Στην Ινδία οι γυναίκες δεν θεωρούνται άνθρωποι

H 24Μedia διοργανώνει για δεύτερη χρονιά το Game Changer in Women of Influence (5/2, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, σε συνεργασία με την εταιρεία στρατηγικής επικοινωνίας, Συμεών Γ. Τσομώκος ΑΕ), με τις γυναίκες που ασκούν επιρροή να έχουν ξανά το λόγο, να καταρρίπτουν μύθους, να ανοίγουν δρόμους και να γίνονται παράδειγμα προς μίμηση.

Το News 24/7 παίρνει την ασίστ και παρουσιάζει κάποια -τρομακτικά- γεγονότα που αφορούν τις γυναίκες και συμβαίνουν αυτήν την στιγμή στον κόσμο. Επιλέξαμε την Ινδία, χάριν μιας έρευνας που δημοσιεύτηκε αυτήν την εβδομάδα, συν το ξέσπασμα οργής για το βιασμό 8μηνου βρέφους, την περασμένη Κυριακή (28/1): το μωρό ήταν κοριτσάκι. Ανήκει σε φύλο που δεν αναγνωρίζεται στη συγκεκριμένη χώρα.

Το Associated Press είναι το μέσο που αποκάλυψε ότι στην Ινδία “λείπουν” περισσότερες από 63 εκατομμύρια γυναίκες, τη στιγμή που περισσότερα από 21 εκατομμύρια κορίτσια είναι ανεπιθύμητα για τις οικογένειες τους. Δεδομένου ότι μιλάμε για πολλά εκατομμύρια ανθρώπινων ψυχών, προφανώς και δεν δικαιολογείται το “λείπουν”. Και για αυτό αναζητήσαμε περαιτέρω στοιχεία, ώστε να διαπιστώσουμε τι ακριβώς συμβαίνει και να σας το δώσουμε.

Για αρχή, στη συγκεκριμένη χώρα υπάρχει τεράστια διάκριση φύλων, μολονότι η πρόεδρος του έθνους είναι γυναίκα, όπως και η πρόεδρος της Βουλής. Υπάρχει τεράστια εγκληματικότητα εις βάρος γυναικών που αφορά βιασμούς, παραμορφώσεις με οξύ, δολοφονίες για την προίκα (που έχει απαγορευθεί δια νόμου… που δεν ισχύει), δολοφονίες για ζητήματα τιμής (γάμοι που δεν απολαμβάνουν τη συγκατάθεση των γονέων ή που αφορούν μέλη διαφορετικής κάστας) και γάμοι κοριτσιών μικρής ηλικίας (26.610.000 έχουν παντρευτεί, πριν κλείσουν τα 18, αριθμός που δίνει στη χώρα το Νο1 της σχετικής λίστας, βάσει έρευνας της UNICEF).

Πολλά δεν αναφέρονται στην αστυνομία, λόγω κοινωνικού στιγματισμού που συνδέεται με το βιασμό και τη σεξουαλική παρενόχληση. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του Ιουλίου του 2012, όταν μια φοιτήτρια κακοποιήθηκε από ένα γκρουπ 18 ανδρών, για 45′, στο Assam (βορειοανατολικά της χώρας). Πολλοί περαστικοί είδαν το συμβάν, αρκετοί το βιντεοσκόπησαν, ουδείς βοήθησε. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, μια 16χρονη βιάστηκε από οκτώ άνδρες. Ο πατέρας της αυτοκτόνησε από ντροπή. Τρεις μήνες αργότερα, φοιτήτρια φυσικοθεραπείας έπεσε θύμα βιασμού άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο όπου διεκομήσθη, με σοβαρά τραύματα. Το 2013 πέντε άνδρες έβγαλαν μητέρα τεσσάρων παιδιών από το σπίτι της και τη βίασαν εκ περιτροπής. Το συμβάν έκανε το γύρο του κόσμου, αλλά στο Delhi δεν ασχολήθηκε άνθρωπος “γιατί είμαστε φτωχοί και δεν μας ακούει κανείς” είχε πει η ίδια. Τον Γενάρη του 2014 υπήρξε και βιασμός 2χρονου κοριτσιού, με το λαό να διαδηλώνει την οργή του για ημέρες.

