Η απίθανη περίπτωση της Νταϊάν Γουόρεν – 15 φορές υποψήφια για Όσκαρ

Πώς νιώθει άραγε κάποιος που φτάνει 14-15 φορές στην πηγή και νερό δεν πίνει; Είναι μία κατάσταση που αγγίζει πλέον τα όρια του… ανέκδοτου.

Ο λόγος για την Νταϊάν Γουόρεν (Diane Warren), την πιο διάσημη τραγουδοποιό του Χόλιγουντ, ένα όνομα που βρίσκεται πίσω από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της αμερικανικής ποπ μουσικής βιομηχανίας.

Μια γυναίκα που έχει ιδρύσει τη δική της σχολή “παρασκευής” επιτυχημένων τραγουδιών. Η 67χρονη εκκεντρική μουσικός είναι ένα πρόσωπο που άνετα μπορείς να παραλληλίσεις με τον… Μίδα. Ό,τι αγγίζει γίνεται “χρυσάφι”.

Όπου βάζει την υπογραφή της αυτόματα συρρέουν υποψηφιότητες για βραβεία, ακόμα και όταν πρόκειται για άλμπουμ ή ταινίες που “δεν τους το ‘χες”. Έχει συνεργαστεί με δεκάδες διασημότητες (κάποιες τις έχει “δημιουργήσει”) και φυσικά διαθέτει ένα ολόκληρο δωμάτιο για ζουν εκεί τα… βραβεία της.

Και τα έχει όλα στη συλλογή της εκτός από το πιο περίβλεπτο και ποθητό. Δεν έχει πάρει το Όσκαρ.

Γουόρεν – Η κούρσα για τα Όσκαρ 2034

Η Γουόρεν έχει προταθεί συνολικά για 15 Όσκαρ (μαζί με το φετινό) στην κατηγορία του καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού – αριθμός που ισοδυναμεί με πέντε μόνο άλλους τραγουδοποιούς στην 90χρονη ιστορία της κατηγορίας. Όμως ο θείος Όσκαρ δεν λέει να κάτσει.

Φέτος, είναι υποψήφια με το τραγούδι “The Fire Inside” που ερμήνευσε η Becky G για την κωμωδία “Flamin’ Hot”.  Όπως λέει η ίδια “ο αριθμός των υποψηφιοτήτων μου αυτή τη χρονιά έφτασε τον αριθμό της συναισθηματικής μου ηλικίας. Νιώθω 15, αν και σε μια καλή ημέρα είμαι περίπου 12”.

Όταν την κατακλύζει η παιχνιδιάρικη διάθεση παραδέχεται ότι τουλάχιστον έχει λάβει ένα Τιμητικό Όσκαρ το 2022. Βέβαια αυτό είναι ένα βραβείο που απονέμεται από το Board of Governors της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, και φυσικά δεν είναι το … κανονικό Όσκαρ.

Στα υπόλοιπα ρεκόρ της συγκαταλέγεται το γεγονός ότι είναι η σόλο τραγουδοποιός με τα περισσότερα Νο1 τραγούδια στα Billboard charts (τη θέση μοιράζεται με τον Λάιονελ Ρίτσι).

Επιπλέον, αυτή είναι η έβδομη συνεχόμενη χρονιά που είναι υποψήφια, το μεγαλύτερο συνεχές σερί υποψηφιοτήτων σε αυτή την κατηγορία από τότε που ο Sammy Cahn ήταν υποψήφιος για οκτώ συνεχόμενα έτη, από το 1954-61.

Τι είναι αυτό που κάνει τα κινηματογραφικά τραγούδια της Γουόρεν τόσο ξεχωριστά;

Αν ψάχνετε για έναν φανερό κοινό παρονομαστή μεταξύ των υποψηφίων τραγουδιών της Warren για το καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι – εκτός από την ποιότητα – καλή τύχη. Δεν υπάρχει κάποιο μοτίβο. Τρία από αυτά έφτασαν στο Νο. 1 του Billboard Hot 100, αλλά αρκετά άλλα δεν κατάφεραν καν να μπουν στα charts. Τρία είναι από ταινίες δράσης blockbuster και κάποια άλλα είναι από μικρότερες ανεξάρτητες ταινίες που μόλις και μετά βίας συμπεριλήφθηκαν box office.

