Ανθρώπινη πόλη σημαίνει αλληλεγγύη

H οικονομική κρίση οξύνει τα προβλήματα χρήσης ουσιών, ψυχικής υγείας και ενισχύει την παραβατικότητα, τις κοινωνικές ανισότητες, την εξαθλίωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί οι επιχειρήσεις-σκούπα από την αστυνομία αλλά και η δράση αυτόκλητων ομάδων ενάντια σε μετανάστες, εξαρτημένους και άστεγους  –με την ανοχή της αστυνομίας και υπό τη σκέπη ακροδεξιών παρατάξεων- δημιουργώντας ζώνες αποκλεισμού στο δημόσιο χώρο.

Οι ευάλωτες ομάδες στοχοποιούνται και υφίστανται τις επιπτώσεις μιας παράλογης επιθετικότητας, γιατί τους χρεώνεται η ευθύνη για τη κρίση, την εγκληματικότητα, την ανεργία. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία μιας εκρηκτικής ατμόσφαιρας ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας.

Το κέντρο της πόλης έχει μετατραπεί σε περιθώριο της κοινωνίας και ακόμα κι αν θελήσουμε να αλλάξουμε την κατάσταση απομακρύνοντας αυτές τις ομάδες, είναι προφανές ότι δεν δίνουμε λύση στο  πρόβλημα, απλώς το μετατοπίζουμε χωροταξικά, το καθιστούμε λιγότερο ορατό και «ενοχλητικό». Η πολιτική των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των απελάσεων, του εγκλεισμού και των ιδρυματικών πρακτικών οδηγεί σε αδιέξοδο και αναπαράγει το πρόβλημα.

Αν στόχος μας δεν είναι μια πόλη αποστειρωμένη, αλλά ανθρώπινη και ανοικτή στο διαφορετικό χωρίς αποκλεισμούς, χρειάζεται να ακολουθήσουμε άλλο δρόμο. Η λειτουργικότητα των δημόσιων χώρων δεν εξαρτάται μόνο από σπασμωδικές πολιτικές αποφάσεις εντυπωσιασμού, ούτε εξασφαλίζεται με μέτρα καταστολής. Προϋποθέτει κοινωνική πολιτική, φροντίδα για τους ανθρώπους και το περιβάλλον και αλληλεγγύη με στόχο την ένταξη αυτών των ομάδων στην κοινωνία.

* Ο Χαράλαμπος Πουλόπουλος είναι  διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών, διευθυντής του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ). Είναι πρόεδρος της επιστημονικής και συμβουλευτικής επιτροπής της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων (W.F.T.C.) και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων (E.F.T.C).