Αναχρονισμός στο Μάξιμουμ: “Η αποχριστιανοποίηση υπονομεύει την ευρωπαϊκή ενότητα”

Για απόπειρα εκτοπισμού των χριστιανικών παραδόσεων από την Ευρώπη έκανε λόγο ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Μάξιμος Χαρακόπουλος κατά την εισήγησή του στην Ειδική Θεματική Συνεδρίαση της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ) με θέμα «Ο ρόλος των χριστιανικών αξιών στην Ευρώπη και τον Κόσμο: Συγκλίσεις και Αποκλίσεις».

Ο βουλευτής και γραμματέας της ΔΣΟ, χρησιμοποιώντας φρασεολογία που έχουμε συνηθίσει να ακούμε από την ευρωπαϊκή ακροδεξιά μέχρι την αμερικανική alt right, δεν δίστασε να μιλήσει για “Χριστούγεννα χωρίς Χριστό” κατηγορώντας μάλιστα την “πολιτική ορθότητα” για έναν “τεχνητό κώδικα ευχών,  από τον οποίον διαγράφεται οτιδήποτε αναφέρεται στον χριστιανισμό”.  Χωρίς να αναφέρει βεβαίως, από πού προκύπτει αυτό.

Φυσικά, μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσουν τέτοιες αναφορές από έναν βουλευτή χώρας με επίσημο θρήσκευμα, υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και με το σύνολο σχεδόν (πλην ενός) των υπουργών της να ορκίζονται με θρησκευτικό όρκο.

Αυτοί που μας ψεκάζουν

“Φαίνεται σαν κάποιοι να επιδιώκουν να βάλουν στην προκρούστεια κλίνη την ευρωπαϊκή ταυτότητα ή να την αντικαταστήσουν με κάποια άλλη, που οι ίδιοι έχουν επιλέξει ότι είναι η αρμόζουσα”, ανέφερε ο Μάξιμος Χαρακόπουλος. Ξέχασε όμως να αναφέρει ποιοι είναι αυτοί οι “κάποιοι”. Γιατί όλοι ξέρουμε: Ο Σόρος (και όχι ο Σώρας), οι Ρότσιλντ, και οι Ιλουμινάτι. Με λίγα λόγια, αυτοί που μας ψεκάζουν.

Ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση προκαλεί όταν κυβερνητικοί βουλευτές με τις τοποθετήσεις και μάλιστα σε επίσημο διπλωματικό όργανο στο οποίο εκπροσωπούν την ελληνικής Βουλή μοιάζουν να ανταγωνίζονται τηλε-συνωμοσιολόγους. Θα περίμενε κανείς εμπεριστατωμένες τοποθετήσεις με επιστημονική τεκμηρίωση. Όμως αυτές δεν κάνουν γκελ σε χριστιανοχτυπημένους.

Αποχριστιανοποίηση=ευρωσκεπτικισμός(;)

Με την ακροδεξιά σε διαρκή άνοδο πανευρωπαϊκά, Όρμπαν και Μοραβιέτσκι να μπλοκάρουν ευρωπαϊκές διαδικασίες και την Λεπέν σταθερά σε θέση ετοιμότητας, η τοποθέτηση του κ. Χαρακόπουλου φαντάζει εκτός τόπου και χρόνου.

“Ασφαλώς, είναι πολλοί όσοι δεν είναι χριστιανοί ή είναι άθεοι, αγνωστικιστές ή οτιδήποτε άλλο. Αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία. Η ανεξιθρησκεία στην Ευρώπη είναι κατοχυρωμένη ακριβώς γιατί υπάρχει κράτος δικαίου και ουσιαστική ισότητα και σεβασμός στις ελευθερίες και στα δικαιώματα του κάθε πολίτη. Όμως, από το σημείο αυτό μέχρι να αποσιωπάται η παράδοση της Ευρώπης και να αγνοείται η πίστη της πλειοψηφίας των πολιτών της υπάρχει μια τεράστια απόσταση”.

Τίνι τρόπω “αγνοείται η πίστη της πλειοψηφίας των πολιτών” και πάλι δεν μας λέει ο κ. Χαρακόπουλος. Όμως δεν βαριέσαι; Θα ακολουθήσει το λογικό άλμα ότι αποτέλεσμα της “αποχριστιανοποίησης” και της “αποσίωπησης των χριστιανικών παραδόσεων” -που βρίσκονται μόνο στο μυαλό του βουλευτή Λαρίσης και όσων ομονοούν με αυτόν – θα είναι “η αποξένωση των Ευρωπαίων από το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η ενίσχυση αισθημάτων αποστασιοποίησης από τα ευρωπαϊκά όργανα, ο ευρωσκεπτικισμός“.