Σπάνια συμμετείχε σε μια ταινία-μαγνήτη των Όσκαρ που σάρωσε σε υποψηφιότητες. Το φετινό “The Fire Inside” είναι το 10ο υποψήφιο τραγούδι της που προέρχεται από ταινία που δεν έλαβε άλλες υποψηφιότητες για βραβεία, εκτός από τη δική της.

Πέντε από τα 15 τραγούδια, συμπεριλαμβανομένου του φετινού, προέρχονται από ταινίες που σκηνοθετούν γυναίκες. Αυτό είναι πολύ υψηλότερο από το ποσοστό των ταινιών που σκηνοθετούνται από γυναίκες σε ολόκληρη τη βιομηχανία.

Ο μόνος σκηνοθέτης με τον οποίο η Γουόρεν έχει συνεργαστεί σε δύο υποψήφια τραγούδια είναι ο Μάικλ Μπέι. Έγραψε τραγούδια για τα blockbusters του Armageddon (“I Don’t Want to Miss a Thing”) και του Pearl Harbor (“There You’ll Be”).

Οι χαμένες ευκαιρίες για Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού

Τι λέει η ίδια για το γεγονός ότι πάει στην τελετή “κουρδισμένη” για την πρωτιά και επιστρέφει χωρίς το αγαλματίδιο; Δηλώνει υπεράνω. “Θα ήθελα απλά να πω σε όλους τους υποψήφιους στην αίθουσα να είναι χαρούμενοι κι ας μην κερδίσουν. Μέσα σε όλες τις ταινίες και τους ανθρώπους που έκαναν σινεμά φέτος, οι συνάδελφοί σας διάλεξαν εσάς να βρίσκεστε στην τελετή των Όσκαρ. How cool is this;”. Αν ένα πράγμα χαρακτηρίζει τη Γουόρεν αυτό είναι η επιμονή. Επιμονή σε αυτό που πιστεύει. Και άρα δεν πρόκειται να το βάλει εύκολα κάτω.

Ας δούμε τις “χαμένες” ευκαιρίες για την πρωτιά στα Όσκαρ…

1988 – “Nothing’s Gonna Stop Us Now” – Ταινία “Mannequin”

Δύο χρόνια μετά την απόρριψη της υποψηφιότητάς της για Όσκαρ για την πρώτη της επιτυχία σε ταινία (με το “Rhythm of the Night” από το “The Last Dragon” του 1985), η Warren έλαβε την πρώτη της επίσημη υποψηφιότητα για αυτό το τραγούδι των Starship. Το “Nothing’s Gonna Stop Us Now” έγινε το πρώτο της Νο1 single στο Hot 100 του Billboard. Η ταινία, στην οποία την κούκλα/μανεκέν έπαιξε η μετέπειτα Σαμάνθα (Κιμ Κατράλ) του “Sex and the City” δεν άρεσε στους κριτικούς, ενώ και οι Starship θεωρούνταν πολύ εμπορικοί.

Ο νικητής εκείνης της χρονιάς ήταν το κορυφαίο και αγαπημένο μας “(I’ve Had) The Time of My Life” από την τεράστια επιτυχία Dirty Dancing. Ρεαλιστικά είχε μηδέν πιθανότητες να κερδίσει το τραγούδι του Dirty Dancing.

1997 – “Because You Loved Me” – Ταινία “Up Close and Personal”

Η Σελίν Ντιόν στις δόξες της και ένα κομμάτι που πούλησε πάνω από 5 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Το Billboard το κατέταξε στη 18η θέση της λίστας με τα καλύτερα τραγούδια της δεκαετίας, και η Γουόρεν κέρδισε ένα Grammy, αλλά και εξέχουσα θέση στο άλμπουμ της Ντιόν, “Falling into You” που επίσης κέρδισε το βραβείο Grammy εκείνη τη χρονιά.

