79 χρόνια από τα Δεκεμβριανά

12 Οκτωβρίου 1944 έφυγαν οι Γερμανοί από την Αθήνα, 15 Οκτωβρίου μπήκαν στην Αθήνα οι Άγγλοι με επικεφαλής τον Στρατηγό Σκόμπι. Ο αγγλικός στρατός στρατωνίστηκε σε διάφορα μέρη της Αθήνας. 

Στο κέντρο της πόλης, εκείνες τις ώρες, πραγματοποιούνταν μία τεράστια διαδήλωση από τους Αθηναίους. Ανενόχλητοι ταγματασφαλίτες, με την άνεση που είχαν και όταν οι Γερμανοί βρίσκονταν στην Αθήνα, από τα ξενοδοχεία της Ομόνοιας, πυροβόλησαν το πλήθος. Τότε, ημέρα Κυριακή, 15 Οκτωβρίου, έπεσαν οι πρώτοι νεκροί, μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Από τους συνεργάτες τους που παρέμειναν στις θέσεις τους, συνέχισαν να δρουν ανενόχλητοι, να πυροβολούν, να σκοτώνουν, να κακοποιούν. 

Η Αθήνα δεν ήταν μία ήσυχη πόλη.

Παλλόταν από τον κόσμο της που φώναζε “οι δοσίλογοι στα δικαστήρια“, “θάνατος στους προδότες“. Οι Χίτες του Θησείου, όμως, ανενόχλητοι, προχωρούσαν σε συλλήψεις, τραμπουκισμούς. 

Συμμορίες κανονικές.

Οι καταστάσεις ήταν πολύ άγριες. 

Άλλες εποχές.

Η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου τήρησε ανησυχητική ουδετερότητα. Δεν τους αγγίξε, ενώ οι διαδηλώσεις συνεχίζονταν αμείωτες με ένα και μοναδικό αίτημα. Να δικαστούν οι συνεργάτες των Γερμανών.

Ο λαός της Αθήνας, μέρα με τη μέρα, έβλεπε πως οι Άγγλοι ήρθαν για να μείνουν και όσο εχθρική ήταν η στάση τους στο ΕΑΜ / ΕΛΑΣ τόσο φιλική ήταν στους δοσίλογους.

Το κλίμα άλλαζε στην Αθήνα. Υπήρχε ανησυχία.

Ο Σκόμπι έλυνε και έδενε, αυτός όριζε πώς θα διαλυθούν τα ένοπλα αντιστασιακά τμήματα, αυτός συναντούσε τον Στέφανο Σαράφη και τον Ναπολέοντα Ζέρβα.

Ένταση. Ένταση και πίεση των Άγγλων προς τον ΕΛΑΣ.

Την 1η Δεκεμβρίου 1944 ο Σκόμπι με διάγγελμα δημοσιοποιεί την Ημερήσια Διαταγή για τη διάλυση της Εθνικής Πολιτοφυλακής. Τι είπε στο διάγγελμά του ο Σκόμπι; Μίλησε για την αποστράτευση των ανταρτικών δυνάμεων και απείλησε με την πείνα τον αθηναϊκό λαό. Το διάγγελμά του προκάλεσε θλιβερή εντύπωση και έντονη δυσφορία. Προκλήθηκε αναβρασμός στις συνοικίες της Αθήνας όπου ο κόσμος με τηλεβόες, τραγούδια, καμπάνες και παρελάσεις έδειχνε την αγανάκτησή του.

Την ίδια στιγμή παραιτούνται οι υπουργοί του ΕΑΜ από την κυβέρνηση και αποφασίζεται συλλαλητήριο την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου και γενική απεργία τη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 1944.

Την Κυριακή από το κτίριο της Διεύθυνσης της Αστυνομίας, απέναντι από το κτίριο της Μεγάλης Βρετάνιας, πυροβολούν το συγκεντρωμένο κόσμο.

Νεκροί και τραυματίες.

Στο Ρουφ Βρετανοί χτυπούν τους Πειραιώτες που ανέβαιναν στην Αθήνα. Βρετανικά τανκ και θωρακισμένα έριχναν εκφοβιστικές ριπές.

Οι φάλαγγες των διαδηλωτών βρέθηκαν μπροστά στα δολοφονικά όπλα των αστυνομικών, των χωροφυλάκων, των τσολιάδων της ανακτορικής φρουράς, στις συμμορίες των «Χ». Έγινε μακελειό στην Ηρώδου Αττικού μπροστά από την αμερικανική πρεσβεία, στους στύλους του Ολυμπίου Διός, στο Ζάππειο, στο Σύνταγμα.

