Αμείλικτα γεγονότα, αναπάντητα ερωτήματα…

Γεγονός πρώτο: Στις 30Σεπτεμβρίου ο επικεφαλής λοιμωξιολόγος ΣωτήρηςΤσιόδρας μάλωνε οργισμένος τους Αθηναίους για την αύξηση των κρουσμάτων του κορονοϊού και επαινούσε τους Θεσσαλονικείς. «Η Θεσσαλονίκη πάει καλά» είχε αποφανθεί (εδώ το αποκαλυπτικό βίντεο). Δεκαπέντε μέρες μετά η Θεσσαλονίκη άρχισε να μην πηγαίνει καλά. Και σήμερα, μόλις ένα μήνα μετά τον έπαινο Τσιόδρα, ξεπέρασε σε κρούσματα την υπερδιπλάσια σε πληθυσμό Αθήνα και μπαίνει σε γενική καραντίνα.

Αναπάντητο ερώτημα πρώτο: οι επιστήμονες, όταν αποφαίνονται με τόση σιγουριά, έχουν γνώση της πραγματικής κατάστασης;

Αναπάντητο ερώτημα δεύτερο, που δεν αφορά μόνο τους επιστήμονες: Ποιο νόημα έχει να λένε «πάμε καλά» εν μέσω έξαρσης της επιδημίας; Ακούμε υπουργούς και τον ίδιο τον πρωθυπουργό μέρα παρά μέρα να εκφράζουν (αυτο)ικανοποίηση επειδή η χώρα «έχει τις καλύτερες επιδόσεις υγειονομικές επιδόσεις στην Ευρώπη». Τι μήνυμα στέλνουν; Εγρήγορσης ή εφησυχασμού και χαλάρωσης; Πολύ φοβάμαι ότι έστειλαν το δεύτερο μήνυμα. Κάποιοι Θεσσαλονικείς άκουσαν ότι «πάνε καλά» και το έριξαν στο σορολόπ. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα.

Γεγονός δεύτερο: Ο Μητροπολίτης Ιερισσού βρέθηκε θετικός στον κορονοϊό. Είναι ο ίδιος που έχει δηλώσει αυτάρεσκα ότι μέσα στην Εκκλησία ο αέρας είναι ιερός και δεν κολλάει. Κόμπαζε, μάλιστα, ότι κοινωνούσε τους πιστούς και μετά ο ίδιος κατέλυσε το Αγιο Δισκοπότηρο, δηλαδή ήπιε ό,τι απέμεινε από τους κοινωνήσαντες πιστούς. «Είδατε να έχω κορονοϊό;», ρωτούσε προκλητικά. Το είδαμε!

Αναπάντητο ερώτημα τρίτο (προς τον Αρχιεπίσκοπο, που σιωπά): οι Μητροπολίτες αυτού του είδους είναι υπεύθυνοι Ιεράρχες,ταλιμπάν της ορθοοδοξίας ή ψεκασμένοι με άμφια; Κάθε απάντηση δεκτή.

Αναπάντητο ερώτημα τέταρτο (προς τους επιστήμονες): Γιατί δεν τολμούν να πουν μια κουβέντα αποδοκιμασίας για αυτές τις συμπεριφορές Μητροπολιτών, οι οποίες υπονομεύουν ευθέως την προσπάθεια-και της Πολιτείας και της Επιτροπής των λοιμωξιολόγων- να πειστούν οι πολίτες να τηρούν τα μέτρα; Αλήθεια, η λοιμωξιολόγος κυρία Γιαμαρέλλου, η οποία στην προηγούμενη φάση της πανδημίας μιλούσε σαν Μητροπολίτης, έχει κάποια ευθύνη γι’ αυτές τις συμπεριφορές;