Στα Όσκαρ, η Γουόρεν έμεινε πίσω από την πρωτότυπη σύνθεση των τρομερών Andrew Lloyd Webber και Tim Rice για την ταινία Evita, “You Must Love Me”.

1998-  “How Do I Live” – Ταινία “Con Air”

Το κομμάτι τραγούδησαν οι Leann Rimes και Trisha Yearwood, με τη Rimes να κάνει μεγαλύτερη επιτυχία, αλλά την εκδοχή της Yearwood να μπαίνει στην ταινία – και στη live τελετή εκείνης της χρονιάς. Ενώ η εκδοχή του τραγουδιού της Rimes έμεινε στο No2 των charts, κατέληξε να είναι μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία των charts του Billboard με ρεκόρ παραμονής στα charts για 69 εβδομάδες. Πούλησε πάνω από 4 εκατομμύρια αντίτυπα.

Στα Όσκαρ εκείνης της χρονιάς, η Warren δεν είχε πάλι καμία πιθανότητα να πάρει το βραβείο από το “My Heart Will Go On” του Τιτανικού.

1999 – “I Don’t Want to Miss a Thing” – Ταινία “Armageddon”

Οι Aerosmith στην πιο… ορχηστρική κινηματογραφική τους στιγμή “πιάνουν” το μοναδικό Νο1 τους στο Billboard Hot 100, επί 4 εβδομάδες. Η ταινία “Armageddon” αν και δεν άρεσε στους κριτικούς έγινε τεράστια επιτυχία.

Η Γουόρεν είχε για πρώτη φορά μεγάλη πιθανότητα να πάρει το βραβείο, αλλά έχασε από το “When You Believe” από τον “Πρίγκιπα της Αιγύπτου” (με Γουίτνεϊ Χιούστον και Μαράια Κάρεϊ – του Στίβεν Σουόρτζ). Δύο μεγαθήρια της μουσικής, το μήνυμα “γίνονται θαύματα όταν πιστεύεις” και η συνταγή ήταν άχαστη.

2000 – “Music of My Heart” – Ταινία “Music of the Heart”

Η Gloria Estefan και οι *NSYNC σε μια “ξεχασμένη” μελιστάλαχτη μπαλάντα από την ταινία στην οποία η Μέριλ Στριπ κέρδισε μία υποψηφιότητα Όσκαρ καλύτερης ηθοποιού. Το τραγούδι έφτασε στο Νο2 του Billboard Hot 100 και ήταν στην πραγματικότητα η μεγαλύτερη επιτυχία των *NSYNC εκείνη την εποχή (το “It’s Gonna Be Me” έφτασε στο #1 το καλοκαίρι του 2000).

Καμία πιθανότητα βραβείου για τη Γουόρεν απέναντι στο “You’ll Be in My Heart” του Φιλ Κόλινς από την ταινία “Tarzan”. Αν ο Ταρζάν δεν είχε κερδίσει το βραβείο, πιθανότατα θα το είχε πάρει το “When She Loved Me” του Randy Newman από το “Toy Story 2”.

2002 – “There You’ll Be” – Ταινία “Pearl Harbor”

Η Φέιθ Χιλ σε μία ρομαντική ερμηνεία σε μια σαρωτική ερωτική μπαλάντα αλά Τιτανικός στον αέρα. Αυτό το τραγούδι έφτασε στο Νο10 του Hot 100, αλλά και πάλι δεν είχε πολλές πιθανότητες να σταματήσει τον Randy Newman από το να πάρει το πρώτο του Όσκαρ για το “If I Didn’t Have You” από το Monsters, Inc. (Ο Newman μάλιστα χειροκροτήθηκε όρθιος κατά την παραλαβή του βραβείου.Ένα σπάνιο “φαινόμενο” για εκείνη την εποχή).