Οι μπουραντάδες, οι συμμορίες των Χιτών και της χωροφυλακής στήνουν ενέδρες στους δρόμους σκοτώνουν, συλλαμβάνουν, βασανίζουν. Αποτέλεσμα της επίθεσης 28 νεκροί και 140 τραυματίες.

Τη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου με μεγάλη συγκέντρωση οι Αθηναίοι θάβουν τους νεκρούς τους και δέχονται πάλι επίθεση με αποτέλεσμα 100 νεκροί και τραυματίες.

Ο Σκόμπι κηρύσσει στρατιωτικό νόμο. 

Την επομένη, ο Σκόμπι θα πάρει διαταγή από τον Τσόρτσιλ να συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται σε κατεχόμενη πόλη. Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση ο λαός έπρεπε να διαλέξει. Και διάλεξε τα όπλα.

Η ένοπλη πάλη και αντίσταση του λαού ξεκινά. Αγγλικά αεροπλάνα, που έβγαλαν τα σήματά τους, πυροβολούν τις συνοικίες στο Χαλάνδρι, στο κέντρο της Αθήνας, στον Πειραιά, στην Καστέλα. Αγγλικά τανκ βάλουν κατά του Χολαργού. Οι Άγγλοι καταλαμβάνουν την Ακρόπολη και την καθιστούν πεδίο βολής, χτυπούν το Περδικάρι (περιοχή κοντά στα Τουρκοβουνια) και του Γκύζη.

Οι Βρετανοί στρατιώτες έφτασαν τους 80.000 συμπεριλαμβανομένων και δύο Ινδικών Μεραρχιών. Η δύναμη του ΕΛΑΣ σε Αθήνα και Πειραιά ήταν 23.000, το πρόβλημα για τον ΕΛΑΣ δεν ήταν τόσο η αριθμητική υπεροχή των Άγγλων όσο οι ελλείψεις στον οπλισμό. Υπήρχε πολυμορφία οπλισμού και ελάχιστες μεταφορικές δυνατότητες.

Οι Αθηναίοι σε λιγότερο από δύο μήνες από την απελευθέρωση της πόλης από τους Γερμανούς βρίσκονταν, πάλι, σε πόλεμο και η πείνα ήταν αδυσώπητη.

Η Αθήνα 33 ημέρες, νύχτα και μέρα, σφυροκοπείται με πυροβολικό από τον βρετανικό στόλο, και από την Ακρόπολη, με τανκ και με αεροπλάνα, με όλμους και με πολυβόλα.

Οι μέρες περνούν, οι μάχες εντείνονται και οι Άγγλοι βομβαρδίζουν, με τα βρετανικά αεροπλάνα, τον άμαχο πληθυσμό.

Νεκροί, τραυματίες, πένθος, ερείπια και πρόσφυγες μέσα στην ίδια τους την πόλη.       

Η αναμέτρηση θα κρινόταν στην ταχύτητα και δυνατότητα κάλυψης των κενών. Οι βρετανικές ενισχύσεις έφταναν αεροπορικώς στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, της Ελευσίνας και του Τατοΐου, πίσω από τις γραμμές του ΕΛΑΣ. 

Σύμφωνα με στοιχεία της Εισαγγελίας οι νεκροί στα Δεκεμβριανά ανέρχονταν στους 5.000 και σε αυτούς περιλαμβάνονται όσοι πέθαναν από φυσιολογικά αίτια ή από τις βόμβες, τους όλμους και τις εκτελέσεις.

79 χρόνια από τις μάχες των Δεκεμβριανών και η αστική ιστορική καταγραφή ακόμη συντηρεί το αφήγημα για δήθεν εξέγερση των κομμουνιστών και την αποκλειστική ευθύνη της αριστεράς για τις μάχες που φτάνει έως την έναρξη του εμφυλίου πολέμου.

Βέβαια, παρά το ότι το ΕΑΜ / ΕΛΑΣ αποτελεί τη μία πλευρά των δύο εμπόλεμων στρατοπέδων, τον Δεκέμβριο του 1944, για να προστατέψει τον κόσμο, αυτό δεν το απαλλάσσει από τις σοβαρές του ευθύνες. Υπέγραψε τη συμφωνία της Καζέρτας (24-26/9/1944) όπου στο όνομα της πάσης θυσίας εθνικής ενότητας και της καταδίκης του φασισμού υπέγραψε και συμφώνησε στην ανάθεση του ελέγχου από τους Άγγλους.

Στις 33 ημέρες της μάχης, η υπεροπλία και υπεραριθμία του αγγλικού στρατού λύγισε την κινητοποίηση, το σθένος και τη μαχητικότητα του αθηναϊκού στρατού.