H τέταρτη χειρότερη χώρα, για γυναίκες

Σύμφωνα με έρευνα του Thomas Reuters Foundation, η Ινδία είναι η τέταρτη πιο επικίνδυνη χώρα στην οποία μπορεί να ζήσει γυναίκα, στον κόσμο. Ήταν στο Νο1, το 2012. Τώρα εκεί βρίσκεται το Αφγανιστάν και ακολουθούν το Κονγκό και το Πακιστάν. Οι ερευνητές λαμβάνουν υπ’ όψιν τους στοιχεία όπως η ιατρική φροντίδα (στο Αφγανιστάν, μια στις 11 πεθαίνουν στη γέννα), η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική κακοποίηση, η μη πρόσβαση σε οικονομικούς πόρους, οι εκτρώσεις εμβρύων σε περίπτωση που το παιδί είναι κορίτσι, ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων, το trafficking και οι επιθέσεις με οξύ. Στις μουσουλμανικές κοινότητες, από μωρά τα κορίτσια μαθαίνουν πως ο τρόπος που ζουν έχει οριστεί από το Κοράνι -κάτι που δεν ισχύει.

Ανεξάρτητα από την τάξη, κάστα, θρησκεία όπου ανήκουν, οι Ινδές υπόκεινται σε μορφές βίας που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα με περισσότερους από έναν τρόπους. Η παραμόρφωση μέσω ρίψης οξέως, έχει ως στόχο (;) και τον παραδειγματισμό των άλλων που ενδεχομένως θα θέλουν να βγουν από τα στενά όρια των (ελάχιστων έως καμίας) ελευθεριών που τους παρέχονται. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται, για παράδειγμα, στις γυναίκες που αρνήθηκαν πρόταση γάμου ή που ζητούν διαζύγιο. Στην Βόρεια Ινδία υπάρχει έντονο θέμα και με τις διώξεις γυναικών… για μαγεία, ενώ γενικότερα στη χώρα οι γάμοι μικρών κοριτσιών θεωρούνται μέρος της κουλτούρας και της ιστορίας. Για αυτό και οι γονείς που αποκτούν κορίτσια, το μόνο που τους μαθαίνουν είναι πώς να γίνουν καλές σύζυγοι. Αυτό… αν αφήσουν την εγκυμοσύνη να εξελιχθεί.

Οι εκτρώσεις θηλυκών εμβρύων είναι έντονο πρόβλημα, στο βαθμό που το 1994 η κυβέρνηση της Ινδίας πέρασε νόμο, σύμφωνα με τον οποίοι οι γυναίκες δεν είναι το δικαίωμα να ρωτούν για το φύλο του παιδιού τους, μετά τον υπέρηχο. Απαγορεύτηκε και στους γιατρούς να δίνουν σχετικές πληροφορίες, αλλά μη φανταστείτε πως σεβάστηκαν ένθεν κι ένθεν το νόμο. Υπάρχουν πολιτείες που συνιστούν στους γονείς να μην αποκτήσουν κορίτσια, με την ατάκα “πληρώνεις τώρα, γλιτώνεις λεφτά αργότερα”.

Τα νεότερα στοιχεία δείχνουν πως υπάρχει διάκριση και στον τρόπο διατροφής αγοριών και κοριτσιών. Τα καλύτερα διατίθενται στα αγόρια, με τα κορίτσια να τρώνε ό,τι περισσεύει γεγονός που δημιουργεί επιπλέον θέματα υγείας. Το 50% των κοριτσιών παντρεύονται πριν “κλείσουν” τα 18, με άνδρες που επιλέγουν οι γονείς τους -και μπορεί να είναι δεκαετίες μεγαλύτεροι. Το πλέον σοκαριστικό στοιχείο είναι πως το 2018 υπολογίζεται ότι 1 ανήλικο κορίτσι παντρεύεται κάθε δυο δευτερόλεπτα, σε αυτόν τον πλανήτη! Σύμφωνα με το Girls Not Brides, οργανισμό που έχει ως στόχο να εξαλειφθούν οι γάμοι παιδιών, περισσότερα από 700 εκατομμύρια κορίτσια νυμφεύονται -από την εφηβεία τους- κάθε χρόνο.

Στο Νο1 είναι η Νιγηρία με ποσοστό 76%. Αριθμητικά είναι η Ινδία, με πραγματικό αριθμό κοριτσιών που παντρεύτηκαν μικρά χωρίς τη θέληση τους να φτάνουν τα 26.610.000. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, ο παγκόσμιος αριθμός παιδιών που γίνονται νύφες, θα φτάσει στο 1.2 δισεκατομμύρια, το 2050. Αν νομίσατε πως αυτά γίνονται… μακριά από το δυτικό κόσμο, πρέπει να μάθετε πως περί τα 248.000 ανήλικα κορίτσια παντρεύτηκαν στην Αμερική, μεταξύ του 2000 και του 2010 (σύμφωνα με το Unchained at Last, οργανισμός μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που βοηθά τα κορίτσια να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους, μετά τους καταναγκαστικούς γάμους). Σε 23 πολιτείες των ΗΠΑ δεν υπάρχει περιορισμός, σε ηλικία γάμου.

Πίσω στην Ινδία, τη Δευτέρα 29/1 δημοσιεύτηκε η ετήσια οικονομική έκθεση της κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία “οι οικογένειες που αποκτούν αγόρι το πιθανότερο είναι να σταματήσουν την αναπαραγωγή” και vice versa. Τα στατιστικά δείχνουν πως η Ινδία έχει 63 εκατομμύρια λιγότερες γυναίκες, από αυτές που θα έπρεπε να ζουν στη χώρα -βάσει του γενικότερου πληθυσμού. “Η γέννηση ενός γιου οδηγεί σε εορτασμούς και οικογενειακή υπερηφάνεια, ενώ αυτή ενός κοριτσιού είναι στιγμή ντροπής και πένθους. Η θλίψη των γονιών αφορά τα τεράστια χρέη που θα αποκτήσουν, όπως θα προσπαθούν να πληρώσουν την προίκα του γάμου”.

Οι περιπτώσεις που οι προίκες πάνε περίπατο

Τα λάθος στατιστικά έχουν οδηγήσει στην αύξηση συστήματος, το οποίο αφορά τις αγορές νυφών στις πολιτείες που έχουν “πληγεί”. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν τίθεται θέμα προίκας από τη γυναίκα. Τι συμβαίνει όμως; Πολλά φτωχά κορίτσια δελεάζονται από τις υποσχέσεις για ένα χαρούμενο και ασφαλή γάμο και μόλις τους αγοράζουν οι οικογένειες των γαμπρών, βρίσκονται σε μια κατάσταση που τους αρνούνται έστω τα βασικά τους δικαιώματα. Σε κάποιες περιπτώσεις κάνουν τις υπηρέτριες. Σε άλλες εγκαταλείπονται. Οι γάμοι με “εισαγόμενες νύφες” αχρηστεύει τις κάστες, τη γλώσσα και τον πολιτισμό, με τη συμφωνία να έχει ως εξής: η οικογένεια του γαμπρού πληρώνει αυτήν της νύφης, με την προϋπόθεση να γεννήσει αγόρι.

Οι εργένισσες συγκροτούν το 21% του γυναικείου πληθυσμού της χώρας -που φτάνει στις 73.000.000 γυναίκες. Σε αυτές ανήκουν οι άγαμες, οι διαζευγμένες και οι χήρες. Μεταξύ του 2001 και του 2011 παρατηρήθηκε αύξηση της τάξεως του 40% σε αυτές τις περιπτώσεις. Φυσικά υπάρχουν και συνέπειες, καθώς αυτές οι γυναίκες αντιμετωπίζουν κοινωνικό αποκλεισμό και δυσκολίες πρόσβασης σε καθημερινές υπηρεσίες. Σημειώστε κάπου εδώ και την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο indiatimes.com και έδειξε ότι οι επεμβάσεις για ανακατασκευή υμένα αυξάνονται κατά 20-30%, κάθε χρόνο και η πλειοψηφία των γυναικών που καταφεύγουν σε αυτές, είναι μεταξύ 20 και 30 χρόνων.

Υπάρχουν σημάδια που επιτρέπουν την ελπίδα

Σε χώρα που ζουν 1.327.290.000 άνθωποι (βρίσκεται στο Νο2 της σχετικής λίστας, με το Νο1 να καταλαμβάνεται από την Κίνα των 1.388.970.000 κατοίκων και στο Νο3 να είναι οι ΗΠΑ των 326.547.000 πολιτών), εξυπακούεται πως σε κάποιες περιοχές γίνεται σωστή δουλειά. Κυρίως βορειοανατολικά, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι είναι πιο κοντά στην China και την Μyanmar και δεν βλέπουν τους εαυτούς τους ως Ινδούς.

Από το 2015 στο Mumbai συστάθηκε -διετής- σχολή, με φοιτήτριες γυναίκες και στόχο να μάθουν το Κοράνι, ώστε να τα βάλουν με τα ήθη και τα έθιμα και να σώσουν άλλες γυναίκες. Οι πρώτες -15- απόφοιτες (γνωστές ως kazis) δουλεύουν ήδη. Μία είναι η Jahanara, η οποία λίγο έλειψε να μείνει στα χέρια του άνδρα της, από τα χτυπήματα που της έφερε (έρευνα της UNICEF έδειξε πως περισσότεροι από τους μισούς Ινδούς πιστεύουν πως έχουν το δικαίωμα να χτυπούν τις γυναίκες τους). Εκείνο το βράδυ έφυγε από το σπίτι. Ο σύζυγος της αρνείται στην 45χρονη το δικαίωμα να δει τα παιδιά της, μολονότι ζουν στην ίδια πόλη. Ανάλογα σχολεία έχουν ανοίξει και σε άλλες περιοχές της Ινδίας.