2015 – “Grateful” – Ταινία “Beyond the Lights”

Το κομμάτι ερμηνεύει η Rita Ora και δεν το θυμόμαστε καθόλου. Και εδώ που τα λέμε ούτε την ταινία “Beyond the Lights” που έγραψε και σκηνοθέτησε η Gina Prince-Bythewood. Ο νικητής εκείνης της χρονιάς ήταν το “Glory” από την ταινία “Selma” που έγραψε ο Common μαζί με τον μελλοντικό EGOT, John Legend.

2016 – “Till It Happens to You” – Ταινία “The Hunting Ground”

Η καλύτερη ευκαιρία που είχε η Γουόρεν για μια νίκη την τελευταία δεκαετία. Το τραγούδι είχε μήνυμα, είχε παλμό και το ερμήνευσε η Lady Gaga. Μία δυνατή μπαλάντα από ένα όχι τόσο επιτυχημένο ντοκιμαντέρ. Παρόλα αυτά η ερμηνεία του τραγουδιού από την Gaga στην 88η απονομή των βραβείων Όσκαρ ήταν μία από τις πιο δυνατές που έχουν γίνει ποτέ στο Dolby Theater.

Το τραγούδησε ενώ καθόταν μπροστά από ένα λευκό πιάνο, και λίγο πριν από το τέλος πάνω από 50 επιζώντες σεξουαλικών επιθέσεων μπήκαν μαζί της στη σκηνή, με λέξεις όπως “survivor” (επιζών”) και “not your fault” (όχι δικό σου λάθος) γραμμένες στα σώματά τους.

Το Όσκαρ πήρε το “Writing’s on the Wall” του Sam Smith από το “Spectre”, που ομολογουμένως το άξιζε.

2018 – “Stand Up for Something” – Ταινία “Marshall”

Κάνοντας έναν χρόνο διάλειμμα από το Dolby Theater, η Diane Warren επέστρεψε με αυτό το τραγούδι που έγραψε μαζί με τον βραβευμένο με Όσκαρ “Common” από τη βιογραφική ταινία για τον θρυλικό δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ Thurgood Marshall. Με αυτό το τραγούδι ξεκίνησε το σημερινό σερί των 7 συνεχόμενων υποψηφιοτήτων Όσκαρ για το καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι.

Η Γουόρεν δεν είχε καμία πιθανότητα να πάρει το βραβείο από το “Remember Me” της Coco ή το πιθανότερο δεύτερο “This is Me” από την ταινία “The Greatest Showman”.

2019 –  “I’ll Fight” – Ταινία “RGB”

Η αγαπημένη μας – και βραβευμένη με Όσκαρ – Jennifer Hudson επιλέχθηκε από την Γουόρεν για να ερμηνεύσει αυτό το τραγούδι από ένα ντοκιμαντέρ για τη θρυλική δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, Ruth Bader Ginsberg.

Πραγματικά, δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσει η Γουόρεν τον κολοσσό που λέγεται “Shallow” και ερμήνευσε ο “σίφουνας” Lady Gaga. Στην απίθανη περίπτωση που το “Shallow” είχε χάσει, πιθανότατα θα είχε σειρά το  “All the Stars” από την ταινία “Black Panther”.

2020 – “I’m Standing with You”  – Ταινία “Breakthrough”

Η Chrissy Metz ερμηνεύει μία μπαλάντα στο πλαίσιο μιας… χριστιανικής ταινίας. Ουδεμία περίπτωση υπήρχε αυτό το τραγούδι να κερδίσει μία από τις πιο θρυλικές συνθέσεις στην ιστορία της ποπ μουσικής. Το “(I’m Gonna) Love Me Again” του Sir Elton John και του Bernie Taupin από το “Rocketman” καρφώθηκε στην κορυφή.

2021 – “Io sì (Seen)” – Ταινία “The Life Ahead”

Ίσως με αυτό το τραγούδι από τη Laura Pausini, που πήρε και Χρυσή Σφαίρα είχε σοβαρές πιθανότητες να κερδίσει Όσκαρ αυτή τη χρονιά. Αν και φαινομενικά επικρατέστερος για την κορυφή ήταν ο Leslie Odom Jr. με το “Speak Now” από το “One Night in Miami”…, το “Fight for You” της H.E.R. από το “Judas and the Black Messiah” πήρε το Όσκαρ.

