Αντώνης Σαουλίδης: Πόσα παθήματα για το μάθημα; Ο κατηφορικός δρόμος για τη χρεοκοπία

Το πρόσφατο βίντεο με τον δήμαρχο Σπάρτης και τον πρώην πλέον υπουργό αγροτικής ανάπτυξης ήταν αφορμή να θυμηθούμε συλλογικά μερικές από τις αιτίες της ελληνικής χρεοκοπίας, τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν αλλά κυρίως έναν τρόπο πολιτικής και διαχείρισης που δυστυχώς παρά την υπερδεκαετή περιπέτεια είναι ακόμη ενσταλαγμένος σε μερίδες του πολιτικού συστήματος. Θα περίμενε κανείς όλη αυτή η περίοδος της οικονομικής κρίσης, τα βάρη τα οποία κλήθηκε να σηκώσει ο ελληνικός λαός, το κοινωνικό κόστος αυτής της αναγκαίας δημοσιονομικής προσαρμογής για να καταφέρει η χώρα μας να μείνει στο ευρώ να έχουν μεταβάλει κατά τι ορισμένες παγιωμένες δυστυχώς αντιλήψεις του πολιτικού προσωπικού. Δυστυχώς όμως ήρθε ένα τυχαίο βίντεο για να αποκαλύψει πως πίσω από κλειστές πόρτες, σε δήθεν συσκέψεις που αφορούν την επίλυση ζητημάτων, ο θαυμασμός της «εποποιίας» της περιόδου 2004- 2009 παραμένει ενεργός και οι πρωταγωνιστές της αμετανόητοι.

Κατά μία ευτυχή συγκυρία της τύχης μία κάμερα που κατέγραψε εν γνώσει μάλιστα των παραβρισκόμενων τα λεχθέντα ήρθε να υπενθυμίσει στον ελληνικό λαό τα αντικειμενικά δεδομένα, τα οποία είχαν σχεδόν χαθεί στη λήθη και είχαν θαφτεί κάτω από τόνους αντιμνημονιακής προπαγάνδας που εντέχνως μετακύλησε τις ευθύνες από εκείνους που προκάλεσαν την χρεοκοπία σε εκείνους που προσπάθησαν να την αποσοβήσουν. Η αποπομπή ενός υπουργού και η διαγραφή του δημάρχου από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είναι δε ενδεικτικές της σοβαρότητας του ατοπήματος. Το κυβερνών κόμμα άλλωστε ποτέ δεν προέβη σε μια αποτίμηση εκείνης της κυβερνητικής περιόδου, ποτέ δεν προχώρησε σε αυτοκριτική και ως εκ τούτου δεν είναι σε θέση να καταδικάσει πράξεις και παραλείψεις. Προτίμησε συντεταγμένα να αποσιωπήσει τις ευθύνες τις περιόδου, να προστατεύσει τους αρνητικούς πρωταγωνιστές και να διατηρήσει την κομματική του συνοχή σε βάρος όμως της αλήθειας, σε βάρος της ίδιας της προσπάθειας του ελληνικού λαού να υπερβεί την κρίση.

Και αν για τη Νέα Δημοκρατία αυτή ήταν μια κομματική στρατηγική επιλογή που την διατήρησε κόμμα εξουσίας, σε βάρος όμως της εθνικής προσπάθειας, η σύμπλευση του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ με αυτήν την ψευδεπίγραφη αποτίμηση της ιστορίας ήταν εγκληματική. Τα δύο κόμματα στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας συναντήθηκαν κάτω από την κοινή σκέψη ενός πρωτοφανούς συλλογισμού που έλεγε ότι «τα μνημόνια έφεραν την κρίση και όχι η κρίση τα μνημόνια». Εξέδωσαν αμφότερα ένα απαλλακτικό για τον πρωθυπουργό της χαμένης πενταετίας και επιδόθηκαν σε έναν κανιβαλισμό του βασικού τους πολιτικού αντιπάλου που με περίσσεια εθνικής ευθύνης αποφάσισε να σηκώσει τα βάρη μιας ολόκληρης περιόδου. Δεν ισχυρίζομαι βέβαια ότι η δική μας παράταξη, το ΠΑΣΟΚ, τα έκανε όλα σωστά, πως δεν είχε ευθύνες για την προτέρα κατάσταση ή δεν είχε αστοχίες κατά την προσπάθεια αποφυγής της χρεοκοπίας όμως την κρίσιμη στιγμή στάθηκε στο ύψος της περίστασης και αντιμετώπισε την κρίση με όρους εθνικής και ιστορικής αυτογνωσίας.

Σήμερα, όλη αυτή η κουβέντα έχει αξία να γίνεται για έναν κυρίως λόγο. Γιατί αποδεικνύεται, μέρα με την ημέρα όλο και πιο καθαρά ότι ο παρών δικομματισμός είναι προβληματικός για την ίδια τη χώρα. Είναι ένας δικομματισμός χαμηλού επιπέδου, χαμηλών οριζόντων, δικομματισμός που πρωτίστως βολεύει αμφότερους τους δύο μονομάχους. Και αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα καθώς τα σύννεφα για την ελληνική οικονομία πυκνώνουν δραματικά και οι κυβερνητικές αποτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη. Και όμως ακόμη και σε αυτή τη συγκυρία το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αδυνατεί να αρθρώσει έναν πειστικό λόγο εναλλακτικής πρότασης εξουσίας. Είναι τέτοια και τόση η αναξιοπιστία του που λειτουργεί επί σειρά πλέον ετών ως σανίδα σωτηρίας του κ. Μητσοτάκη.

Όμως όταν και ο πλέον αντικειμενικός παρατηρητής βλέπει τια αναλογίες των τριχίλιαρων σε σακούλες του 2007 με τα διχίλιαρα της Αττικής Οδού, τις συνεχείς προειδοποιήσεις των εταίρων για την ελληνική οικονομία σήμερα όπως τότε, την άνοδο των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων, την αύξηση του δημοσίου χρέους σήμερα όπως τότε, το εμπορικό έλλειμμα να διογκώνεται όπως τότε και την απουσία ενός στοιχειώδους σχεδίου ανάταξης, μεταρρύθμισης και αλλαγών σε κράτος και οικονομία τότε απαιτείται άμεσα εναλλακτική. Δεν είναι άλλωστε τυχαίοι οι προβληματισμοί που διατυπώνονται για το πώς σχεδιάζεται από το Μαξίμου η αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ με τη νέα ηγεσία του Νίκου Ανδρουλάκη, με τη θεσμική του μνήμη, την προγραμματική του πρόταση και την εδραιωμένη συλλογική βούλησή του να κινηθεί αυτόνομα δηλώνει παρών. Αμφισβητεί την ψευδεπίγραφη κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας και δίνει διέξοδο σε προοδευτικούς πολίτες να εκφραστούν. Η χώρα και οι Έλληνες δεν αντέχουν άλλη αποτυχία, άλλη χρεοκοπία. Κανείς δεν δικαιούται να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε.

*Ο Αντώνης Σαουλίδης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ και δημοτικός σύμβουλος Νεάπολης Συκεών.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις