Ο Θεόδωρος Βασιλάκης μέσα από τα δικά του λόγια

Ο Θεόδωρος Βασιλάκης από χθες “πέταξε” για το ταξίδι χωρίς επιστροφή αφήνοντας πίσω την Aegean έναν αερομεταφορέα για τον οποίο όλοι οι Έλληνες αισθάνονται περηφάνια καθώς και τις αρχές τις αξίες και τα πιστεύω του ως προίκα στους συνεχιστές του έργου του.

Άνθρωπος που κοιτούσε αποκλειστικά την δουλειά του έχει δώσει ελάχιστες συνεντεύξεις μέσα στα χρόνια. Το News24/7 με αφορμή τον θάνατο του συγκέντρωσε μέσα από τις συνεντεύξεις, αυτά τα λόγια του που θα βοηθήσουν να καταλάβει κάποιος που δεν τον γνώριζε το σκεπτικό του, την στάση ζωής του και τα πιστεύω του.

Πορεία με αυτοέλεγχο

Από παιδί προτιμούσα να επιχειρώ, παρά να παίζω. Αισθανόμουν από πιτσιρικάς ότι, για να τα βγάλω πέρα στην ζωή, έπρεπε κάτι να δημιουργήσω από μόνος μου.

Κάνω πάντοτε αυτοέλεγχο. Και είναι πολύ αυστηρός. Τα βάζω συχνά με τον εαυτό μου. Εκνευρίζομαι μαζί του. Γι’ αυτό μου αρέσει και το γκολφ. Γιατί δεν μπορώ να εκνευριστώ με τον συμπαίκτη μου αν πάει μια μπάλα στραβά – με τον εαυτό μου τα βάζω.

Αυτό που με θυμώνει πιο πολύ είναι το “δεν βαριέσαι”. Αυτό, δεν υπάρχει για μένα, και δεν υπάρχει και στην εταιρεία μας. Λες “δε βαριέσαι” για το ένα, “δε βαριέσαι” για το άλλο, και επεκτείνεται ένα ατέλειωτο “δε βαριέσαι” σε όλα, για όλα. Υπάρχει, όμως, κάτι στη δική μας γλώσσα που μπορεί να το επιδιορθώσει και αυτό, αρκεί να το ξεθάψεις: το φιλότιμο. Και αυτό προσπάθησα να βγάλω από τον καθένα για να στήσουμε την εταιρεία από την αρχή.

Όσο μεγαλώνεις και συσσωρεύεις εμπειρία, παύεις να πανικοβάλλεσαι εύκολα, όπως και να ενθουσιάζεσαι εύκολα. Ιδίως στις επιχειρήσεις, ο επιχειρηματίας δεν πρέπει ποτέ να χάνει την ψυχραιμία του. Αν υπερ-ενθουσιαστείς, ή υπέ-απογοητευθείς, δεν μπορείς να έχεις διαύγεια στη σκέψη σου, για να πάρεις τις σωστές αποφάσεις.

Σκέφτομαι αν ό,τι έχω κάνει μέχρι στιγμής στη ζωή μου, έχει σχέση με το κοινό. Αν έχει ωφελήσει γενικότερα κάποιους ανθρώπους και, κυρίως, τον ίδιο μου τον τόπο.

Θαυμάζω πολλούς ανθρώπους για τις επιτυχίες τους στη ζωή. Για μένα όμως μετράει όχι μόνο το τι έκανες ή τι απέκτησες, αλλά και το πώς. Το ιστορικό σου, την πορεία που έχεις γράψει σαν άτομο. Είναι βασικό για μένα.

Για την Aegean και τους ανθρώπους της

Ο ζωτικός μας χώρος είναι εδώ, στην Ελλάδα. Όταν ξεκινήσαμε αυτό το μακρύ ταξίδι στην αεροπορική βιομηχανία, το πρώτο που είχαμε υπόψιν δεν ήταν να επωφεληθούμε εμείς από τον τουρισμό της χώρας μας, αλλά μέσω της Aegean να συμβάλουμε και εμείς στην ποσοτική και ποιοτική αύξησή του. Eχουμε το καλύτερο προϊόν στον κόσμο, μας λένε όλοι. Εμείς χρησιμοποιούμε τη λέξη “τόπο” αντί “προϊόν”. Και πιστεύουμε πως αυτός ο τόπος έχει να δώσει σε όλους δουλειά και ευημερία.

Τις λίγες επιστολές παραπόνων που λαμβάνουμε από το αεροπλάνο, τις διαβάζω ο ίδιος όλες. Αντιθέτως λαμβάνουμε πολλές επιστολές συγχαρητηρίων και δύναμη για την Aegean είναι να ακούμε την επιβράβευση από τα χείλη των πελατών μας.

Αν κάτι ειλικρινά με στεναχωρεί στην επιτυχία και το μεγάλωμα της Aegean είναι πως μου είναι αδύνατον πια να θυμάμαι όλους τους συνεργάτες μου με τα μικρά τους ονόματα.

Ιδιαίτερα υπερήφανο με κάνει να αισθάνομαι το γεγονός ότι η AEGEAN είναι από τις πολύ λίγες επιτυχημένες πολύ-μετοχικές συνεργασίες στη χώρα μας. Στην ελληνική εμπειρία αρκετά συχνά πετυχαίνουμε μονοί μας, αλλά σπάνια συνεργαζόμαστε με άλλους για να πετύχουμε περισσότερα.

Πολιτική και επιχειρηματίες

Η διαφορά ενός πολιτικού και ενός επιχειρηματία είναι τεράστια. Ως πολιτικός δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι ως Βασιλάκης. Ό,τι έχω στο μυαλό μου εγώ, το λέω καθαρά, ίσια. Αν το έκανα αυτό ως πολιτικός, θα είχα αποτύχει. Δεν έχω τα προσόντα. Και επιχειρηματίες που έγιναν πολιτικοί γιατί πίστεψαν και πιστεύουν ακόμα ότι θα κάνουν καλό στην Ελλάδα, απέτυχαν.

Ο Τραμπ για μένα είναι μεγάλο ερωτηματικό. Ελπίζω και προσεύχομαι να επιτύχει, και να μην ρίξει τη χώρα του και την ανθρωπότητα σε περιπέτειες. Δεν είμαι οπαδός της συμπεριφοράς του, ούτε και πολλών όσων εξαγγέλλει. Εγώ είμαι πάντοτε κάπου στη μέση πολιτικά. Είμαι άνθρωπος της πράξης, προσγειωμένος. Άσχετα εάν τα αεροπλάνα μου πετάνε.

Δεν προσπαθώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος για να πάω κάπου αλλού όταν πεθάνω, στον Παράδεισο ας πούμε. Προσπαθώ να είμαι καλύτερος για να πουν όσοι μείνουν πίσω ότι αυτός έκανε κάτι καλό.

Από συνεντεύξεις που έχει παραχωρήσει σε Protagon, FortuneGreece και το περιοδικό της ΕΕΔΕ