Καταστάσεις δηλαδή που βιώνουμε εδώ και χρόνια και όχι λόγω του -ανύπαρκτου- περιορισμού της χριστιανικής έκφρασης στην Ευρώπη, αλλά της διεύρυνσης των οικονομικών ανισοτήτων και της πλήρους αποξένωσης των γραφειοκρατών στις Βρυξέλλες από τους λαούς της Ευρώπης. Βέβαια αυτά δεν χωρούσαν στην τοποθέτηση του κυρίου Χαρακόπουλου.

Δεν αποτελεί έκπληξη ότι στελέχη της Νέας Δημοκρατίας πολιτεύονται με αυτόν τον τρόπο. Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιουνίου με τους ναζιστές Σπαρτιάτες και τους χριστιανοταλιμπάν της ΝΙΚΗΣ εντός κοινοβουλίου, η απόπειρα επαναπατρισμού των ψηφοφόρων των δύο αυτών μορφωμάτων θα εντατικοποιηθεί. Και αυτό, όχι με απόπειρες μεταφοράς τους στο πολιτικό κέντρο, αλλά με ένταση του ακροδεξιού, εθνικιστικού και χριστιανοκεντρικού λόγου από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, ενεργοποιώντας όλο και πιο συντηρητικά αντανακλαστικά στο ακροατήριό τους και εντείνοντας τον εκφασισμό την ελληνική κοινωνία.

Ολόκληρη η εισήγηση του Μάξιμου Χαρακόπουλου στην ΔΣΟ

«Το χριστιανικό αποτύπωμα εν τέλει διαμόρφωσε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, πυροδότησε την ευρωπαϊκή σκέψη, οικοδόμησε εντυπωσιακούς ναούς ή δημιούργησε ανεπανάληπτης ωραιότητας εικόνες και έργα τέχνης. Οι χριστιανικές αξίες ήταν αυτές που επηρέασαν καταλυτικά τον τρόπο αντίληψης του κόσμου για τον Ευρωπαίο πολίτη». Τα παραπάνω τόνισε ο γενικός γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος, κατά την εισήγησή του στην Ειδική Θεματική Συνεδρίαση «Ο ρόλος των χριστιανικών αξιών στην Ευρώπη και τον Κόσμο: Συγκλίσεις και Αποκλίσεις», που πραγματοποιείται στη Χαλκιδική στο πλαίσιο της 30ής επετειακής Συνέλευσης της ΔΣΟ, με τη συμμετοχή κοινοβουλευτικών αντιπροσωπειών 19 κρατών, πολλών διεθνών οργανισμών, Εκκλησιών και εκπροσώπων της ακαδημαϊκής κοινότητας.

Στην ομιλία του ο Μάξιμος Χαρακόπουλος υπενθύμισε ότι «η σημερινή θεματική συζήτηση διεξάγεται την ημέρα που έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ να εορτάζεται ο κοινοβουλευτισμός, η πεμπτουσία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Μια ιδέα που η Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας ως θεσμός συνεργασίας βουλευτών προάγει σταθερά σε όλα τα χρόνια του βίου της. Η ΔΣΟ, όμως, στην ιεράρχηση των πολυεπίπεδων δράσεών της έχει τοποθετήσει στην πρώτη γραμμή και το μείζον ζήτημα της υπεράσπισης των χριστιανικών αξιών στην Ευρώπη. Πρόκειται για έναν στόχο που είναι συνυφασμένος με την ίδρυσή της το 1993. Το πλαίσιο της ενότητας και του συντονισμού των μελών μας αποτέλεσε εξ αρχής η Ορθόδοξη παράδοση που συγκροτούσε το πολιτισμικό υπόβαθρο των κοινωνιών μας. Αυτή η θρησκευτική διάσταση της συνεργασίας μας ήταν, όμως, ταυτόχρονα συνυφασμένη με την εν γένει ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Στόχευε, δηλαδή, στη συμβολή της ορθόδοξης συνιστώσας που εκπροσωπούσε ο βαλκανικός και ανατολικοευρωπαϊκός χώρος στις ευρωπαϊκές διεργασίες. Ομού βεβαίως με την υπόλοιπη χριστιανική Ευρώπη».

Στην «προκρούστεια κλίνη»…

Ο επικεφαλής της ΔΣΟ υπογράμμισε ότι όλοι «θεωρούσαμε ως αυτονόητη την διατύπωση του Πολ Βαλερί ότι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός στηρίζεται πάνω σε τρεις μεγάλους στιβαρούς πυλώνες: την ελληνική γραμματεία, το ρωμαϊκό δίκαιο και, εννοείται, τη χριστιανική παράδοση. Τι θα ήταν άλλωστε η Ευρώπη χωρίς την ελληνική φιλοσοφία και ποίηση; Ή τη λεπτομερή καταγραφή και προσήλωση της ρωμαϊκής νομοθεσίας, ιδίως σε ό,τι αφορά στο αστικό δίκαιο; Και βεβαίως τι θα ήταν η Ευρώπη χωρίς την Αγία Γραφή, τις Οικουμενικές Συνόδους, τα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίες;

Κι όμως, αυτή την αυταπόδεικτη αλήθεια υπάρχουν κάποιοι εντός της ΕΕ οι οποίοι σταθερά την αμφισβητούν. Βλέπουμε επί χρόνια να προσπαθούν να εκτοπίσουν τις χριστιανικές παραδόσεις, τις χριστιανικές αξίες, το χριστιανικό αποτύπωμα στον ευρωπαϊκό πολιτισμό.