Αναπάντητο ερώτημα πέμπτο (προς την κυβέρνηση): Γιατί ούτε ένας υπουργός δεν τολμά να κάνει μια δήλωση αποδοκιμασίας για τη συμπεριφορά αυτή των ιερωμένων; Ο πρωθυπουργός θα δεχθεί να ξανασυναντήσει Μητροπολίτη που δεν φορά μάσκα; Αλήθεια, ο κ. Χαρδαλιάς, που απευθύνει σχεδόν καθημερινά αυστηρές συστάσεις, μπορεί να εξηγήσει γιατί ένας πολίτης πρέπει να πληρώσει πρόστιμο, αν δεν φορά μάσκα το βράδυ που βγάζει το βόλτα το σκύλο του σε ένα έρημο πάρκο ή δρόμο και στις Εκκλησίες να μεταλαμβάνουν ελεύθερα από το ίδιο κουτάλι και οι ιερείς να εξαιρούνται από τη μάσκα;

Αναπάντητο ερώτημα έκτο: Ο πρωθυπουργός και οι συναρμόδιοι υπουργοί έλεγαν με έμφαση ότι, μετά την κτηθείσα από την προηγούμενη φάση της πανδημίας εμπειρία, θα ελάμβαναν τα κατάλληλα μέτρα, ώστε το διαφαινόμενο δεύτερο κύμανα ετίθετο εγκαίρως υπό έλεγχο. Ομως, κατά τα φαινόμενα, ο έλεγχος χάθηκε, τουλάχιστον επί του παρόντος. Τα κρούσματα πολλαπλασιάστηκαν και τα νοσοκομεία πλησιάζουν στα όριά τους. Και ακόμα δεν έχουμε μπει στο χειμώνα. Τι συνέβη; Δεν ακούσαμε ούτε μια κουβέντα αυτοκριτικής. Φταίνε όλοι οι άλλοι πλην των καθ’ ύλην αρμοδίων; Γιατί δεν ελέγχθηκαν οι εστίες μετάδοσης; Στις 6 του περασμένου Απριλίου ο αρμόδιος υπουργός έκανε μια βαρύγδουπη εξαγγελία. Αν, λοιπόν, από τον Απρίλιο είχαμε χίλιες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, γιατί το σύστημα άρχισε να φτάνει στα όριά του μόλις οι διασωληνώσεις έφτασαν τις εκατό; Μήπως γιατί οι ΜΕΘ ιδρύονται στα χαρτιά, δηλαδή δεν υπάρχει το κατάλληλο προσωπικό για να λειτουργήσουν;

Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο. Πρέπει οι κυβερνητικοί να σταματήσουν να πιπιλίζουν την καραμέλα «η πανδημία να μείνει έξω από την πολιτική αντιπαράθεση». Πρόκειται για αστειότητα. Στις περισσότερες ελεύθερες χώρες οι κυβερνήσεις δέχονται σφοδρή κριτική για τον τρόπο που την αντιμετωπίζουν. Μάλιστα, στις ΗΠΑ η πανδημία αποτέλεσε βασικό θέμα της προεκλογικής περιόδου και αντικείμενο έντονης αντιπαράθεσης Τραμπ-Μπάιντεν. Επιπλέον, η απαίτηση να μην ασκείται κριτική στους επιστήμονες, που έχουν οριστεί υπεύθυνοι για την αντιμετώπισης της πανδημίας, είναι έξω από τα ειωθότα των δημοκρατικών χωρών. Δεν υπάρχουν Πάπες. Ουδείς έχει ασυλία, πόσο μάλλον αν οι αντιφάσεις, στις οποίες έχει περιπέσει, είναι πολλές. Η κριτική δεν υπονομεύει, βοηθάει. Και όσοι έχουν αλλεργία σ’ αυτήν έχουν τους λόγους τους. Όσοι θέλουν να βελτιωθούν την δέχονται αδιαμαρτύρητα.

Το έχει πει πολύ καλά η παλιά Αμερικανίδα ηθοποιός Κάθριν Χέπμπορν: «Αδιαφορώ γι’ αυτά που γράφουν για μένα, αρκεί να μην είναι αλήθεια».