2022 – “Somehow You Do” – Ταινία “Four Good Days”

H Γουόρεν επιστράτευσε τον θρύλο της κάντρι Reba McEntire για να ερμηνεύσει το τραγούδι από αυτό το ελάχιστα προβεβλημένο δράμα που σχετίζεται με τον εθισμό, και στο οποίο πρωταγωνιστούν η Glenn Close και η Mila Kunis. Ούτε με σφαίρες δεν θα μπορούσε να νικήσει το “No Time to Die” της Billie Eilish – που πήρε το Όσκαρ – ή ακόμα και το “Be Alive” της Beyoncé (κρίμα που η Disney δεν προώθησε αρκετά το “We Don’t Talk About Bruno”).

Παρ’ όλα αυτά, η Warren για πρώτη φορά στα χρονικά έδειξε την απογοήτευσή της στην τελετή.

2023 –  “Applause” – Ταινία “Tell it Like a Woman”

Και επιστρέφει… Το τραγούδι ερμηνεύει η Sofia Carson και θεωρείται μία … περίεργη υποψηφιότητα στο φόντο μιας ταινίας με εξαιρετικά περιορισμένη κυκλοφορία και ακόμα λιγότερη δημοφιλία. Εννοείται ήταν αδύνατο να κερδίσει το “Naatu Naatu” της RRR, με δεύτερη πιθανότερη υποψήφια για την πρωτιά, το “Life Me Up” της Rihanna από το “Black Panther: Wakanda Forever” και το “Hold My Hand” της Lady Gaga από το “Top Gun: Maverick”.

2024 – Οι φετινές υποψηφιότητες για τα Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού

Το τραγούδι “The Fire Inside” σε μουσική και στίχους της  Diane Warren από την ταινία “Flamin’ Hot” δεν τα βρίσκει εύκολα ούτε και φέτος. Για άλλη μία χρονιά απέναντί της υπάρχουν τραγούδια που ήδη δείχνουν τη δυναμική τους. Το “What Was I Made For?” των Billie Eilish και Finneas O’Connell από την ταινία “Barbie” αλλά και το “I’m Just Ken” των Mark Ronson και Andrew Wyatt από την ίδια ταινία, φαίνεται να υπερτερούν.

Σε μουσική και στίχους των Jon Batiste και Dan Wilson το “It Never Went Away” της ταινίας “American Symphony” δεν είναι κακό. Υποψήφιο επίσης αυτή τη χρονιά είναι το “Wahzhazhe (A Song for My People)” από το φιλμ “Killers of the Flower Moon”, σε μουσική και στίχους Scott George.

 

“Είμαι τόσο ενθουσιασμένη που είμαι υποψήφια για το ‘The Fire Inside’!!!”, ανέφερε η Warren σε δήλωσή της μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της την Τρίτη (23 Ιανουαρίου). “Αυτό το τραγούδι έχει να κάνει με το πάθος. Είναι το τραγούδι-θέμα όχι μόνο για την ταινία Flamin’ Hot, αλλά ένα τραγούδι-θέμα για τους απανταχού ονειροπόλους με αυτή τη φωτιά μέσα τους για να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα.“.

“Η μουσική μου έσωσε τη ζωή”

Η Γουόρεν γεννήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου του 1956 στην κοινότητα Βαν Νάις του Λος Άντζελες. Το επώνυμο “Warren” ήταν αρχικά “Wolfberg”, αλλά ο πατέρας της το άλλαξε για να ακούγεται λιγότερο… εβραϊκό. Μεγαλώνοντας ένιωθε παρεξηγημένη και “αποξενωμένη”. Στην εφηβεία το έσκασε από το σπίτι και για λίγο καιρό έζησε στο ίδιο διαμέρισμα με κλέφτες τραπεζών και ναρκομανείς. Επέστρεψε γρήγορα γιατί της έλειψε η… γάτα της.