Φθάσαμε στο σημείο να εορτάζουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό. Να επιβάλλεται στο όνομα της πολιτικής ορθότητας ένας τεχνητός κώδικας ευχών, από τον οποίον διαγράφεται οτιδήποτε αναφέρεται στον χριστιανισμό.

Φαίνεται σαν κάποιοι να επιδιώκουν να βάλουν στην προκρούστεια κλίνη την ευρωπαϊκή ταυτότητα ή να την αντικαταστήσουν με κάποια άλλη, που οι ίδιοι έχουν επιλέξει ότι είναι η αρμόζουσα. Χωρίς βεβαίως να ρωτήσουν τους λαούς της Ευρώπης γι’ αυτό. Αυτό θεωρούμε ότι είναι μια πολύ δυσάρεστη και επικίνδυνη εξέλιξη. Πρώτον, διότι επιδεικνύεται μια απαξίωση στα πιστεύω εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών σε Δύση και Ανατολή. Ασφαλώς, είναι πολλοί όσοι δεν είναι χριστιανοί ή είναι άθεοι, αγνωστικιστές ή οτιδήποτε άλλο. Αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία. Η ανεξιθρησκεία στην Ευρώπη είναι κατοχυρωμένη ακριβώς γιατί υπάρχει κράτος δικαίου και ουσιαστική ισότητα και σεβασμός στις ελευθερίες και στα δικαιώματα του κάθε πολίτη. Όμως, από το σημείο αυτό μέχρι να αποσιωπάται η παράδοση της Ευρώπης και να αγνοείται η πίστη της πλειοψηφίας των πολιτών της υπάρχει μια τεράστια απόσταση.

Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Μα φυσικά η αποξένωση των Ευρωπαίων από το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η ενίσχυση αισθημάτων αποστασιοποίησης από τα ευρωπαϊκά όργανα, ο ευρωσκεπτικισμός. Και όλα αυτά τη στιγμή που η ΕΕ έχει ταλαιπωρηθεί για διαφόρους λόγους από ανάλογες φυγόκεντρες τάσεις. Ταυτόχρονα, η αποσιώπηση των χριστιανικών παραδόσεων υπονομεύει και την ενότητα μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών, αφού είναι ακριβώς αυτό το πολιτισμικό θεμέλιο επί του οποίου συγκροτήθηκε η αίσθηση της ενότητας».

Η συμπερίληψη της χριστιανικής διάστασης

Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος τόνισε ότι «ως ΔΣΟ θεωρήσαμε καθήκον μας όλα αυτά να τα επισημάνουμε στα αρμόδια όργανα της ΕΕ και ιδιαίτερα στις διαδικασίες του διαλόγου για το μέλλον της Ευρώπης. Δυστυχώς, οι προσπάθειές μας δεν βρήκαν την αναμενόμενη ανταπόκριση. Οι φορείς που σχετίζονται με την Εκκλησία ή με τη χριστιανική παράδοση δεν εισακούστηκαν. Και τελικά δεν υπήρξε καμία αναφορά στο χριστιανικό παρελθόν της Ευρώπης, στις χριστιανικές της αξίες και παραδόσεις. Είναι κάτι που προκάλεσε αισθήματα λύπης και απογοήτευση. Όμως, δεν καταθέτουμε τα όπλα. Συνεχίζουμε με επιμονή γιατί πιστεύουμε ότι έχουμε δίκιο.

Και είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι γιατί σε αυτή την προσπάθεια συναντηθήκαμε με πολλούς φίλους από τον ευρωπαϊκό χώρο, με οργανώσεις και θεσμούς της Καθολικής Εκκλησίας, που είναι σήμερα μαζί μας, όπως και από άλλα δόγματα και ομολογίες. Δημιουργώντας ένα μεγάλο μέτωπο, που δηλώνει παρών στην ανάγκη συμπερίληψης της χριστιανικής διάστασης στο ευρωπαϊκό μέλλον.

Και αυτή η επιτυχία της συνεργασίας που δείχνει και τις προοπτικές της ευρωπαϊκής ενότητας μας γεμίζει ελπίδα και αισιοδοξία».