Φαλάφελ: Η ιστορία του πικάντικου street food με βάση τα ρεβίθια

Το σημερινό Google Doodle κάνει τη διαφορά και “σπάει” την παράδοση όπου κάνει αφιέρωμα σε εξέχουσες προσωπικότητες της επιστήμης,των γραμμάτων, των τεχνών ή άλλων και μνημονεύει σήμερα το φαλάφελ- το γευστικό έδεσμα με βάση τα ρεβίθια.

Το φαλάφελ, οι τηγανητές “μπαλίτσες” φτιαγμένες από αλεύρι ρεβιθιών ή κουκιά, αποτελεί παραδοσιακό πιάτο της μεσοανατολικής κουζίνας και πιθανότατα προέρχεται από την Αίγυπτο. Συνήθως σερβίρονται μέσα σε αραβική πίτα και μπορούν να συνδυαστούν με σάλτσες από ταχίνι ή καυτερές, αλλά και με μία σαλάτα.

Το έδεσμα αυτό διατίθεται παντού πλέον σε όλο τον κόσμο ως υποκατάστατο του κρέατος και ως street food.

Ετυμολογία

Η λέξη “Φαλάφελ” προέρχεται από την αραβική falāfil που είναι ο πληθυντικός της filfll που σημαίνει «πιπεριά». Η λέξη είναι διαδεδομένη και συναντάται σε άλλες γλώσσες όπως στην περσική pilpil, από τα σανσκριτικά ως pippalī που σημαίνει «μακριά πιπεριά»· ή την προγενέστερη *filfal από την αραμαϊκή pilpāl που σημαίνει «μικρό στρογγυλό πράγμα, σαν κόκκος πιπεριού» και παράγεται από την palpēl, «στρογγυλό, ρολό». Επομένως η λέξη φαλάφελ από προέλευσης σημαίνει «ρολάκια, μικρά μπαλάκια».

Ιστορία

Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με σιγουριά για την προέλευση του φαλάφελ. Η ευρέως επικρατέστερη θεωρία είναι ότι εφευρέθηκε στην Αίγυπτο πριν από περίπου 1000 χρόνια από Κόπτες, που τα έτρωγαν ως υποκατάστατα κρέατος τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Από την πόλη-λιμάνι Αλεξάνδρεια έγινα εξαγωγή του πιάτου και της ονομασίας του προς άλλες μεσανατολίτικες περιοχές. Το πιάτο αργότερα μετακινήθηκε βόρεια προς το Λεβάντε, όπου τα ρεβίθια αντικαταστάθηκαν από κουκιά. Εικάζεται, χωρίς όμως αδιάσειστα στοιχεία, ότι η ιστορία τους χρονολογείται από τον καιρό της Αρχαίας Αιγύπτου. Σε άλλες θεωρίες που προτάθηκαν τα φαλάφελ προέρχονται από την Ινδική υποήπειρο όπου συνήθιζαν να τηγανίζουν τα φαγητά, και τα έφεραν στη Δύση οι Άραβες ή οι Τούρκοι· και ότι τα φαγητά με ρεβίθια προέρχονται από την Υεμένη.