Από παιδί της άρεσε να ακούει ραδιόφωνο και να ονειρεύεται ότι συμμετέχει και εκείνη σε εκπομπές με τα τραγούδια της. Αρχισε να γράφει σε ηλικία 11 ετών για πλάκα και στα 14 πια… σοβαρεύτηκε. “Ήθελα να είμαι αυτή η μικρή γραμμούλα πάνω στο άλμπουμ που λέει ΄τραγουδοποιός΄. Δεν ήθελα να είμαι ο τραγουδιστής ή ο καλλιτέχνης. Εκεί σ΄αυτή τη γραμμούλα πάνω στο δίσκο ζούσαν οι τραγουδοποιοί, και εκεί ήθελα να είναι το όνομά μου”.

Ένα από τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα της; Της αρέσει να αποδεικνύει στους ανθρώπους ότι κάνουν λάθος. Και αρχικά εννοούσε τη… μητέρα της. Όταν η Γουόρεν τελείωσε το σχολείο η μητέρα της είπε να γίνει μια καλή γραμματέας και να αφήσει τα τραγούδια που δεν θα βάλουν “φαΐ στο τραπέζι”. Η Νταϊάν της απέδειξε ότι έκανε λάθος.

Εκείνος που στήριξε τα όνειρά της και την ενθάρρυνε σε όλα ήταν ο πατέρας της, ο Δαυίδ. Της πήρε μία κιθάρα, της έφτιαξε ένα υπόστεγο για να κάνει πρόβες και την πήγαινε με το αυτοκίνητο στις οντισιόν. Μάλιστα το τραγούδι της Σελίν Ντιόν που έγραψε η Γουόρεν το 1996 με τίτλο “Because You Loved Me” είναι ένα αφιέρωμα σε εκείνον.

Φοίτησε στο Los Angeles Pierce College και αποφοίτησε από το California State University του Northridge το 1978, αν και σε μεγάλο βαθμό θεώρησε την εκπαίδευσή της άσκοπη. Κυρίως την απασχολούσε μόνο η βελτίωση των δεξιοτήτων της στη σύνθεση τραγουδιών και όχι οι τυπικές γνώσεις.

Η πρώτη επιτυχία της Γουόρεν ήταν το “Solitaire” της Laura Branigan το 1983 και το πρώτο hit που ανέβηκε στα charts ήταν το “Rhythm of the night” των DeBarge.

Στην πραγματικότητα η Γουόρεν έμοιαζε περισσότερο με την Έμιλι Ντίκινσον της ποπ. Όπως και στην περίπτωση της μεγάλης απομονωμένης ποιήτριας της Νέας Αγγλίας του 19ου αιώνα, γνωστής για τους απλούς αλλά εύγλωττους στίχους της, η Γουόρεν ζούσε μια ζωή επικεντρωμένη σχεδόν αποκλειστικά στην τέχνη της.

Ακολούθησαν συνεργασίες με κορυφαία ονόματα: Whitney Houston, Belinda Carlisle, Taylor Dayne, Britney Spears, Alice Cooper, Christina Aguilera, Beyoncé, TLC, Aaliyah, Elton John, Cher, Tina Turner, Bryan Adams, Selena, Olivia Newton-John, Barbra Streisand, Aretha Franklin, Enrique Iglesias, Paloma Faith, Rod Stewart, RBD, The Cult, Kiss, Ricky Martin, Meat Loaf, Mariah Carey, Toni Braxton, Exposé, Leigh Nash of Sixpence None the Richer, LeAnn Rimes, Gavin DeGraw, Kierra Sheard, Mandy Moore, Hilary Duff και η λίστα είναι ατελείωτη.

