τη βιομηχανία οραματίζεται ο Σ. Θεοδωρόπουλος

Την πρόθεση της εγχώριας – αλλά και διεθνούς βιομηχανίας- να επενδύσει στην εγχώρια αγορά ανέδειξε χθες στο πλαίσιο δημοσιογραφικής ενημέρωσης ο υποψήφιος για την προεδρία του ΣΕΒ, κ. Σπύρος Θεοδωρόπουλος, σημειώνοντας ωστόσο πως δεν έχουν δημιουργηθεί τα σχετικά κίνητρα.

Υπενθύμισε πως το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας, που βασίζεται στην κατανάλωση (75% του ΑΕΠ) δεν έχει αλλάξει, υπογραμμίζοντας ότι πρέπει να δημιουργηθούν οι συνθήκες για το come back της βιομηχανίας που σήμερα παράγει το οριακά το 10% του ΑΕΠ.  Επανέφερε δε το θέμα δημιουργίας του Υπουργείου Βιομηχανίας (πάγια τοποθέτηση του ΣΕΒ).

Πέρα από τη μεγάλη εικόνα, ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΕΒ έθεσε προτεραιότητες όσον αφορά τόσο τη διαβούλευση με την επίσημη πολιτεία, όσο και με τους στόχους του κορυφαίου επιχειρηματικού συνδέσμου για την επιχειρηματικότητα.

Κατά τον ίδιο, οι βασικοί στόχοι είναι τα εργασιακά και η ορθολογικοποίηση της νομοθεσίας αλλά και η ενσωμάτωση των νέων συνθηκών εργασίας, όπου «οι εργαζόμενοι θα κερδίζουν χρήματα και οι επιχειρήσεις ευελιξία». Κατά τον ίδιο δε πρέπει να επαναφερθεί η συλλογική διαπραγμάτευση μισθών καθώς αυτοί πρέπει να καθορίζονται «με οικονομικούς όρους, και όχι από τις κυβερνήσεις», που μοιραία καθοδηγούνται από τον εκλογικό κύκλο.

Πέραν των παραπάνω, επανέλαβε την ανάγκη δημιουργίας μεγαλύτερης παραγωγικής βάσης, ενώ εστίασε επίσης στο  άνοιγμα του Συνδέσμου προς τις ΜμΕ και στις startups. Επίσης προέκρινε την ανάγκη διαλόγου για την ανταγωνιστικότητα της εγχώριας και ευρύτερα της ευρωπαικής βιομηχανίας.

Ως μέλος του ΣΕΒ και ενεργός διαχειριστής υποθέσεων που αφορούν θέματα των εργασιακών, ο κ. Θεοδωρόπουλος έκανε λόγο για μικρές νίκες και μεταρρυθμίσεις, υποστηρίζοντας πως ο «πρόεδρος του ΣΕΒ δεν είναι το παν», καθώς πρέπει να πλαισιωθεί με μέλη του δ.σ. του οργανισμού από πρόσωπα με γνώση, διαθεσιμότητα αλλά και επιρροή.

Ο ίδιος επιβεβαίωσε πως θα προτείνει – εφόσον αναδειχθεί πρόεδρος- την ανάδειξη της κ. Ράνιας Αικατερινάρη, στην προεδρία της Εκτελεστικής Επιτροπής του Συνδέσμου. Το μοντέλο κατά τον ίδιο αφορά στο δίπολο προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου, που έχει λειτουργήσει στην πραγματική οικονομία.