“Δεν είμαι σαν τους φυσιολογικούς ανθρώπους”

Όσα γνωρίζουμε για εκείνη τα έχει εκμυστηρευτεί στις συνεντεύξεις της. Ένα στοιχείο που πιστεύει ότι την κάνει πιο ιδιαίτερη ως τραγουδοποιό είναι ότι… δεν έχει παντρευτεί ποτέ και η ρομαντική ζωή δεν είναι του στιλ της. “Δεν ήμουν ποτέ ερωτευμένη όπως στα τραγούδια μου. Δεν είμαι σαν τους φυσιολογικούς ανθρώπους. Δεν είμαι καλή στις σχέσεις. Τραβάω το δράμα πάνω μου – είναι η Εβραία μέσα μου“.

Στην εκπομπή “All Things Considered” της 12ης Φεβρουαρίου 2016, η Γουόρεν δήλωσε ότι είχε κακοποιηθεί σε ηλικία 12 ετών και αργότερα είχε βιώσει σεξουαλική παρενόχληση και επίθεση από έναν μηχανικό ήχου κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής της καριέρας. Όπως θα δήλωνε αργότερα “ η μουσική μου έσωσε τη ζωή”.

Η Γουόρεν θεωρεί τον εαυτό της κυνικό όσον αφορά τον ρομαντισμό, αλλά δεν αφήνει αυτό να επηρεάσει τη συγγραφή τραγουδιών της και προτιμά να γράφει μόνη της παρά να συνυπογράφει, σχολιάζοντας: “Όταν γράφω με άλλους ανθρώπους, η εμπειρία είναι διαφορετική. Πρέπει να κάνεις συμβιβασμούς, με τους οποίους έχω προβλήματα. Προτιμώ να ακούω το δικό μου μυαλό“.

Σε συνέντευξή της το 2000, η Γουόρεν εξήγησε ότι δεν άφησε ποτέ τη μουσική παρά τις απορρίψεις, την κατάθλιψη και τη φτώχεια που βίωσε στο ξεκίνημά της.

Η γνωστή τραγουδοποιός κινείται στο φάσμα του αυτισμού και πιστεύει ότι η κατάστασή της την έκανε καλύτερη στη σύνθεση. “Δεν θεωρώ ότι είμαι πρότυπο για κανέναν, κάνω αυτό που κάνω”. Δεν ξέρω πώς να τα παρατάω. Όταν πιστεύω σε κάτι, επιμένω. Αυτό είναι το κλειδί … να πιστεύεις. ”

Αλλά είναι και προσγειωμένη: “Κάθε φορά που προσπερνώ κάποιον που παίζει με μία κιθάρα μουσική στο δρόμο σκέφτομαι αυτόματα, ότι θα μπορούσα να είμαι εγώ. Γιατί δεν είχα plan b. Ήταν μουσική ή τίποτα. Απλά δουλεύω ασταμάτητα.

Θεωρώ τον εαυτό μου ως καιροσκόπο με την καλή έννοια. Πάντα αρπάζω την ευκαιρία χωρίς να εκμεταλλεύομαι κάποιον. Εκμεταλλεύομαι τις καταστάσεις. Θέλω πάντα να βγάζω τα τραγούδια μου εκεί έξω να τα ακούει ο κόσμος, να ακούσει τι κάνω. Είμαι μέσα μου ακόμα το ίδιο άτομο που καθόταν στο μπάνιο μιας φίλης στα 14 και έλεγα “έλα να ακούσεις τα τραγούδια μου”. Κάνω ό,τι έκανα πάντα. Γράφω μόνη μου και βλέπω πού πάει το τραγούδι. Για την εποχή αυτή που τα τραγούδια γράφονται από πολλά άτομα, είμαι σίγουρα ένας σπάνιος μονόκερος”.

Και αναφορικά με τα Όσκαρ; “Λατρεύω τα πάντα στα Όσκαρ, εκτός από το να τα χάνω”. Από την άλλη με ρώτησαν τι θα ήθελα να έχω προταθεί και κερδίσει μία φορά και τέλος ή να βρίσκομαι στους υποψήφιους για Όσκαρ τόσες φορές. Διαλέγω το δεύτερο γιατί σημαίνει διάρκεια. Επιστρέφω συνεχώς σαν τον Εξολοθρευτή – I’ll be back”.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΤΟΥ NEWS 24/7 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΝΘΙΜΟΥ